ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 1 – หน้า 21 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านนิยาย บทเพลงกลางเมฆา เล่ม 1 บทที่ 1

เด็กชายอายุประมาณสิบขวบที่อยู่ตรงหน้าสวมใส่อาภรณ์หรูหรา กิริยาท่าทางสูงส่ง นั่งวางท่ายโสอยู่บนหลังม้าราวกับนกยูงรำแพน เคลื่อนไหวเงียบเชียบไม่ต่างอะไรกับปีศาจร้าย

ขอทานเหล่านั้นแม้จะไม่เข้าใจว่าอะไรคือวรยุทธ์สูงส่ง แต่การใช้ชีวิตเป็นขอทานมานานแรมปีก็ทำให้พวกเขาพอดูคนออกอยู่บ้าง ขอทานหนุ่มเองก็เข้าใจดีว่าผลประโยชน์วันนี้คงได้มาไม่ง่าย หากแม้ไม่ระวัง เกรงว่าจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียเปล่าๆ ดังนั้นจึงไม่กล้าส่งเสียงอะไรอีก ส่วนขอท่านเฒ่าหลังจากก้มคำนับอวิ๋นเกอติดๆ กันเสร็จก็รีบพาคนอื่นๆ จากไป

เดิมทีอวิ๋นเกอตั้งใจจะรีบออกเดินทาง แต่พอเห็นเลือดของเด็กชายที่นอนอยู่บนพื้น นางก็วางใจไม่ลง รีบกระโดดลงจากหลังอูฐตรงไปพยุงอีกฝ่าย “พี่ชาย เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”

พอได้ยินเสียง เด็กชายที่นอนอยู่บนพื้นก็ลืมตาขึ้น

ดวงตางดงามดำขลับราวหินโมรา ใสกระจ่าง สดสวยงดงามยิ่งกว่าฟ้าหลังฝน เพียงแต่นัยน์ตาของเขาไม่ได้แวววาวเป็นประกายเฉกเช่นอัญมณี แต่กลับแฝงไว้ซึ่งความเงียบงันว่างเปล่าราวกับทะเลทรายเวิ้งว้าง

ใจของอวิ๋นเกอสั่นสะท้าน นางไม่เคยเห็นดวงตาของผู้ใดงดงามเช่นนี้มาก่อน และก็ไม่เคยเห็นแววตาของใครสิ้นหวังเยี่ยงนี้เช่นกัน

เด็กชายเช็ดเลือดบนใบหน้า มองดูอวิ๋นเกอที่กำลังจ้องหน้าเขานิ่ง ในใจแอบนึกยิ้มหยัน เขาดึงหมวกออก ปล่อยเส้นผมยาวสลวยสีดำที่มีเส้นผมสีเงินจำนวนนับไม่ถ้วนปะปนอยู่ไหลลู่สะบัดไหวอยู่กลางแรงลม เส้นผมสองสีทั้งเข้ากันและขัดแย้งกันอย่างเด่นชัด ดวงตาดำขลับราวกับหินโมรานั้นดูเปี่ยมเสน่ห์ยากจะบรรยาย

เขายิ้มให้อวิ๋นเกอ รอยยิ้มนั้นทั้งชั่วร้าย ถากถาง เหยียดหยัน “คุณหนูผู้สูงศักดิ์ จิตใจอันงดงามบริสุทธิ์ของท่านได้เผยให้ผู้คนทั่วทั้งโลกได้ประจักษ์แล้ว ข้าเองก็ซาบซึ้งในความเมตตาการุณย์ของท่านเป็นยิ่งนัก ข้าขอจดจำบุญคุณท่านใส่ใจไม่มีวันลืม เชิญท่านขี่อูฐของท่านไปได้แล้ว”

ใบหน้าของเด็กชายยังคงเต็มไปด้วยคราบเลือด แต่ถึงกระนั้นก็ไม่อาจปกปิดความงามบนใบหน้าได้สนิท

องคาพยพบนหน้าของเขาผสมผสานไว้ซึ่งจุดเด่นของชาวฮั่นและชนต่างเผ่า เค้าโครงแม้เด่นชัด แต่ก็ดูนุ่มนวล สมบูรณ์ราวหยกสลัก ผนวกกับเส้นผมขาวครึ่งดำครึ่ง ทำให้ใบหน้าอ่อนเยาว์นั้นดูเจนจัดร้ายกาจชวนหลงใหล

แม้เสื้อผ้าเขาจะขาดวิ่น นอนอยู่กลางดินโคลนเฉอะแฉะ แต่สีหน้าท่าทางกลับดูสูงส่งอวดดีจนอวิ๋นเกอรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นองค์ชายองค์หนึ่ง เพียงแต่…เป็น…องค์ชายของจอมปีศาจ

อวิ๋นเกอทำแก้มป่อง กลอกตาไปมา หลังจากนั้นก็แย้มยิ้ม “เจ้าคิดยั่วโมโหข้า แต่ข้าไม่โกรธหรอก! เจ้าน่าจะไปหาหมอเสียหน่อย เลือดเจ้าออกมากเหลือเกิน”

ปฏิกิริยาของอวิ๋นเกอไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่เขาคิด เด็กชายจ้องลึกเข้าไปในดวงตาของอวิ๋นเกอ ก่อนจะมองไปยังพี่สามพี่ชายของนางที่อยู่ห่างออกไปบนหลังม้า เขาหัวเราะเสียงดัง “คุณหนูผู้สูงศักดิ์ หาหมอเป็นเรื่องของคนมีเงิน คนต่ำต้อยเช่นข้า ไม่มีความจำเป็นอันใดที่จะต้องเสียเวลาไปกับเรื่องเช่นนี้ แต่ว่าคนเรายิ่งต้อยต่ำก็ยิ่งต้องมีชีวิตต่อไป สวรรค์ยังปรารถนาจะเห็นคนเช่นพวกข้าสร้างความบันเทิงให้พวกเขาอยู่! ข้าไม่มีทางตายง่ายๆ เชิญท่านไปตามทางของท่านเถอะ”

“อวิ๋นเกอ!” พี่สามแหงนหน้ามองฟ้า คิ้วขมวดเป็นปม เขากระตุ้นท้องม้า อาชาเหงื่อโลหิตเริ่มทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว

อวิ๋นเกอรีบร้องตะโกน “พี่สาม ข้าจะทำ ‘หยาดน้ำค้างกลางบัว’ อาหารจานพิเศษที่ข้าคิดขึ้นใหม่ให้ท่านกิน!”

Comments

comments

Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com