ทดลองอ่านนิยายวาย Glass and Steel บทที่ 2 #นิยายวาย

นายทหารหนุ่มปลดพันธนาการออกจากร่างของคนที่หมดสติไปเพราะความเจ็บปวด ใบหน้าขาวนั้นหลับพริ้ม หยาดน้ำเอ่อคลอจากดวงตาที่ปิดสนิทก่อนจะไหลลงมาตามข้างแก้ม ปลายนิ้วเรียวยาวยื่นไปแตะซับให้ก่อนจะก้มลงสัมผัสปลายหางตาเปียกชื้นเพียงแผ่วเบาราวกับแตะต้องแก้วบางใส

แก้วเจียระไนบางใสที่เขาเคยได้แต่เฝ้ามองอยู่ห่างๆ มาอยู่ในมือแล้ว

…และเขาก็ทำลายมันจนแหลกละเอียดด้วยน้ำมือของตนเอง

“ถ้าคิดจะโทษใคร ก็ไปโทษเมิ่งอี้หรานเถอะนะ เธอโชคร้ายที่ถูกจับมาทำงานกับสหายผิดคน” หัวหน้าฝ่ายสอบสวนพิเศษเอ่ยเสียงขรึม

อีกฝ่ายอาจจะคิดว่าการที่ตนคบหากับผู้หญิงมากมายคงทำให้สามารถซ่อน ‘สหายหญิง’ คนหนึ่งได้ง่ายๆ สำหรับคนทั่วไปที่มองคุณชายเจ้าสำราญของเมืองจิ่นโจวก็คงเป็นแบบนั้น…แต่ไม่ใช่เขา

ไม่ใช่คนที่เฝ้าจับตาดูคุณชายรองสกุลหลี่ตั้งแต่ตอนที่กองทัพก๊กมินตั๋งกลับมาครองอำนาจในเมืองนี้

ไม่ใช่คนที่สืบประวัติและจดจำใบหน้าของหญิงสาวทุกคนที่แวดล้อมอยู่รอบตัวร่างโปร่งได้

ไม่ใช่คนที่จับสังเกตได้ทันทีเมื่อหญิงสาวที่ไม่มีที่มาที่ไปคนนั้นปรากฏตัวขึ้นเคียงข้างอีกฝ่าย คลอเคลียกันเดินเข้าไปในโรงภาพยนตร์

เมิ่งอี้หรานโชคร้ายที่ถูกจับมาทำงานคู่กับคนเพียงคนเดียวที่นายทหารหัวหน้าฝ่ายสอบสวนพิเศษอย่างเขาให้ความสนใจ หล่อนจึงถูกสืบประวัติและรวบตัวไว้ได้อย่างรวดเร็ว

หากความเสียหายเกิดขึ้นแล้ว คลังแสงที่ถูกระเบิดแม้ไม่ใช่คลังแสงหลัก แต่ก็ทำให้กองทัพขาดแคลนอาวุธไปส่วนหนึ่ง นั่นทำให้ต้องมีคนรับผิดชอบ

…แต่คนคนนั้นต้องไม่ใช่คุณชายรองที่อยู่ในอ้อมแขนเขาตอนนี้

นายทหารหนุ่มก้มลงจุมพิตข้างแก้มเนียนอีกครั้งอย่างทะนุถนอมก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง คลุมผ้าห่มผืนบางลงบนร่างเปลือยเปล่าที่บอบช้ำ เขาจัดเครื่องแบบของตนให้เรียบร้อยแล้วเดินออกไปจากห้องขัง คล้องประตูด้วยโซ่เหล็กและแม่กุญแจยึดแน่น

หยางเหวินอี้ก้าวออกจากตึกหลังนั้น กระดิกนิ้วเรียกชายชราที่ถูกสั่งให้เฝ้าอยู่ด้านหน้าให้เดินเตาะแตะเข้ามาหา

“จัดน้ำและอาหารขึ้นไปให้ในห้องนั้นทุกมื้อ สอดเข้าไปทางช่องอาหารที่ประตูก็พอ เดี๋ยวฉันกลับมาจัดการเอง”

คนฟังพยักหน้าหงึกด้วยท่าทางตื่นกลัว หัวหน้าฝ่ายสอบสวนพิเศษเดินผละออกมา ใบหน้าคมเงยขึ้นมองไปยังช่องระบายอากาศแคบของห้องด้านบน ตรงจุดที่คนคนนั้นยังหลับใหลไม่ได้สติ เสียงทุ้มกระซิบกับสายลมเพียงแผ่วเบา

“อยู่ในนั้นไปก่อนนะครับ พี่เฟยหมิง แล้วผมจะกลับมา”

หากแก้วบางนั้นจะต้องแตกสลาย ก็ขอให้เป็นเพราะมือเขาดีกว่า

โปรดติดตามตอนต่อไป…