ทดลองอ่าน เบื่อนักโจ๊กล่าปา ข้าไม่ย้อนเวลาอีกได้ไหม บทที่ 7-บทที่ 8 – หน้า 14 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เบื่อนักโจ๊กล่าปา ข้าไม่ย้อนเวลาอีกได้ไหม บทที่ 7-บทที่ 8

ทะเลสาบเชียนชิงมีพื้นที่กว้างกว่าสามสิบลี้ เป็นทะเลสาบนอกเมืองหลวงที่อยู่กลางหุบเขา มีทิวทัศน์น่ารื่นรมย์มากที่สุด ในอดีตฮ่องเต้พระองค์ก่อนก็เคยเสด็จมาล่องทะเลสาบแห่งนี้ ตรัสถึงน้ำในทะเลสาบว่ามีสีเขียวมรกตใสกระจ่าง แต่จนใจที่สองฟากฝั่งมีเพียงทิวทัศน์อันดาษดื่น ไร้อารมณ์สุนทรีย์จะชื่นชม ทำให้ขุนนางที่เข้าเฝ้าต้องเสียขวัญ หลังจากน้อมส่งเสด็จกลับไปแล้ว ก็รีบสั่งการให้ปลูกต้นไม้ดอกไม้ริมสองฝั่งทะเลสาบ พริบตาเดียวผ่านไปสามสิบปี จึงมีทิวทัศน์เช่นทุกวันนี้

ช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิพื้นที่ลาดทั้งสองฝั่งจะมีดอกท้อเรียงราย ส่วนช่วงฤดูใบไม้ร่วงครึ่งค่อนเขาจะมีใบเฟิง* สีแดงย้อมไปทั่ว พอถึงฤดูหนาวก็จะมีดอกล่าเหมยบานสะพรั่งประชันโฉมบนยอดเขา มองจากที่ไกลลิบดูเหมือนหิมะขาวเปล่งประกายแวววาว

อวิ๋นจ้าวชอบดอกล่าเหมยเป็นที่สุด ฉะนั้นลู่อู๋เซิงถึงได้นัดหมายให้นางไปที่ทะเลสาบเชียนชิง วันนี้นางพิถีพิถันกับการแต่งตัวยิ่งนัก เดิมทีก็อยู่ในวัยแรกแย้มงดงาม แต้มริมฝีปากแดงแล้ว ไม่ต้องทาแป้งชาด ใบหน้าก็ดูนุ่มจนแทบจะคั้นน้ำได้ ยิ่งไปกว่านั้นการแต่งหน้าอ่อนๆ ยังทำให้นางยิ่งงดงามดั่งมวลบุปผาบานสะพรั่ง

เมื่อแรกที่ลู่อู๋เซิงเห็นนางก็ถึงกับเหม่อลอยไปครู่หนึ่ง รู้จักกันมานานสิบปี กลับไม่เคยเห็นนางตั้งอกตั้งใจแต่งตัวเช่นนี้มาก่อน อย่างมากที่สุดก็เพียงแต้มริมฝีปากแดงเหมือนกับสตรีอื่นที่เติมดอกไม้กลางหน้าผาก

ผ่านไปหนึ่งคืนเท้าของอวิ๋นจ้าวก็ทุเลาลงมากแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง นางขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะยกชายกระโปรงก้าวลงเรือ เห็นเขาจ้องมาอย่างไม่ละสายตา นางจึงเม้มปากยิ้ม กลบเกลื่อนความเจ็บปวดของตนเอง “ทำไมหรือ รู้สึกว่าข้างามเกินไปแล้วใช่หรือไม่”

ลู่อู๋เซิงยังไม่มีท่าทีจะตอบรับ กลับเป็นสี่เชวี่ยที่หลุดหัวเราะออกมา

อาฉางทนดูไม่ได้อีกต่อไป “ดูคุณหนูบ้านเจ้าสิ”

สี่เชวี่ยก็รู้สึกเขินอายไม่น้อย แต่พอได้ยินอาฉางกล่าวเช่นนี้ นางก็ออกหน้าปกป้องเจ้านายทันที “คุณหนูบ้านข้าทำไมรึ”

อาฉางโบกไม้โบกมือ “ได้ๆ คุณหนูบ้านเจ้าดีที่สุดแล้ว”

ลู่อู๋เซิงก็ยิ้มขำ บอกกับสี่เชวี่ยและอาฉางที่อยู่บนฝั่งว่า “พวกเจ้าไปที่หอสุราเชียนชิงและสั่งอาหารไว้ก่อนเถอะ พวกเราไปวนเรือรอบหนึ่งก็กลับมา”

กล่าวจบลู่อู๋เซิงก็เก็บเชือกที่ผูกเรือ แล้วพายเรือไปที่กลางทะเลสาบ ทิ้งให้อาฉางและสี่เชวี่ยยืนมองอยู่บนฝั่ง จนกระทั่งพวกเขาห่างไปไกลแล้ว อาฉางถึงได้เอ่ยว่า “ความจริงคุณชายบ้านข้ากับคุณหนูบ้านเจ้าก็เหมาะสมกันมากนะ ช่างเป็นคู่ที่งดงามเหลือเกิน”

สี่เชวี่ยพยักหน้าเห็นด้วย “แน่นอน”

แต่ไม่ว่าพวกเขาจะชื่นชมอย่างไร คนที่ห่างไปไกลแล้วก็ไม่ได้ยิน

ผิวน้ำในทะเลสาบสงบราบเรียบ เมื่อสายลมหนาวพัดผ่านมาก็เกิดเป็นริ้วระลอกคลื่นบนน้ำสีเขียวมรกต อวิ๋นจ้าวหย่อนปลายนิ้วสัมผัสดูก็รู้สึกเหมือนนิ้วจะถูกแช่แข็ง รีบหดมือกลับมากุมเตาอุ่นในอกทันที “เย็นจริง”

ลู่อู๋เซิงเอ่ยขึ้นว่า “อวิ๋นอวิ๋น ข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า”

“พูดอะไรหรือ”

“เรื่องแต่งงาน”

อวิ๋นจ้าวกะพริบตาปริบๆ ไม่กล้าส่งเสียงอีก นางกลับมานิสัยย่อมเปลี่ยนไปบ้าง ทว่าลู่อู๋เซิงก็เปลี่ยนด้วยหรือ

ผ่านไปครู่หนึ่งลู่อู๋เซิงก็ยิ้มออกมา “อย่าคิดมากไป ข้าผิดเองที่ไม่ได้พูดให้ชัดเจน ข้าพูดถึงสี่เชวี่ย”

อวิ๋นจ้าวหน้าแดง “ข้าไม่ได้คิดมากเสียหน่อย ข้าก็คิดถึงสี่เชวี่ยเช่นกัน”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 1-2

บทที่ 1 เสียงเคาะระฆังบอกโมงยามดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงอันคุ้นเคยเตือนให้คนเก่าคนแก่ในวังตระหนักได้ว่าเพลานี้เป็น...

ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก

ทดลองอ่าน ชาตินี้ข้าจะรักท่านให้มาก บทที่ 1-2

บทที่ 1 ต้นฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้าสีฟ้าคราม สายลมโชยอ่อนพัดแผ่ว ม่านโปร่งบนศาลาริมน้ำขยับไหว ที่อยู่หลังม่านโปร่งคือโฉมสะคร...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน สานวาสนากับท่านอาของอดีตคู่หมั้น บทที่ 1-2

บทที่ 1 เวลาเช้าตรู่กู้เจี้ยนหลีรออยู่หน้าโรงจำนำเป็นเวลานานมากแล้ว ในมือของนางกำปิ่นรูปผีเสื้อคู่ประดับพู่ระย้าไว้อันหน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เชิดรักมังกรซ่อนเงาหงส์ บทที่ 3-4

บทที่ 3 เนี่ยชิงหลินได้ยินคำพูดเช่นนี้จึงเงยหน้าขึ้นเหลือบมองสีหน้าเย็นชาเข้มงวดของเว่ยเหลิ่งเหยาปราดหนึ่ง นางลังเลอยู่ช...

community.jamsai.com