ทดลองอ่านนิยาย เจรจา-ต่อ-ตาย ตอน ราคะ บทที่ 2

วุฒิภาศจดรายละเอียดลงในสมุดบันทึกเล่มเล็กของเขา ปารุสก์ยังคงจดจ่อกับภาพในคอมพิวเตอร์ เขาหมุนจอยสติ๊กอย่างรวดเร็วเพื่อดูภาพให้ละเอียด หากใครไม่คุ้นเคยแล้วมองภาพบนหน้าจอนั่นตามเขาคงได้อาเจียนแน่

“อาคารพาณิชย์อ่ะ ไม่ชอบเลย”

“กี่ห้อง”

“ติดกันเจ็ดห้อง ธนาคารอยู่ห้องที่สามกับสี่ ตรงกลางเลย โอ๊ย รวมความยากทุกอย่างในสากลโลกไว้ด้วยกัน”

“ดึงข้อมูลผู้บริหารของธนาคาร รายชื่อพนักงานในสาขานั้น แล้วหาว่าใครเป็นเจ้าของอาคารพาณิชย์ ฉันอยากได้แผนที่โครงสร้างอาคาร”

“ครับผม”

ปารุสก์ใช้ช่องทางที่ถูกกฎหมายเพื่อหาข้อมูลมาตอบสนองความต้องการของเพื่อนร่วมทีม เขาเข้าไปในเวบไซต์หลักของธนาคารเพื่อเชื่อมโยงไปยังสาขาที่ต้องการ จากนั้นก็ส่งข้อมูลเข้ายังมือถือส่วนตัวของวุฒิภาศ นายตำรวจหนุ่มยกหน้าจอขึ้นมาอ่าน

“ห้าคน แล้วไม่มีรายชื่อพนักงานเหรอ”

“มี แต่คิดว่าไม่อัพเดตแล้ว เพราะข้างล่างระบุว่าเป็นข้อมูลตั้งแต่ปี 2556”

“ใช้ไม่ได้ งั้นต้องรอหน้างาน นายหาข้อมูลของอาคารพาณิชย์ไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะดูข้อมูลของธนาคารเอง”

“ได้เลยครับลูกพี่”

ปารุสก์หันกลับไปสนใจจอคอมพิวเตอร์ของตนอีกครั้ง เขาพยายามเพ่งหาป้ายชื่ออาคารหรือชื่อโครงการที่ระบุความเป็นเจ้าของอาคารพาณิชย์แห่งนั้นใน Google Maps เพราะถ้ามีชื่อแล้ว การหาว่าชื่อนั้นถูกขึ้นทะเบียนโดยใครหรือใครเป็นเจ้าของก็สามารถทำได้ง่ายขึ้น

ผ่านไปไม่นานอาสดาก็เอียงหน้ามาทางด้านหลังแล้วตะโกนรายงานความคืบหน้า “ถึงแล้ว คนมุงเต็มเลย”

“เดี๋ยวฉันโทรหาสารวัตรโอบเกียรติเอง”

วุฒิภาศบอกแล้วรีบกดโทรศัพท์ เสียงเรียกเข้าดังแค่ครั้งเดียวสายก็ถูกรับ

“พวกนายถึงรึยัง”

“ถึงแล้วครับ ให้ผมเข้าทางไหน”

“สุดอาคารพาณิชย์ เคลียร์สถานที่ไว้ให้แล้ว แล้วหัวหน้าพวกนายล่ะอยู่ไหน”

“กำลังมาครับ”

“ช้าตลอด เร็วเข้า!”

สายถูกตัดฉับ วุฒิภาศผู้มีอารมณ์เย็นที่สุดของหน่วยไม่ได้สนใจกับอาการกระโชกโฮกฮากของโอบเกียรติ เพราะเห็นเป็นเรื่องปกติ นายตำรวจหนุ่มหันไปตะโกนบอกคำตอบให้อาสดารู้ “เข้าทางด้านข้างของอาคาร มีเจ้าหน้าที่รออยู่”

“รับทราบ”

รถตู้ได้รับการอำนวยความสะดวกจากเจ้าหน้าที่ภาคสนามของโอบเกียรติ พวกเขาเปิดทางกลุ่มฝูงชนที่ยืนมุงดูเหตุการณ์อยู่รอบๆ เพื่อให้รถของหน่วย NIC เข้าไปจอดในตำแหน่งที่โอบเกียรติกำหนดไว้ เมื่ออาสดาจอดรถเรียบร้อยแล้วก็ยื่นมือผ่านช่องกระจกที่สามารถเปิดปิดได้เพื่อขอเครื่องมือสื่อสารของตนจากปารุสก์ จากนั้นก็ลงจากรถแล้วเข้าไปพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ภาคสนามที่เขาคุ้นเคย