ข้าผู้นี้··· วาสนาดีเกินใคร
ทดลองอ่าน ข้าผู้นี้… วาสนาดีเกินใคร บทที่ 7
บทที่ 7 หัวใจเจินจยาฝูเต้นแรงขึ้นมาเล็กน้อย บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาทันที ส่งเสียงเรียก “พี่ใหญ่เผย” น้ำเสียงอ่อนหวาน ...
คลิกเพื่ออ่าน
บทที่ 7 หัวใจเจินจยาฝูเต้นแรงขึ้นมาเล็กน้อย บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาทันที ส่งเสียงเรียก “พี่ใหญ่เผย” น้ำเสียงอ่อนหวาน ...
บทที่ 6 ไม่รู้เหตุใดเจินจยาฝูพลันรู้สึกกระวนกระวายใจขึ้นมา เมื่อเห็นทุกคนไปกันหมดแล้ว หลังลังเลอยู่เล็กน้อยก็เดินตามพวกเ...
บทที่ 5 ห่างออกไปไม่กี่ก้าว มีหญิงชราผู้หนึ่งหลังโก่งขึ้นเล็กน้อย มือถือไม้เท้ายืนอยู่บนทางเดินโดยมีสาวใช้ประคองเอาไว้ น...
บทที่ 4 ทว่ากลับพบว่าเป็นแค่ยันต์คุ้มกายตามปกติใบหนึ่งเท่านั้น ดังนั้นจึงชำเลืองมองเยี่ยหมัวมัวคราหนึ่ง เดิมทีเยี่ยหมัวม...
บทที่ 3 เมื่อครู่นี้สาวใช้สกุลซ่งผู้นั้นซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆ ในมุมอับสายตา ย่อมได้ยินบทสนทนาของสองแม่ลูกอย่างชัดเจนตั้งแต่แ...
บทที่ 2 จางต้ากับบ่าวรับใช้ที่ออกมาพร้อมกันคอยยืนห่างออกไปทางข้างหลัง มองดูเงาแผ่นหลังของคุณหนูที่ยืนอยู่ตรงทำนบของท่าเร...
บทนำ ตอนที่เจินจยาฝูถูกฝังเป็นช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วงพอดี นางจดจำภาพดอกพุดตานที่เบ่งบานงดงามเต็มอุทยานหลวงในวันนั้นได้อย่าง...
