ทดลองอ่านนิยาย โฉมสะคราญล่มเมือง เล่ม 1 บทที่ 7-บทที่ 8 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย โฉมสะคราญล่มเมือง เล่ม 1 บทที่ 7-บทที่ 8

หน้าที่แล้ว1 of 24

บทที่เจ็ด

 

“แดนเยียนต้นหญ้าแทงยอดอ่อน แดนฉินไซร้ใบหม่อนเขียวไสว”

“วันใดท่านหวนคิดถึงคนไกล ใจข้าคงสลายเสียก่อน” เสียงกระจ่างใสเสียงหนึ่งดังแทรกเข้ามา กังวานน่าฟัง นำพาความสุขใจและรอยยิ้มมาด้วย

ก่วนซิวเหวินวางพู่กันลงแล้วหมุนตัวกลับ ก็เห็นกุยหวั่นยืนอยู่นอกระเบียงทางเดิน เขายกมุมปากยิ้มแล้วเอ่ยทักทายนาง “ฮูหยิน เหตุใดจึงมาเรือนพักทิศตะวันตกได้”

เห็นรอยยิ้มใสซื่อและดวงตากระจ่างใสของเขาแล้ว กุยหวั่นก็ก้าวเข้าไปในห้องหนังสือ ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “ทำไมจ้วงหยวนจึงท่องกลอน ‘วสันต์คะนึง’* ได้เล่า” ทุกครั้งที่เห็นหน้าก่วนซิวเหวินนางก็อดใจไม่ไหวอยากแกล้งเขาขึ้นมา คิดไม่ถึงว่าตนเองจะมีหัวใจเด็กๆ แบบนี้อยู่เช่นกัน

ก่วนซิวเหวินถูกคำว่า ‘จ้วงหยวน’ ทำจนตายด้านแล้ว เขาเดินอ้อมโต๊ะหนังสือมาอย่างเป็นธรรมชาติแล้วพูดกับกุยหวั่นว่า “ถึงช่วงลมฤดูใบไม้ผลิพอดี เห็นภาพก็เลยคิดถึงบทกลอนเท่านั้นเอง”

กุยหวั่นรู้สึกนิดๆ ว่าคำอธิบายของเขาดูติดขัด ‘วสันต์คะนึง’ เป็นความรักความคิดถึงของหญิงสาวที่ร่ายกลอนรอคอยการกลับมาของสามี มันจะเป็นการเห็นภาพคิดถึงบทกลอนได้อย่างไร

กุยหวั่นสลัดความคิดว้าวุ่นในสมองทิ้งไป แล้วนั่งลงบนเก้าอี้รับแขกในห้องหนังสือ นางเอ่ยถามก่วนซิวเหวินว่า “เดือนหน้าก็จะถึงการสอบขุนนางแล้ว เจ้าเตรียมตัวพร้อมหรือยัง”

“เตรียมตัวพร้อมทุกอย่างแล้ว” ก่วนซิวเหวินยิ้มแฝงความขัดเขินก่อนจะตอบอย่างถ่อมตัว “หวังว่าจะสอบผ่าน” อยู่ต่อหน้าหญิงสาวผู้นี้ เขาสามารถพูดความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้ เพราะนางเป็นผู้ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา

กุยหวั่นรู้แต่แรกว่าเขาเป็นคนที่สามารถเป็นจ้วงหยวนได้ ที่นางสงสัยเป็นเรื่องอื่น “ข้าถามเจ้าว่าเตรียมตัวพร้อมเข้าไปสู่แวดวงขุนนางแล้วหรือยัง” น้ำเสียงของนางสบายอารมณ์เหมือนกำลังพูดคุยเรื่องทั่วไปในบ้าน

ก่วนซิวเหวินตะลึงไป ตอบอะไรไม่ออก จ้องมองกุยหวั่นอยู่นานก่อนจะขยับปากพูด “ข้าพร้อมจะเข้าสู่แวดวงขุนนางแล้ว แต่ว่าข้ายังหาสิ่งที่อยากปกป้องไม่เจอ” น้ำเสียงนั้นเบาบาง แฝงความเสียดายและความเหงาที่ไร้สาเหตุ

กุยหวั่นเกิดความคิดว่าชายหนุ่มผู้นี้คล้ายกับตัวนางเหลือเกิน ไม่มีความศรัทธาที่มั่นคง ไม่มีสิ่งที่อยากปกป้อง ทางในอนาคตก็เดินต่อไปได้ยาก

* บทกลอน ‘วสันต์คะนึง’ ประพันธ์โดยหลี่ไป๋ กวีเอกในสมัยราชวงศ์ถัง บรรยายถึงความรู้สึกของภรรยาที่เฝ้าแต่คิดถึงสามีที่ไปออกรบ และแสดงถึงความรักเดียวใจเดียวที่จะตั้งตารอสามีกลับมาโดยไม่คิดนอกใจ

หน้าที่แล้ว1 of 24

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com