ทดลองอ่านนิยาย เพลง(รัก)ของเจ้าชายอสูร บทที่ 15 – บทที่ 16

บทที่ 15 การแก้แค้น

เมื่อคืนนี้กว่าเพลงพิณจะได้นอนก็ดึกมาก ความโมโห ขัดเคืองใจที่คุกรุ่นอยู่ตลอดวันทำให้ฝืนตาหลับไม่ลง…นายคอนสแตนตินชั่วร้ายนั่นหลังจากทายาให้เธอเสร็จแล้ว เขาก็สั่งห้ามไม่ให้เธอออกจากห้อง อนุญาตแค่เพียงให้อันน่าอยู่เป็นเพื่อนและคอยนำของว่าง อาหารเย็นมาให้ คนเคยมีกิจกรรมทำตลอดเวลาไม่มีหยุดนิ่งรู้สึกอัดอั้นใจแทบตาย พยายามหาห้องลับ ช่องลับอะไรต่างๆ ที่จะสามารถทะลุไปที่อื่นได้ แต่ก็ไม่มีวี่แววเลย ยิ่งเวลาผ่านไปเพลงพิณยิ่งคลั่ง พอรู้ว่าไม่มีทางหนีแล้วจริงๆ ก็นั่งแช่งชักหักกระดูกคนที่นั่งทำงานอยู่ในห้องนอนติดกันเป็นชุดๆ จนอันน่าหน้าซีดแล้วซีดอีกด้วยความหวาดหวั่น กลัวว่าท่านเจ้าของปราสาทจะได้ยินแล้วนายสาวที่สะบักสะบอมพอแล้วจะต้องเดือดร้อนอีก…แต่นายของเธอก็จริงๆ เลย หากบ่นเป็นภาษาไทยก็คงไม่มีคนเข้าใจ แต่นี่ดันตะเบ็งๆ เป็นภาษาอังกฤษ…จงใจท้าทายชัดๆ

เพลงพิณต้องโทรศัพท์ไปขอโทษมาร์ค ซี เทตด้วยน้ำเสียงอ่อนอ่อยรู้สึกผิดที่พลาดนัดของเขา แต่สิ่งที่หนุ่มเจ้าเสน่ห์ตอบกลับมามีแต่ความนุ่มนวล อ่อนโยน เข้าอกเข้าใจ ไม่มีอารมณ์เสียสักนิด ทำให้เพลงพิณยิ่งเปรียบเทียบกับคนชอบใช้กำลังเข้าไปใหญ่ และความอยากแก้แค้นก็มีมากเพิ่มขึ้น

แต่เช้าวันรุ่งขึ้นเพลงพิณก็มีเรื่องให้ดีใจ เพราะเธอตื่นขึ้นมาบนเตียงของตัวเองอีกแล้ว และเริ่มคิดว่าอาการนอนละเมออาจหายขาด ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งอารมณ์ดีขึ้นเรื่อยๆ และยิ่งดีมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นกระดาษแผ่นยาวที่ลิสต์รายการแก้แค้นคอนสแตนตินที่พรั่งพรูจากสมองเดือดๆ ของเธอเมื่อคืนนี้

“ฮ้าววว…ที่จริงก็ยังง่วงนะเนี่ย”

เพลงพิณปิดปากหาว เดินมาตามทางเดินค่อนข้างสลัวมุ่งไปสู่ส่วนที่เป็นห้องครัวชั้นล่างของปราสาท ตอนนี้ยังไม่หกโมงเช้าเลยด้วยซ้ำ อากาศยังคงเย็นสบายและค่อนข้างมืดอยู่มาก อาศัยเพียงไฟที่ติดเป็นระยะๆ เท่านั้นที่ช่วยให้มองเห็นอะไรรอบๆ ได้บ้าง

ถึงจะง่วง ถึงอากาศในยามเช้าของต้นฤดูหนาวแบบนี้จะน่านอนแค่ไหน แต่เธอก็จำเป็นต้องลงมาที่นี่ ตาเรียวเปล่งประกายชั่วร้ายเจ้าเล่ห์ เดินเข้าไปในห้องครัว แต่กลับเซ็งจัดเมื่อมีคนอยู่ข้างใน

“บงชูร์มาดาม” ปิแอร์ หัวหน้าเชฟชาวฝรั่งเศสทักทายเพลงพิณเสียงใส เขากำลังนั่งคิดรายการอาหารอยู่ที่โต๊ะไม้เชอรี่ริมห้อง ตรงหน้ามีขนมปังอบใหม่และกาแฟกลิ่นหอมฉุย

เพลงพิณลอบเบ้หน้า แต่ก็ทักทายตอบกลับเป็นภาษาเดียวกัน หญิงสาวนิ่งคิดนิดหนึ่ง ก่อนจะขอร้องอีกฝ่ายยิ้มๆ “ฉันอยากได้ของสองสามอย่างน่ะปิแอร์”

อีกฝ่ายรีบตอบรับกระตือรือร้น เพลงพิณก็เลยผ่อนลมหายใจ…มีผู้ช่วยยังไงก็ดีกว่าต้องงมหาของเองเยอะเลย “ฉันอยากได้น้ำตาลทำขนม ผงวานิลลา พริกป่นเม็กซิกัน ปลาแอนโชวี่ คาราเมล แล้วก็สีผสมอาหาร…อืม สีเขียวกับม่วงก็แล้วกัน ปิแอร์หาให้หน่อยได้ไหม”

หัวหน้าเชฟมีสีหน้างุนงงเป็นที่สุด แต่พอเพลงพิณยืนยัน เขาก็รีบกุลีกุจอจัดหาให้ หลังจากได้ของครบแล้ว หญิงสาวก็ยังไม่ยอมไปไหน วนเวียนหาของกินอยู่ในห้องครัวนั่นเอง พอคนครัวอื่นๆ ทยอยกันเข้ามาทำหน้าที่ ห้องครัวก็เริ่มชุลมุนจนไม่มีใครสังเกตการณ์กระทำของนายสาว ฝ่ายเพลงพิณเองก็กระทำการอย่างที่ตั้งใจไว้ด้วยใบหน้าระรื่น ยิ่งรู้ว่าคอนสแตนตินยังไม่ได้นอนเป็นคืนที่สองและตอนนี้กำลังหงุดหงิดมาก หญิงสาวก็ยิ่งอารมณ์ดี