ทดลองอ่าน ยอดหญิงเซียนเครื่องหอม บทที่ 6

คุณชายชุดขาวขมวดคิ้วแน่น “อัครเสนาบดีมู่ถูกประหารทั้งตระกูลไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้มีเพียงต้องหาตัวมู่จงคนนั้นให้เจอเสียก่อน จึงจะหาตัวคุณหนูสี่เจอสินะ”

“อืม” เจิงฝานซิวเปล่งเสียงรับคำเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน ทันใดนั้นดวงตาก็เปล่งประกาย “จริงสิ ในวังมีภาพวาดของนาง!”

“เรื่องเป็นอย่างไร”

“ปีหนานตี้ที่สิบแปด ฤดูใบไม้ผลิ มีการเลือกสาวงามเข้าวัง คุณหนูสี่ในตอนนั้นอายุสิบเอ็ดปี อายุถึงเกณฑ์พอดี ภาพวาดของนางก็ถูกส่งเข้าไปในกรมอากรเช่นกัน อัครเสนาบดีมู่รู้ว่านางเอาแต่ใจมาก ไม่เคยฝึกงานฝีมือมาก่อน เรื่องดีดพิณ เดินหมาก เขียนอักษร วาดภาพ ที่ผู้หญิงควรทำเป็น นางล้วนไม่เป็นสักอย่าง กลัวว่านางเข้าวังไปแล้วจะนำภัยมาถึงจวน จึงลอบลงมือลับๆ กระทั่งนางถูกคัดออกในด่านแรกทันทีที่กรมอากรมอบภาพให้ขันทีตรวจดู แต่ว่าภาพวาดก็ยังคงเก็บไว้ในตำหนักเทียนลู่

“อิงอ๋องรู้เรื่องนี้หรือไม่” คุณชายชุดขาวแววตาจริงจัง

“ข้าก็ไม่รู้” เจิงฝานซิวส่ายหน้า

นิ้วมือเคาะเบาๆ ลงบนโต๊ะไม้แดง คุณชายชุดขาวเลิกคิ้วขึ้นทันใด “อิงอ๋องคงจะไม่รู้…” เห็นเจิงฝานซิวสงสัย คุณชายชุดขาวจึงพูดเสริมต่อไปว่า “ที่ผ่านมายามที่ราชสำนักคัดเลือกสาวงามเข้าวัง หญิงที่ถูกคัดทิ้งตั้งแต่ด่านแรกจะไม่มีบันทึกไว้ และจะว่าไปหากเขารู้เรื่องนี้จริง จะต้องกราบทูลฝ่าบาทอย่างแน่นอน ป่านนี้คงเอาภาพวาดติดประกาศไปทั่วแล้ว”

“ก็จริง” เจิงฝานซิวคิดตกในจุดนี้ได้ทันที เขามีท่าทางสบายใจขึ้น “ข้าจะติดต่อคนของรัชทายาทเลย ให้ไปเอาภาพวาดของนางมา”

“ไม่ได้” คุณชายชุดขาวส่ายหน้า “อัครเสนาบดีมู่เพิ่งจะถูกประหารทั้งตระกูล ในราชสำนักสถานการณ์คับขัน จะต้องมีคลื่นใต้น้ำอยู่เป็นแน่ ข้างกายรัชทายาทเองก็ไม่รู้ว่าจะมีสายตาคอยจับจ้องอยู่มากมายเท่าใด” เขาหยุดพูดชั่วครู่ “ในเวลาเช่นนี้ อย่าได้เคลื่อนไหวเด็ดขาด”

“เจ้าพูดถูก ถ้าทำให้อิงอ๋องรู้ตัว เกรงว่านอกจากจะไม่ได้ภาพวาดแล้ว จะยังเป็นการเตือนสติเขาขึ้นมาอีก” เจิงฝานซิวยกมือขึ้นปาดเหงื่อ “ไม่สนใจไม่เป็นไร พอสนใจก็รนไปหมด ข้าจิตใจไม่สงบเอาเสียเลย” เขาพลันถอนหายใจ “ดูจากตอนนี้แล้ว มีเพียงเบาะแสจากมู่จงเท่านั้น ข้าจะเตรียมภาพวาดของเขาทันที” เจิงฝานซิวตบโต๊ะอย่างแรง ในดวงตาส่องประกายเย็นเยือก “แม้ต้องขุดพื้นดินลึกสามฉื่อ ข้าก็ต้องขุดออกมาให้ได้!”

“ตกลง…” คุณชายชุดขาวพยักหน้า “ข้าจะลงมือเตรียมการเรื่องนี้ทันที”

“ข้าจะไปเมืองซั่วหยางสักหน่อย ออกเดินทางพรุ่งนี้ ส่วนที่นี่ก็ต้องรบกวนเจ้าแล้ว” เจิงฝานซิวประกบมือเป็นหมัด