นิยายอินไซด์
‘คุณชายทรงโปรด’ และ ‘คุณชายทรงเพลิง’ 2 พระเอกจาก ‘Swanlee’ กับโมเมนต์หวานละมุน ที่จะทำให้สาววายฟินจนจิกหมอน
หลังจากฝากผลงานนิยายวายอย่างเรื่อง ‘ทำแบบนี้... ขาดอากาศหายใจพอดี’ ให้ทุกคนได้ฟินกับเรื่องราวความรักของ ‘หม่อมราชวงศ์ทรงโปรด – เอ็นดู’ ไปแล้ว ล่าสุด ‘Swanlee’ ก็มีผลงานเรื่องใหม่แกะกล่องให้สาววายได้เปย์อย่าง ‘One and Only หวนกลิ่นรัก’ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักของ ‘หม่อมราชวงศ์ทรงเพลิง – วันศุกร์’ โดยนิยายทั้งสองเรื่องนี้นั้น ‘คุณชายทรงโปรด’ และ ‘คุณชายทรงเพลิง’ พระเอกทั้งสองคนเป็นพี่น้องกัน
วันนี้เราเลยขอนำโมเมนต์หวานละมุน แสนดีต่อใจ ที่จะทำให้สาววายฟินจนจิกหมอน มาให้นักอ่านหลายๆ คนพิสูจน์กันว่าตอนสองคุณชายหยอดคำหวานๆ ใส่นายเอกของพวกเขานั้น จะทำให้นักอ่านฟินกันแค่ไหน ใครพร้อมพิสูจน์แล้ว ตามมาส่องโมเมนต์กันได้เลย
ทำแบบนี้... ขาดอากาศหายใจพอดี
โมเมนต์หวานละมุน ‘คุณชายทรงโปรด – เอ็นดู’
โมเมนต์ยอมเปียกฝนแทน เพื่อให้เธอไม่ต้องเปียก
“อ่า...ขอโทษนะครับ”
“ขอโทษอะไร”
แม้จะก้มหน้าหลบสายตา แต่ทรงโปรดเห็นว่าน้องกำลังกัดริมฝีปากตัวเองอยู่ สองมือน้อยๆ ที่จับต้นแขนข้างขวาของเขาอยู่กำลังสั่นอย่างประหม่า
“ไหน เงยหน้าสิ...บอกหน่อยว่าขอโทษอะไร”
ประคองแก้มกลมด้วยมือหนา เชยขึ้นให้น้องสบกับตาคมของเขา ทรงโปรดยกยิ้มเมื่อเห็นปากจิ้มลิ้มสีแดงบวมหน่อยๆ คงกัดปากจนเกือบช้ำไปแล้ว
แก้มกับจมูกก็แดงระเรื่อ น่ารัก น่ากัดไปหมด
“ขอโทษที่ทำให้คุณเปียก เสื้อก็เปื้อนด้วย”
“ไม่ต้องขอโทษหรอก”
“ทำไมครับ”
“ไม่อยากให้เปียกฝนไง เลยเต็มใจเปียกแทน”
โมเมนต์สารภาพว่าจีบ
“การกระทำของคุณเหมือนจีบ แต่คำพูดคุณเหมือนจะง้างปากผม”
“รู้ด้วยเหรอว่าพี่จีบ” เสียงทุ้มนุ่มเปล่งขึ้นพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังถาม
“ก็...คุณแสดงออกขนาดนั้น”
“แสดงว่าพี่ชัดเจนใช่มั้ย”
ขนาดนี้แล้ว...เป็นใครก็ต้องดูออก
“ผมไม่รู้...”
แต่น้องก็ยังทำปากแข็ง
ทำเป็นไม่รู้
“เอ็นดู เงยหน้ามองกันหน่อย...แล้วรู้ไว้ด้วย”
เขาผละตัวออกเล็กน้อยให้มีระยะห่างเพื่อที่จะก้มมองหน้าคนตัวเล็กกว่า ทรงโปรดอมยิ้มเมื่อเห็นว่าแก้มสองข้างของน้องแดงระเรื่อ เอ็นดูกัดริมฝีปากแน่น หันหน้าหนีเมื่อมือหนาแตะเชยคางขึ้น แต่สุดท้ายก็เสียเปรียบอีกหนเมื่อทรงโปรดล็อกใบหน้าหวานๆ ไว้ด้วยมือของเขา
“พี่กำลังจีบเรา”
“...”
“ถ้าตอนนี้เอ็นดูไม่รู้สึกอะไรจริงๆ อย่างที่พูด”
“...”
“พี่จะทำให้เรารู้สึกเอง”
โมเมนต์หลอกถาม เพื่อจะหยอดให้เขิน >///<
“อยากเป็นเจ้าของรีสอร์ตมั้ย”
“อยากครับ ผมเคยฝันอยู่นะว่าอยากทำธุรกิจแบบนี้บ้าง แต่คงต้องใช้เงินเยอะมากแน่ๆ เลย”
“มีอีกวิธี ง่ายกว่า”
“ยังไงครับ” คนตัวเล็กเงยหน้ามอง ก่อนเม้มปากเมื่อเห็นรอยยิ้มร้ายๆ ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของทรงโปรด
รอยยิ้มร้ายๆ ของเขาทำให้เอ็นดูหน้าแดง
“เป็นเมียพี่”
ยิ่งเจอคำพูดของเขาด้วยแล้ว หน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่
“จะโอนให้เราทุกโครงการเลย”
One and Only หวนกลิ่นรัก
โมเมนต์หวานละมุน ‘คุณชายทรงเพลิง - วันศุกร์’
โมเมนต์พูดตรงๆ (แต่บางทีก็ตรงไปนะ ><)
“คุณขำอะไร” หม่อมราชวงศ์ทรงเพลิงยืนกอดอกเอียงหน้าถามวันศุกร์ที่หลุดขำออกมา วันศุกร์เลยต้องรีบกลั้นขำด้วยการเม้มปาก มองหน้าคุณชายทรงเพลิงแบบคนที่ถือไพ่เหนือกว่าอยู่นิดหนึ่ง
“ขำคุณชายไงครับ”
“ผมมีอะไรน่าขำ”
“คุณชายเนี่ย จะปากแข็งไปถึงไหน”
“...”
“ถามตรงๆ เลยนะ คุณชายอยากนอนกับผมใช่มั้ย...ไม่ใช่เพราะกลัวเปลืองใช่มั้ยครับ” วันศุกร์ยกยิ้ม คิดไว้ในหัวแล้วว่าคุณชายทรงเพลิงต้องตอบเลี่ยงๆ เพราะกลัวว่าจะเสียฟอร์มกลับมา แต่ว่า...
“ใช่”
มันก็ไม่ใช่อย่างที่เขาคิด
“ผมอยากนอนกับคุณ”
โมเมนต์ยอมให้งอนไปก่อน แต่เดี๋ยวกลับมาง้อ
“คุณชาย ผมพูดเล่น กลับขึ้นมาเถอะครับ ดึกป่านนี้แล้วคุณชายจะออกไปทำไม”
[คุณต้องกินอะไรรองท้องก่อนกินยา]
“ฝนตกอยู่นะคุณชาย ลำบากเปล่าๆ”
วันศุกร์ส่ายหน้าไปมา คุณชายทรงเพลิงทำเกินเหตุตั้งแต่ให้คุณหมอมาดูอาการเขาแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรเลยก็ยังยืนยันว่าจะให้หมอมาตรวจ ทำอะไรไม่ปรึกษากันเลย ตอนนี้ก็ด้วย ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าเป็นคนบอกวันศุกร์เองแท้ๆ ว่าไม่ให้กลับคอนโดฯเพราะฝนตก ขับรถตอนนี้อันตราย...แต่กลายเป็นคุณชายเองที่จะฝ่าฝนออกไปข้างนอก
“คุณชาย ผมไม่กินครับ แล้วคุณชายก็กลับขึ้นมาพักผ่อนด้วย”
[...]
“ถ้าคุณชายออกไปผมงอนนะ” ประโยคสุดท้ายวันศุกร์ไม่ได้ตั้งใจพูดออกไปแบบนั้น เขาจะพูดว่าถ้าคุณชายออกไปผมจะกลับบ้าน แต่ในหัวเขามีแต่คำว่างอนเต็มไปหมด มันเลย...
[งอนไปก่อน เดี๋ยวผมกลับไปง้อ]
โมเมนต์บอกคิดถึงกันและกัน
“ผมไม่ได้โกรธอะไรคุณ”
“โกรธนิดนึงได้มั้ยอ่ะครับ พอรู้ว่าคุณไม่โกรธผมก็รู้สึกผิดอีกเท่าตัวเลย”
“ก็ได้ ผมโกรธคุณนิดนึง”
“โธ่คุณชาย” คนตัวเล็กยู่ปาก บอกให้โกรธนิดนึงก็โกรธนิดนึงจริงๆ
“พูดคำอื่นบ้างได้มั้ย คุณรู้สึกผิดกับผมอย่างเดียวหรือไง”
“ไม่ครับ คิดถึงคุณชายด้วย”
ความรู้สึกที่เอ่อล้นเต็มอกคือความคิดถึงที่ปนไปด้วยความรู้สึกผิด แต่อ้อมกอดอุ่นๆ ของหม่อมราชวงศ์ทรงเพลิงก็ทำให้วันศุกร์มั่นใจได้แล้วว่าคำขอโทษที่พูดออกไปจากใจจริงมีความหมาย
หม่อมราชวงศ์ทรงเพลิงไม่อยากได้อะไรนอกจากวันศุกร์ เขารับคำขอโทษของคนในอ้อมกอดไว้แล้วลูบหลังปลอบให้วันศุกร์คลายความกังวล
เขาไม่โกรธจริงๆ เพราะรู้ว่าที่วันศุกร์ทำไปมันมีเหตุผล
“ครับ”
ต่อให้เกิดอะไรขึ้น
“ผมก็คิดถึงคุณ”
เขาจะไม่ยอมปล่อยวันศุกร์ไปอีกแล้ว