ทดลองอ่าน เสน่ห์ร้าย ตอนที่ 3

แม้จะคิดเช่นนั้น แต่พัฒน์นรีก็ไม่สามารถเลี่ยงบททดสอบในวันนี้ได้ เพราะตอนนี้เธอยังคงนั่งเผชิญหน้าอยู่กับพิชญ์และกรรมการการคัดเลือกโดยที่ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้เลย

“คุณช่วยอธิบายเกี่ยวกับคำว่า ‘investment’ ให้ผมฟังหน่อยได้มั้ย” พิชญ์ถามคำถามแรกกับพนักงานชายที่นั่งด้านซ้ายมือสุด สวรรค์! นั่นคือคำถามสัมภาษณ์หรือว่าข้อสอบปากเปล่าวิชาการเงินและการลงทุนกันแน่ พัฒน์นรีรู้สึกเหมือนนั่งเผชิญหน้ากับอาจารย์ตอนเรียนปริญญาตรีอย่างไรอย่างนั้น เพียงแต่ความกดดันครั้งนี้มหาศาลกว่ามาก ด้วยบุคลิกที่ดูเหนือกว่าในทุกด้านของเขา ต่อให้เธอรู้คำตอบก็คงกดดันเกินกว่าจะพูดออกไปได้

“เอ่อ อินเวส…อะไรนะครับ”

พิชญ์หรี่ตาลงอย่างไม่สบอารมณ์ ทั้งห้องเงียบสนิท

“กฤตดนัย คือชื่อของคุณใช่มั้ย” พิชญ์ประสานมือทั้งสองข้างเข้าด้วยกันแล้ววางลงบนโต๊ะ สายตาคมพุ่งตรงไปยังคู่สนทนา “ผมจำชื่อของคุณได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่คุณแนะนำตัว…เพราะผมตั้งใจฟัง ดังนั้นการที่คุณไม่เข้าใจคำถามของผมนั้นมีเหตุผลอยู่สองอย่าง คือคุณไม่ได้ตั้งใจฟังคำถาม หรือไม่…ก็อาจเป็นเพราะภาษาอังกฤษของคุณไม่แข็งแรง”

กฤตดนัยหน้าซีดไปทันที เหงื่อแตกพลั่กทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ

“เอ่อ…คือว่า…”

“ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอะไร คุณก็ไม่ผ่านครับ ขอโทษด้วย”

การตัดสินเริ่มต้นและจบลงอย่างรวดเร็ว ไม่รู้เพราะอะไรเธอถึงได้รู้สึกว่าคนที่เพิ่งตกสัมภาษณ์มีสีหน้าเหมือนโล่งใจ

ไม่ใช่แค่เธอสินะที่ไม่อยากเป็นเลขาฯ ของเขา

“เอาล่ะ พวกคุณที่เหลือ ผมไม่อยากเสียเวลานะ คุณรู้มั้ยว่าการเป็นเลขาฯ ของผมมันสำคัญมากแค่ไหน แน่นอนว่าคุณจะต้องเหนื่อยมาก เลิกงานไม่เป็นเวลา มีปัญหาจุกจิกให้แก้ไขไม่เว้นแต่ละวัน แต่ขณะเดียวกันงานนี้ก็ให้ค่าตอบแทนสูงมาก อาจจะสามหรือสี่เท่าของเงินเดือนพวกคุณเลยด้วยซ้ำ แน่นอนว่าโอกาสแบบนี้ไม่ได้ตกอยู่ในมือใครง่ายๆ คนฉลาดเท่านั้นที่จะรู้ว่าควรทำอะไร เพราะโอกาสไม่ได้มีมาบ่อยๆ”

พอพิชญ์กล่าวเช่นนั้น พัฒน์นรีก็เริ่มคำนวณตัวเลขในใจ ยอดที่ได้ทำให้หญิงสาวตาโต คนอื่นๆ ก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างจากเธอ

“คราวนี้ทุกคนพอจะแสดงศักยภาพให้ผมเห็นได้หรือยัง”

แม้เขาจะพูดเช่นนั้น แต่สถานการณ์ที่กดดันกลับทำให้ทุกคนได้แต่เงียบกริบ สมองที่บรรจุข้อมูลต่างๆ โล่งไปทั้งหัว

พัฒน์นรีคิดอะไรไม่ออก กอปรกับใจไม่ได้อยากเป็นเลขาฯ ของเขาทำให้เธอเอาแต่เงียบ ต่อให้เงินมากมายขนาดไหน เธอก็ไม่สามารถทำงานที่อาจจะทำให้อายุสั้นลงทุกวันได้

แต่ขณะที่กำลังข่มอาการสติเตลิดของตัวเองอยู่นั้น สายตาเธอก็เหลือบไปมองรองประธานหนุ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เห็นถึงความผิดหวังที่ฉายชัดในดวงตาของเขา

ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืนพร้อมบอกกับกรรมการผู้คัดเลือก

“หาคนใหม่มา ผมจะสัมภาษณ์ตอนบ่าย”

พิชญ์หมุนตัวเตรียมเดินออกจากห้อง พัฒน์นรีใจเต้นรัวแรงด้วยความรู้สึกประหลาด เหมือนมีหินหนักอึ้งถ่วงขาขณะที่เธอกำลังจะจมน้ำ ทางเดียวที่จะทำให้รอดตายคือการถีบตัวเองขึ้นมาหายใจให้ทันเวลา

“ฉันขอตอบคำถามค่ะ” เธอลุกขึ้นยืน ความประหม่าหายไปหมดสิ้น แม้ว่าคนที่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกที่สุดจะหันกลับมามองเธอด้วยแววตาที่คล้ายจะสาปให้เป็นหิน “Investment คือการลงทุน การลงทุนก็คือการจ่ายเงินเพื่อซื้อสินทรัพย์ โดยหวังว่าสินทรัพย์นั้นจะมีมูลค่าสูงขึ้น หรือเพื่อให้นำมาซึ่งรายได้ของผู้ถือครองทรัพย์นั้น”

ทั้งห้องยังเงียบกริบเช่นเดิม แต่สายตานับสิบคู่มองพัฒน์นรีคล้ายกับลุ้นและเอาใจช่วยไปพร้อมกัน

“คุณอธิบายความหมายได้ดี” พิชญ์ยิ้มน้อยๆ ในแบบฉบับของเขา เป็นการยิ้มที่ไม่สามารถคาดเดาความรู้สึกที่แท้จริงได้ ไม่แน่ใจว่าเขาพึงพอใจหรือไม่กันแน่ “งั้นผมถามคุณหน่อยว่าเราจะสามารถลงทุนได้อย่างไรหากว่าเราไม่มีเงินออมแม้สักบาทเดียว”

“โลกของเศรษฐกิจถึงได้มีสถาบันการเงินเกิดขึ้นยังไงคะ” อยู่ๆ สมองของเธอก็ปราดเปรื่องขึ้นมาเสียดื้อๆ

พิชญ์ฟังด้วยความทึ่งที่หญิงสาวตรงหน้าให้คำตอบที่ตรงกับใจเขาอย่างยิ่ง แต่ก็ยังอยากลองภูมิต่อไปอีก

“ผมไม่เข้าใจ”

“ฉันทราบค่ะว่าท่านรองฯ เข้าใจ เพียงแค่อยากให้ฉันพูดมันออกมาเท่านั้น” นอกจากสมองจะลื่นเหมือนอินเตอร์เน็ตห้าจีเชื่อมต่อกับสมาร์ตโฟนรุ่นใหม่ล่าสุด ความกล้าของเธอก็มากล้นจนเหลือเชื่ออีกด้วย เธอยิ้มเก๋ให้กับชายในฝันก่อนจะอธิบายต่อ “ในโลกของเศรษฐกิจนั้นนักออมเงินกับนักลงทุนแทบจะติดต่อกันโดยตรงไม่ได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีสถาบันการเงินเป็นตัวกลางที่จะช่วยระดมทุนเพื่อจัดสรรให้นักลงทุนต่อไป ต่อให้คุณไม่มีเงินสักบาทเดียว แต่คุณมีแผนธุรกิจที่ดี น่าเชื่อถือว่าจะสร้างกำไรให้ได้ สถาบันการเงินก็จะเป็นที่พึ่งของคุณได้เช่นกัน อ้อ! ถ้าหากท่านรองฯ อยากจะให้ดิฉันอธิบายการเขียนแผนธุรกิจ ดิฉันรบกวนเชื่อมต่อไอแพดขึ้นจอตรงนี้ได้มั้ยคะ จะได้เห็นภาพชัดเจนไปเลย”

พิชญ์ไม่ตอบในทันที เพียงแต่เลื่อนเก้าอี้ตัวเดิมเมื่อครู่แล้วนั่งลง

“ผมพร้อมจะฟังแผนธุรกิจของคุณแล้ว…ตอนนี้เลย”

(ตอนต่อไปพบกันวันที่ 23 มีนาคม)