นางตกใจถอยกรูดไปข้างหลังพลางกวัดแกว่งคีมเหล็กในมือใส่เขา “หากข้าเป็นแม่มดจริง เจ้าคิดว่าข้าจะปล่อยให้เจ้าปล้นชิงและจับตัวมาง่ายๆ อย่างนั้นหรือ”
เขาไม่ได้สงบลงเพราะคำพูดนี้ ยังคงสืบเท้าเข้ามา นางพยายามโจมตีเขา แต่พริบตาเดียวคีมเหล็กก็ถูกเขาคว้าไปและโยนทิ้ง
ชายผู้นั้นมีกำลังมหาศาล ด้วยรู้ว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ นางหอบด้วยความตกใจ ได้แต่ปล่อยมือทันทีและเปลี่ยนเป็นยกชายกระโปรงวิ่งวนรอบกองไฟแทน แม้นางจะเคลื่อนไหวรวดเร็ว แต่พริบตาถัดมาชายหนุ่มที่อยู่ข้างหลังก็กระโจนเข้าใส่นางจนนางล้มลง นางออกแรงดิ้นรนเต็มที่อย่างหวาดหวั่น หันกลับไปกำหมัดต่อยหน้าเขาพลางกรีดร้องเสียงแหลม
“เจ้าคนปัญญาอ่อน! โง่เง่า!”
“เงียบ! หุบปาก!” เขาตวาด แต่นางดิ้นแรงเกินไปจนเขาจำต้องคว้ามือทั้งสองของนางไว้ กดขาทั้งสองข้างและตรึงนางไว้บนพื้น นางยังคงกรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวหวั่นกลัว
“อย่าเผาข้านะ! เจ้ารู้ว่าข้าไม่ใช่แม่มด เหมือนที่เจ้าบอกคนเหล่านั้นไปเมื่อครู่นี้ ข้าเป็นแค่คนที่ร่ำเรียนหนังสือมามากหน่อยเท่านั้น…”
ผู้หญิงคนนี้หนวกหูเหลือเกิน เขาได้แต่ยกสองมือของนางขึ้นไปเหนือหัว มืออีกข้างที่ว่างปิดปากนางและตวาดขึ้น
“ให้ตายเถอะ! เจ้า! หุบปากซะ! ข้าไม่เผาเจ้าหรอก!”
คำพูดนี้ทำให้นางสงบลงในที่สุด นางหอบหายใจพลางเบิกตากว้างจ้องเขา
“ข้าไม่เผาเจ้า” เขาจ้องนางอย่างไม่พอใจและคำรามเสียงต่ำ “แต่ข้าไม่รับรองว่าคนอื่นจะไม่ทำอย่างนั้น หากเจ้าไม่ใช่แม่มดก็อย่าเอาแต่กรีดร้องเสียงแหลมเหมือนแม่มดเช่นนี้!”
นางมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ
“เงียบ ดีมาก เงียบเหมือนเช่นตอนนี้ หากเจ้ายังจะแหกปากโวยวาย ข้าจะโยนเจ้าออกไปจากปราสาทของข้า ปล่อยให้ชาวบ้านที่โง่งมพวกนั้นจัดการกับเจ้า!”
คำขู่ของเขาได้ผลทีเดียว นางไม่ดิ้นรนอีกแล้ว
ชายหนุ่มโล่งอก นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะปล่อยมือ
นางไม่ได้ร้อง แต่หุบปากอย่างว่าง่าย เมื่อมั่นใจว่านางไม่ร้องอีก เขาจึงปล่อยนางให้เป็นอิสระอย่างไม่สบอารมณ์และลุกขึ้นยืน
หญิงสาวลุกขึ้นนั่งทันที ใช้ทั้งมือและเท้าถอยกรูดให้ห่างจากเขาเป็นระยะสามฟุต
“บัดซบชะมัด!” เขาสบถอย่างไม่พอใจ
นางมองผู้ชายตัวโตที่เกาผมดำยุ่งเหยิงพลางย่ำเท้าไปมาตรงหน้า
ไม่เหมือนผู้ชายทั่วไป เขาไม่ได้ไว้หนวด แต่นั่นกลับทำให้เส้นสายแข็งกร้าวบนใบหน้าเขาคมชัดยิ่งขึ้น ดูดุดันและอำมหิตอย่างยิ่ง
แม้เขาบอกว่าจะไม่เผานาง แต่นางไม่ได้เชื่อเขาอย่างแท้จริง นางแอบยืนขึ้นและกวาดตามองไปรอบๆ โดยเร็วเพื่อหาทางหลบหนี แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่าห้องมืดสลัวห้องนี้สร้างจากหิน หลังคาสูงมาก บนผนังหินแขวนพรมผนัง ขวานกับดาบแขวนไขว้กันอยู่ ยังมีโล่อีกหลายอันแขวนอยู่ด้านข้าง เก้าอี้ไม้ตัวใหญ่วางอยู่บนยกพื้นริมผนังอีกด้านห่างออกไป โต๊ะยาวสองตัววางอยู่สองฝั่งของห้อง บนคานมีวงแหวนเหล็กสำหรับตั้งเทียนไขแขวนอยู่หลายอัน
