ทดลองอ่านนิยาย ปางบุญ บทที่ 7 – บทที่ 8

สิงห์คำคือพี่ชายที่คอยปกป้องเธอมานานหลายปี ช่วยเหลือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อ่อนแอจากการถูกคนอื่นรังแกจนความผูกพันที่มีมาเนิ่นนานก่อเกิดเป็นความรัก แม้ต่างคนต่างไม่เคยพูดเรื่องความสัมพันธ์อย่างจริงจัง แต่คนอื่นๆ ต่างก็รู้ดี…นอกจากเธอแล้วสิงห์คำไม่เคยมีสายตาไว้มองผู้หญิงคนไหนอีก

แม้หญิงสาวแรกรุ่นผู้นี้จะไม่ใช่หญิงที่ดีพร้อมที่สุดหรือสวยที่สุด แต่กลับทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอยากปกป้องและอยากดูแลมาตั้งแต่ไหนแต่ไร

ร่างสูงใหญ่หันมามองตามที่เสียงหวานเอ่ยเรียก แผ่นอกผึ่งผายเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกล้าม ท่อนล่างนุ่งผ้าแบบเคว็ดม่าม^** ที่ชายผ้ารั้งขึ้นมาถึงโคนขาเพื่อความสะดวกในการเคลื่อนไหว เผยให้เห็นรอยสักยันต์ด้วยหมึกสีดำจากบั้นเอวลงมาเสมอเข่า บ่งบอกถึงความกล้าแกร่งของชายชาตินักรบ

“อ้ายมารอน้องตั้งแต่เช้าแล้วคำแก้ว อยู่บ้านจิตใจมันก็ฮ้อน บ่อาจอยู่นิ่งเฉยได้” สิงห์คำเอ่ยออกมาประโยคแรกก็เข้าเรื่องทันที…สิ่งที่ทำให้จิตใจของเขาพลุ่งพล่านตั้งแต่ได้ทราบข่าว

“เพราะเรื่องงานวันพูก^*** แม่นก่อ” เสียงหวานของคำแก้วเอ่ยถามแม้เจ้าตัวจะรู้ดี เพราะเธอเองก็หนักใจไม่ต่างอะไรกับเขาเลย

“น้อง…บ่เข้าพิธีเลือกม้าขี่บ่ได้กา”

ชายหนุ่มหมายถึงงานเลือกสตรีผู้จะมาอยู่ในตำแหน่งม้าขี่ สื่อกลางระหว่างชาวเมืองกับเทพซึ่งเป็นที่นับถือและคอยปกปักรักษาเมืองนี้มายาวนาน เมื่อมีเรื่องร้ายแรงท่านก็จะเตือนผ่านทางม้าขี่ โดยเฉพาะเรื่องสำคัญๆ เช่นโรคระบาดที่จะเกิดหรือการศึกสงครามจากเมืองต่างๆ ที่มารุกรานให้สามารถหาทางรับมือได้ทันท่วงที ตำแหน่งม้าขี่จึงมีความสำคัญอย่างมาก แม้แต่เจ้าเมืองก็ยังต้องให้ความเคารพนับถือ

“อ้ายก่ฮู้ว่าตระกูลของน้องในแต่ละรุ่นล้วนต้องมีคนรับหน้าที่เป็นม้าขี่ของปู่เจ้า ท่านช่วยปกปักฮักษาบ้านเมืองของเฮา ป้าหอมเองก่เป็นพี่สาวของพ่อน้อง ตอนนี้ป้าเจ็บป่วยหนัก…คงจะอยู่ได้อีกบ่เมินแล้ว”

หญิงสาวหยุดไปครู่หนึ่งเพราะรู้สึกเสียใจกับอาการที่ทรุดลงของญาติผู้ใหญ่ก่อนจะกล่าวต่อ

“มันถึงเวลาต้องหาคนมาแทนตำแหน่งหื้อเร็วที่สุด…”

“แล้วถ้าน้องถูกเลือกล่ะ” สิงห์คำตอบสวนตั้งแต่อีกฝ่ายยังพูดไม่ทันจบ

“น้องก่จะทำเพราะถือเป็นหน้าที่สำคัญอย่างหนึ่ง”

“ถึงแม้ว่าการเป็นม้าขี่จะทำหื้อน้องบ่อาจแต่งงานได้อั้นกา”

“ปู่เจ้าต้องการม้าขี่ที่ถือเพศพรหมจรรย์ หากน้องถูกเลือกก็ต้องทำตามฮีตฮอย^* ที่ถือมานานเช่นกัน” ริมฝีปากบางยังคงมีรอยยิ้มติดอยู่จางๆ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยเงาเมฆมืดทะมึน

“แล้วอ้ายล่ะ น้องเกยกึ๊ดถึงหัวอกอ้ายก่อ หากน้องเป็นม้าขี่ก็เท่ากับบ่อาจอยู่ร่วมกันทั้งชีวิต”

น้ำเสียงของสิงห์คำที่เคยกล้าแข็งมาบัดนี้กลับอ่อนแรงลง ไม่กังวานเปี่ยมอำนาจเหมือนก่อน

“หากน้องเป็นคนที่ปู่เจ้าเลือกแล้ว เช่นนั้น…ก็คงเพราะเฮาบ่มีวาสนาต่อกัน”

“คำแก้ว…”

ก้อนบางอย่างจุกแน่นอยู่ในอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม เจ็บปวดใจกับสิ่งที่ได้ยิน

“อ้ายบ่เชื่อว่าจะมีเหตุผลแค่นั้นที่ทำหื้อน้องกล้ายอมรับตำแหน่ง หากน้องบ่ต้องการเข้าพิธี อ้ายอาจจะพอช่วยเหลือได้”

** เคว็ดม่าม คือหนึ่งในวิธีการนุ่งผ้านุ่งของชายชาวล้านนา มุ่งเน้นความกระชับรัดกุมสามารถมองเห็นสะโพกและรอยสักได้ชัดเจน สะดวกในการทำงานและการต่อสู้

*** วันพูก แปลว่าพรุ่งนี้

* ฮีตฮอย แปลว่ารีตรอย ขนบธรรมเนียม