ทดลองอ่าน สามีสกุลดี สตรีมากวาสนา บทที่ 9

บทที่ 9

ขณะที่เยี่ยเหมยรอคอยให้รถหัดเดินทำเสร็จออกมาอยู่นี้เอง ในโถงเฟิงเยี่ยที่ใช้สำหรับจัดงานเลี้ยงของสกุลจั่นก็เกิดภาพยุ่งง่วนไปหมด จั่นอวิ๋นหยางกลับคฤหาสน์มาอย่างหาได้ยากทั้งที ให้ยุ่งกว่านี้ก็ยังต้องจัดงานเลี้ยงในครอบครัวสักครั้ง

เมื่อก่อนสะใภ้ใหญ่จั่นล้วนทำตามธรรมเนียมปฏิบัติของตระกูลใหญ่ แยกที่นั่งหญิงชายเวลากินข้าว วันนี้กลับทำตามธรรมเนียมของคนส่วนมากในเมืองเซิ่งโจวอย่างหาได้ยาก วางโต๊ะกลมตัวใหญ่ตัวหนึ่งไว้กลางลานเรือน

เจ้านายสกุลจั่นมีไม่มาก ภรรยาเอกของจั่นเจียงฉือเสียชีวิตไปแล้ว ข้างกายจึงมีเพียงหลินอี๋เหนียงมารดาของจั่นอวิ๋นเผิงและหลิ่วอี๋เหนียงมารดาจั่นอวิ๋นเฟยที่ปัจจุบันอายุเพิ่งเก้าขวบเพียงสองคน

แม้จั่นอวิ๋นเผิงจะเป็นลูกอนุ แต่มีแววสนใจด้านการค้ามาตั้งแต่เล็ก จึงได้จั่นเจียงฉืออบรมบ่มเพาะไว้ข้างกาย ยิ่งขณะที่คนภายนอกยังไม่รู้ว่าท่านรองจั่นอวิ๋นหยางมีสติปัญญาล้ำเลิศ เขาก็ถูกคนเห็นเป็นว่าที่ประมุขสกุลจั่น จึงได้แต่งกับคุณหนูใหญ่ของบ้านเจ้าเมือง

เพียงแต่น่าเสียดายที่บุตรสองคนของสะใภ้ใหญ่จั่นมีความผิดปกติแต่กำเนิด ถ้ามิใช่เจ้าเมืองอวี๋มีอำนาจอิทธิพลล้นฟ้าในเมืองเซิ่งโจว จั่นอวิ๋นเผิงก็ไม่รู้ว่าจะรับอนุเข้าบ้านมาเท่าไรแล้ว

สกุลจั่นเริ่มสร้างตัวจากการเป็นเจ้าของที่ดิน ครอบครองที่ดินเพาะปลูกนับหมื่นฉิ่ง ไม่เพียงแค่เมืองเซิ่งโจว แต่ในเมืองหน้าด่านชายแดนทั้งสามก็เป็นตระกูลผู้ค้าข้าวชื่อดังเช่นกัน สกุลจั่นยังได้รับแต่งตั้งเป็นพ่อค้าราชสำนักมาตั้งแต่สิบปีก่อน ทุกปีต้องกักตุนข้าวให้ราชสำนักหลายหมื่นชั่ง

สามารถกล่าวได้ว่าที่จั่นอวิ๋นหยางและกู่จวิ้นมาเร่งเสบียงยังเมืองเซิ่งโจวในครั้งนี้มิใช่เร่งเจ้าเมืองเซิ่งโจว แต่เร่งสกุลจั่น ดังนั้นหลังจากจั่นเจียงฉือและจั่นอวิ๋นเผิงได้รับข่าวเมื่อวานก็เรียกรวมผู้ดูแลในที่ต่างๆ ให้จัดการเรื่องนี้โดยตลอด

และก็เพราะเหตุนี้ จั่นอวิ๋นหยางที่กลับมาได้หนึ่งวันแล้วจึงยังไม่ได้พบหน้าบิดาเลย ทว่าจั่นอวิ๋นเผิงก็ช่างเอาใจใส่ รับธุระของจั่นเจียงฉือมาทำแทนทั้งหมดด้วยอยากให้บิดากับน้องรองได้พบหน้าพูดคุยกันดีๆ

ผู้อื่นเข้าใจ แต่หลินอี๋เหนียงผู้เป็นมารดาของจั่นอวิ๋นเผิงกลับโมโหต่อเรื่องนี้อย่างมาก นางไปหาสะใภ้ใหญ่จั่นที่เรือน ทว่าไม่พบคน จึงตามมาที่โถงเฟิงเยี่ยทันที ครั้นเดินมาใกล้แล้วเห็นว่าบนโต๊ะกลมที่รับรองคนได้ถึงสิบสองคนพร้อมกันนั้นมีกับข้าววางละลานตาอยู่เต็มโต๊ะไม่ต่ำกว่าห้าสิบอย่าง ใบหน้าใจจืดใจดำก็บึ้งตึงทันที

“นี่เจ้ากำลังจะรับรองแขกคนสำคัญคนใดหรือ”

ถึงแม้หลินอี๋เหนียงจะได้ชื่อเป็นมารดาของจั่นอวิ๋นเผิง หากแต่จั่นเจียงฉือหาได้มีความคิดจะยกย่องนางไม่ หลังแต่งภรรยาให้จั่นอวิ๋นเผิงก็มอบอำนาจดูแลบ้านให้สะใภ้ใหญ่จั่นเป็นหลัก จึงกลายเป็นทำให้หลินอี๋เหนียงที่หวังอยากได้หน้าที่นี้มานานเจ็บช้ำใจ