ทดลองอ่านนิยาย เพลง(รัก)ของเจ้าชายอสูร บทที่ 11 – บทที่ 12

วันนี้หญิงสาวกับอลันสอนเต้นแนวบอลลีวูด ซึ่งเป็นการเต้นแบบอินเดียร่วมสมัย ทุกคนตั้งใจเป็นอย่างดีเพราะไม่เคยเต้นมาก่อน เพลงพิณร้องตะโกนให้ทุกคนส่ายสะโพกให้เร็วขึ้น ขณะที่ตัวเองส่ายทั้งหน้าอกและสะโพกสั่นระรัวอย่างเชี่ยวชาญ ก่อนจะหมุนตัวและหันมาชนสะโพกกับอลันและส่ายหน้าอกสู้กับเขาอย่างพลิ้วไหวราวกับนักเต้นมืออาชีพ หญิงสาวสนุกสนานเมามันเสียจนไม่ทันได้สังเกตอะไรเลย จนกระทั่งเสียงเพลงหยุดลงกะทันหัน

เพลงพิณขมวดคิ้ว ตวัดหน้าไปยังมุมห้องซึ่งเป็นตำแหน่งเครื่องเสียงก็พบคอนสแตนตินในชุดคลุมสีดำชายยาวถึงน่องที่ตอนนี้สะบัดพลิ้วจากลมที่เข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดไว้รอบด้าน ชายหนุ่มไม่พูดอะไรสักคำ ใบหน้าดุดันที่รกเรื้อไปด้วยหนวดเคราทะมึนเต็มไปด้วยโทสะโลดแรง ดวงตาสีน้ำเงินเย็นชาคล้ายกับมีไฟลุกโชน จนเพลงพิณเกือบจะห่อไหล่แม้จะอยู่ไกลออกมาหลายเมตร หางตาหญิงสาวเห็นคนงานหลายคนมีท่าทีลนลาน หวั่นเกรง ใบหน้าของพวกเขาซีดขาวราวกับถูกสูบเลือดออกไปจนหมด แม้แต่อลันก็มีสีหน้าจืดเจื่อน

ทั้งหมดนี้ไม่ได้ทำให้เพลงพิณตื่นตกใจอะไรเลย กลับหัวเสียนิดๆ ด้วยซ้ำที่เขามาทำลายช่วงเวลาแห่งความสุขของพวกเธอ อีกอย่างหนึ่งเธอซึ่งเป็นหัวหน้าชมรมและเป็นนายหญิงของปราสาทต้องโชว์พาวเวอร์ให้ทุกคนเห็น หญิงสาวจึงยิ้มแย้มเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่ที่ยืนปักหลักอยู่หลังห้อง

“อ้าว คอนที่รัก…มาเร้ว มาเต้นด้วยกันสิ จะได้แข็งแรง ไม่แก่เร็ว”

พอเห็นว่าใบหน้ารูปหัวใจยังดูรื่นเริง ตารูปเม็ดอัลมอนด์ยังใสแจ๋ว คอนสแตนตินก็รู้สึกวิบขึ้นในใจ และฟางเส้นสุดท้ายก็มาถึงเมื่อเห็นว่าเพลงพิณหันไปลอบชูสองนิ้วให้อลัน ความควบคุมตัวของชายหนุ่มปลิววับไป แขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามกระชากร่างเล็กในชุดรัดรูปสีสดที่เห็นสัดส่วนเด่นชัดเข้ามาหนีบไว้กับเอวแล้วก้าวพรวดๆ ออกมาจากห้องออกกำลังกาย

“อ๊ายๆๆ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ…ปล่อยๆๆๆ” เพลงพิณร้องตะโกน ขาเรียวปัดป่ายไปมา ดิ้นรนให้ตัวเองพ้นจากการถูกหนีบรัด

“หุบปาก! ไม่งั้นผมจะตีก้นคุณให้บวมขึ้นมาสามเท่าต่อหน้าคนทั้งปราสาทนี่แหละ” คอนสแตนตินตวาดเป็นชุด กึ่งอุ้มกึ่งลากเพลงพิณขึ้นบันไดมายังชั้นสอง พอเห็นห้องว่างห้องหนึ่งก็ก้าวพรวดๆ เข้าไปแล้วปล่อยเพลงพิณให้เป็นอิสระในลักษณะเหมือนทิ้งกระสอบทรายไร้ค่า

“เป็นบ้าอะไรฮะ! ถึงได้ทำตัวเป็นมนุษย์ถ้ำฉุดกระชากลากถูคนอื่นเขาแบบนี้เนี่ย” เพลงพิณแหงนหน้าตะโกนใส่ ก่อนจะเลิกชายเสื้อขึ้นดูช่วงเอวขาวเนียนที่ตอนนี้แดงเป็นปื้นจากการถูกมือยักษ์บีบ

คอนสแตนตินเห็นภรรยาในนามตัวเองทำอาการขาดความระมัดระวังก็ยิ่งโกรธ พานคิดไปว่าอยู่ต่อหน้าเพื่อน เธอทำอะไรแบบนี้ไปกี่ครั้งแล้ว “แล้วที่เธอทำตัวแย่ๆ ตลอดสี่ห้าวันมานี่หมายความว่ายังไงฮะ…ย้ายไปนอนกับเพื่อนแบบนั้นมันงามหน้าไหม คืนหนึ่งก็แล้ว สองคืนก็แล้ว จนตอนนี้มันปาเข้าไปกี่คืนแล้ว”

เพลงพิณถึงกับงงไป…เธอนึกว่าเขาโกรธเรื่องที่เธอเปิดเพลงเสียงดังแล้วก็เกณฑ์คนงานมาเต้นออกกำลังกายซะอีก…เธอรู้ว่าเขาไม่ชอบเสียงเพลง ขนาดเธอร้องเพลงในห้องน้ำเขายังมาทุบประตูบอกให้เงียบเลย

“อะไรของคุณเนี่ย…ฉันค้างกับเพื่อนของฉันแล้วมันเป็นยังไง ตอนนี้ฉันไม่นอนละเมอแล้วด้วย”

ไม่นอนละเมอแล้ว!…เฮอะ นั่นมันก็หมายความว่าเขานอนไม่หลับมาหลายคืนแล้วเหมือนกัน ตอนนี้เขาปวดหัวแทบจะระเบิด…ขนาดเขาต้องบินไปทำงานช่วงสาย จะกลับมาก็ค่ำ ยังคอยแต่จะเห็นเพลงพิณทำตัวติดกับอลัน ว่ายน้ำด้วยกัน กินนั่นกินนี่ด้วยกัน พูดคุยกระซิบกระซาบหัวร่อต่อกระซิกอยู่บนโซฟาเหมือนโลกนี้มีกันอยู่สองคน แล้วเมื่อกี้นี้เธอยังเต้นท่าทางทุเรศๆ ไม่สำรวมกับผู้ชายคนนั้นต่อหน้าคนงานของเขาเป็นสิบๆ อีก…แบบนี้เธอจะหาว่าเขาเป็นบ้าไปได้ไง