ทดลองอ่าน ยอดหญิงเซียนเครื่องหอม บทที่ 6

“ในเมื่อพี่ฝานซิวให้ความสนใจเช่นนี้ เหตุใดจึงไม่เชิญนางขึ้นมาล่ะ” คุณชายชุดขาวยืนอยู่ตรงหน้าต่างทางเหนือในห้องส่วนตัวบนชั้นสองของร้านป๋ออี้ สายตาของเขามองตามสายตาของเจิงฝานซิว คุณชายรองตระกูลเจิง ไปกระทบบนร่างเล็กผอมบางตรงหัวถนน เจ้ามือคนหนึ่งถือโคมไฟเดินเอียงข้างเล็กน้อยคอยส่องไฟนำทางให้ แสงเทียนที่เดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่างส่องบนตัวและบนใบหน้านาง แสงเบาบางจนดูเหมือนไม่ใช่ภาพจริง ทันใดนั้น คุณชายชุดขาวก็รู้สึกเหมือนคนตรงหัวถนนนั้นคล้ายว่าดูล่องลอยไป

“นางต้องกลับมาอีกแน่นอน!” ร่างอรชรผอมบางหายลับไปตรงหัวโค้ง เจิงฝานซิวดึงม่านหน้าต่างปิดในทันที “ร้านป๋ออี้ของข้าเป็นสวรรค์ของนักพนัน!”

นางยังจะกลับมาอีก?

คุณชายชุดขาวไม่ได้ขยับตัว ยืนเงียบๆ มองดูผ้าม่านกำมะหยี่สีเขียวเข้มที่บังหน้ากั้นเขาจากโลกด้านนอก ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา ก่อนจะหมุนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ไม้ข้างโต๊ะไม้แดงสลักลายตัวเตี้ย

องครักษ์ประจำตัวยกน้ำชามาให้อย่างเบามือ

คุณชายชุดขาวใช้ฝาถ้วยกวาดใบชาที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ “พี่ฝานซิวมีเรื่องอะไรหรือ จึงรีบร้อนเรียกข้ามาแบบนี้”

เจิงฝานซิวโบกมือไล่องครักษ์ประจำตัวออกไป แล้วพูดว่า “ลูกสาวของอัครเสนาบดีมู่หายตัวไป” สีหน้าเขาเคร่งเครียดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “เหตุการณ์เปลี่ยนแปลง ก่อนที่อัครเสนาบดีจะประสบเคราะห์ ได้แอบส่งลูกชายหนึ่งหญิงหนึ่งออกจากจวนมาฝากฝัง เพราะเชื่อมั่นในตระกูลเจิงของข้า แต่ตระกูลเจิงกลับทำให้ผิดหวัง!”

“หายตัวไป?” คุณชายชุดขาวแววตาจริงจัง เขาหันหน้าไปมองเจิงฝานซิวอย่างเงียบๆ

“ข้ากับมู่จงนัดกันไว้ว่าจะมารับตัวนางที่ผิงเฉิง ตามหลักแล้วพวกเขาควรจะมาถึงตั้งแต่สองเดือนก่อน”

คุณชายชุดขาวเลื่อนสายตากลับมา แล้วถามอย่างใช้ความคิด “มีข่าวของมู่จงหรือไม่”

“ไม่มี” เจิงฝานซิวส่ายหน้า “สองเดือนก่อนขาดการติดต่อกับเขาไปตรงละแวกเขาไหวอิน ถึงตอนนี้ยังไร้ข่าวคราว”

“พวกเขาจะถูก…”

“ไม่มีทาง” คุณชายชุดขาวยังพูดไม่ทันจบ เจิงฝานซิวก็ส่ายหน้าอย่างมั่นใจ “นางคงยังไม่ตกไปอยู่ในมือของอิงอ๋อง” เห็นคุณชายชุดขาวมองหน้า เขาจึงพูดต่อไปว่า “สองเดือนมานี้ข้าสืบข่าวลับอยู่ตลอด ก่อนหน้านี้ไม่นานเพิ่งจะได้รับข่าวมาว่า ผู้บัญชาการกองรถศึกหร่วนอวี้ที่เป็นเขี้ยวเล็บของอิงอ๋องก็กำลังส่งคนแอบสืบข่าวนี้เช่นกัน”

“ถ้าเป็นแบบนี้นางก็ยังไม่ตกไปอยู่ในมือทางการ” นิ่งเงียบไปนาน คุณชายชุดขาวจึงพูดว่า “พี่ฝานซิวอย่าเพิ่งร้อนใจ เรื่องนี้ต้องวางแผนกันให้ยาว”

เจิงฝานซิวพยักหน้า “รัชทายาทถูกกักตัวให้สำนึกผิดอยู่แค่ในวังหย่งอัน ผู้คนต่างก็รู้ว่าท่านพ่อของข้าเป็นสหายกับอัครเสนาบดีมู่ ตระกูลเจิงเป็นคนคอยหนุนรัชทายาท คนของอิงอ๋องต้องกำลังจ้องจับตาอยู่เป็นแน่ เรื่องนี้ข้าจึงไม่สะดวกจะออกหน้า ต้องให้เจ้าแอบคอยช่วยเหลือแล้ว”

“ได้ ข้าจะให้สายลับของตระกูลหลีช่วยท่านสืบหา” คุณชายชุดขาวโบกพัดครุ่นคิด แล้วพยักหน้าอย่างหนักแน่น พลางถามต่อไปว่า “พี่ฝานซิวมีภาพวาดของนางหรือไม่”

“ไม่มี” เจิงฝานซิวส่ายหน้า “ได้ยินว่าคุณหนูสี่มีนิสัยเอาแต่ใจ อัครเสนาบดีรู้ว่าจะนำความเสื่อมเสียมาให้ แต่จนใจที่ฮูหยินรักใคร่นางยิ่งนัก จึงประกาศออกไปว่ามีลูกสาวเพียงสามคน ภายนอกน้อยคนนักที่จะรู้ว่าตระกูลมู่ยังมีคุณหนูสี่อยู่อีกคน” เขาพลันถอนหายใจ “นี่ก็เป็นสาเหตุที่อัครเสนาบดีเสี่ยงตายส่งตัวนางออกมา”

“เรื่องนี้…”

เรื่องนี้จัดการได้ยากแล้ว!

ผู้คนมากมายเช่นนี้ จะหาหญิงที่ปกปิดชื่อแซ่ ทั้งไม่รู้จักหน้าตาผู้นั้นง่ายดายได้อย่างไร