ทดลองอ่าน โปรดยิ้มตอบข้าด้วยไมตรี บทที่ 7 – หน้า 10 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน โปรดยิ้มตอบข้าด้วยไมตรี บทที่ 7

วันหนึ่งขณะที่เสี่ยวหยวนเป่ากำลังอ่านหนังสืออยู่ หูซื่อหลางก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอก

“แย่แล้วๆ!” หูซื่อหลางวิ่งมาหยุดข้างๆ เสี่ยวหยวนเป่าแล้วพูดเบาๆ ที่ข้างหูเขา “อู่จ้าวหลินไปฟ้องอาจารย์ว่าเจ้าคัดตัวอักษรให้ข้า จะทำอย่างไรกันดีเล่า”

เสี่ยวหยวนเป่ายิ้มจางๆ เขาส่ายหน้าพลางยิ้มเยาะ “ข่าวลือเกินจริงเช่นนี้อาจารย์ไม่มีทางเชื่อแน่”

เห็นท่าทีเสแสร้งจนเหมือนจริงแล้วหูซื่อหลางก็อึ้งไป เขาคิดในใจ หรือว่าเรื่องก่อนหน้าล้วนเป็นภาพลวงตา

 

วันต่อมาหูซื่อหลางวิ่งไปหาข่าว ได้ความแล้วก็กลับมาบอกกับเสี่ยวหยวนเป่า “อาจารย์บอกว่า ‘ตัวอักษรที่หลินฟางซือเขียนไม่สวยที่สุดในชั้นเรียน แล้วจะไปคัดตัวอักษรให้คนอื่นได้อย่างไรกัน’ อาจารย์ยังบอกอีกว่าอู่จ้าวหลินจงใจหาเรื่อง เขาจึงโดนต่อว่าไปรอบหนึ่ง” พูดจบเขาก็หัวเราะออกมาราวกับได้ระบายความขุ่นเคืองที่เกือบถูกอู่จ้าวหลินเล่นงาน

เสี่ยวหยวนเป่าพยักหน้า นับแต่นั้นมาเขาก็ตัดรายชื่อกิจการ ‘คัดตัวอักษร’ ของตนเองออกไป

 

ผ่านไปอีกสองวันอู่จ้าวหลินก็แอบซุ่มโจมตีเสี่ยวหยวนเป่าระหว่างทางกลับบ้านก่อนจะลากตัวเขามา คนที่ถูกลากมาด้วยกันนั้นยังมีเฉินเสี่ยวซานด้วยอีกคน พอเฉินเสี่ยวซานเห็นรูปร่างสูงใหญ่ของอู่จ้าวหลินแล้วก็ตกใจจนดวงตาทั้งคู่คลอไปด้วยหยาดน้ำ

เสี่ยวหยวนเป่าเอามือไพล่หลังพลางมองอู่จ้าวหลินด้วยใบหน้าเรียบเฉย “เจ้าจะต่อยข้า?”

อู่จ้าวหลินเคยจินตนาการมานับครั้งไม่ถ้วนถึงภาพตนเองเงื้อหมัดเพื่อจะต่อยหลินฟางซือที่กลัวจนปัสสาวะราด ทั้งยังร้องไห้และร้องขอความเมตตา ทว่าคนตรงหน้านี้กลับนิ่งสงบดูแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ ทำให้คนที่เห็นรู้สึกโมโหขึ้นมา อู่จ้าวหลินพลันเอ่ยว่า “ทำไมข้าจะต่อยเจ้าไม่ได้เล่า”

“เจ้าต้องคิดมาดีแล้ว สำนักศึกษาเคยเตือนพวกเรามาแล้วหนหนึ่ง หากมีเรื่องอีกครั้งจะถูกไล่ออกทันที วันนี้เจ้าต่อยข้า พรุ่งนี้ก็คงถูกสำนักศึกษาไล่ออก สำนักศึกษาหอถิงอวิ๋นเป็นสำนักศึกษาที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในพื้นที่ร้อยกว่าหลี่นี้ หากเจ้าถูกสำนักศึกษาหอถิงอวิ๋นไล่ออก สำนักศึกษาอื่นก็คงไม่รับเจ้าเอาไว้ เช่นนั้นก็นับว่าเจ้าทำลายอนาคตของตัวเองแล้ว การเรียนที่ผ่านมาก็ไม่มีประโยชน์อะไร ตำแหน่งที่วาดหวังเอาไว้ก็เหลือเพียงความว่างเปล่า เจ้าคงเป็นได้เพียงคนทำบัญชีที่ร้านอาหารแล้ว”

“เจ้า!” อู่จ้าวหลินกำหมัดแน่น เขามองเสี่ยวหยวนเป่าพร้อมกับกัดฟันกรอด

เจ้าเด็กเหลือขอนี่ช่างน่าชังยิ่ง!

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com