ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนนาน เล่ม 8 บทที่ 583-บทที่ 584 – หน้า 4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนนาน เล่ม 8 บทที่ 583-บทที่ 584

4 of 4หน้าถัดไป

เฉียวเจากลั้นยิ้มไม่อยู่ “จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรเล่า เรื่องการแต่งงานของพวกเราก็ตกลงแน่นอนไปแล้ว”

“ในสายตาของท่านพ่อตา คนที่หมั้นหมายกับเจ้าคือคุณชายรองเชื้อสายภรรยาเอกของจวนจิ้งอันโหว ไม่ใช่บุตรชายของอนุลับๆ ที่ไม่รู้ฐานะมารดาบังเกิดเกล้าของตนผู้หนึ่ง”

เฉียวเจาอ้าปากออก “ถิงเฉวียน ท่านอย่ากังวลใจกับเรื่องไม่เป็นเรื่องพวกนี้เลย”

แม่ทัพหนุ่มถูหน้าอย่างกลัดกลุ้ม “มันสุดปัญญาที่ข้าจะไม่กังวลใจ จะอย่างไรท่านพ่อตาก็เป็นคนซื่อสัตย์เถรตรงเฉกนี้ เจาเจา เจ้าว่าข้าซูบลงอีกใช่หรือไม่”

เฉียวเจาอดพิศดูบุรุษเบื้องหน้าอย่างละเอียดไม่ได้

อืม สีหน้ายังพอไหว แต่ดูเหมือนร่างกายจะผ่ายผอมกว่าตอนพบหน้ากันเมื่อหลายวันก่อนจริงๆ

ฝ่ายเซ่าหมิงยวนพยักหน้ากับตนเอง

อื้อ ดูท่าวันนี้สวมอาภรณ์ด้านในน้อยลงชั้นหนึ่งได้ผลไม่เลวเลย

เฉียวเจายกมือขึ้นจับคอเสื้อเขาให้เข้าที่แล้วกล่าวเสียงนุ่ม “วันๆ ท่านก็อย่าเอาแต่คิดฟุ้งซ่านเลย เห็นทีว่าจู่ๆ ฮูหยินท่านโหวหันหน้าเข้าทางธรรมไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลก เพราะท่านโหวพูดเปิดอกกับนางแล้วได้ผลลัพธ์ที่เห็นพ้องต้องกันกระมัง ดังนั้นท่านโหวต้องเป็นคนแรกที่ไม่อยากให้ความลับนี้เปิดเผยออกไป”

“เจาเจา…” ฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มวางทาบหลังมือของเด็กสาว “เจ้าแต่งเข้าจวนข้าโดยไวเถอะ มีเพียงเจ้าออกเรือนมาเร็วๆ ข้าถึงสบายใจได้”

“เรื่องวันงานมงคลมิใช่ต้องหารือกับท่านพ่อท่านแม่ข้าหรือ”

“ข้าเห็นท่านพ่อตาท่านแม่ยายล้วนรักใคร่เจ้ามาก พวกท่านต้องรับฟังความเห็นของเจ้าเป็นแน่”

มือของเด็กสาวที่อยู่บนคอเสื้อเซ่าหมิงยวนชะงักไป นางเอานิ้วชี้จิ้มๆ หัวไหล่เขา กล่าวด้วยสีหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “ผอมลง?”

เซ่าหมิงยวนกะพริบตาปริบๆ

“ผอมลงจริงๆ หรือ” เฉียวเจาใช้ปลายนิ้วสองนิ้วหนีบเสื้อตัวนอกของเขาแล้วดึงขึ้น

สารภาพได้ลดหย่อนผ่อนโทษ!

ความคิดนี้ผุดวาบขึ้นในหัวแม่ทัพหนุ่มอย่างถูกจังหวะในชั่วพริบตานี้เอง เขาไอเบาๆ ทีหนึ่งก่อนกล่าว “อาจจะเป็นเสื้อบางลง”

เฮอะ กวนจวินโหวผู้สุขุมทะนงตนในอดีตผู้นั้นหายไปที่ใดแล้ว

เฉียวเจาปรายตามองเขา “ท่านหัดใช้ประโยชน์จากความเห็นอกเห็นใจของข้าแล้วหรือ”

คนบางคนที่โดนจับโกหกได้คาหนังคาเขาทำหน้าตาเจียมเนื้อเจียมตนเหมือนสุนัขตัวโตกระทำความผิด “ข้ารู้ว่าเจ้าต้องสงสารข้า”

“ใครสงสารท่านกัน อย่ามาเข้าข้างตนเอง!” เฉียวเจาปัดมือชายหนุ่มออก

หากมิใช่คนบางคนทำหางโผล่เร็วเกินไป เมื่อครู่นางยังหวุดหวิดจะหลงเชื่อไปแล้ว

เซ่าหมิงยวนทำหน้าหนาคว้ามือนางมาจับไว้อีกครั้ง นัยน์ตาสีดำสนิททอประกายหวานซึ้ง เขาอมยิ้มกล่าวว่า “เช่นนั้นคุณหนูสามก็เห็นแก่คนแซ่เซ่าที่เข้าข้างตนเองสักหน่อย ออกเรือนมาเร็วๆ เถอะนะ”

ดวงตาของอีกฝ่ายแจ่มกระจ่างเหลือเกินจนเฉียวเจาลืมคำพูดไปชั่วขณะ

ห่างไปไม่ไกลนักหลีเจี่ยวหยุดยืนมองมาทางศาลาโดยไม่กะพริบตา

“คุณหนู…” ซิ่งเอ๋อร์เอ่ยเร่งอย่างขลาดๆ

หลีเจี่ยวชายตามองสาวใช้แวบหนึ่ง แต่กลับเดินตรงไปที่ศาลา ปั้นหน้ายิ้มแย้มก่อนเปล่งเสียงเรียก “น้องเจา”

เฉียวเจากับเซ่าหมิงยวนหันไปมอง

หลีเจี่ยวย่อเข่าคำนับชายหนุ่ม “คารวะท่านโหวเจ้าค่ะ”

เซ่าหมิงยวนหุบยิ้มก่อนผงกศีรษะอย่างไว้ตัว

หลีเจี่ยวกัดริมฝีปากอย่างสุดระงับ

เมื่อครู่นางเห็นหลีซานกับกวนจวินโหวพลอดรักชัดๆ ชายหนุ่มท่าทางเฉยเมยถือตนในความทรงจำของนางมีรอยยิ้มบนใบหน้าประหนึ่งสายลมวสันต์เดือนสาม เห็นแล้วชวนให้จิตใจอ่อนละมุนไปด้วย เหตุใดพอนางกล่าวทักทายอย่างสุภาพมีมารยาท เขากลับวางสีหน้าเย็นชาเล่า หลีซานมีอะไรดีถึงเพียงนั้นเชียวหรือ

“พี่เจี่ยวจะออกไปข้างนอกหรือเจ้าคะ” เฉียวเจาไต่ถามเสียงเรียบ

เพราะเซ่าหมิงยวนอยู่ด้วย หลีเจี่ยวถึงเผยรอยยิ้มนุ่มนวล “อื้อ ข้าจะไปอวยพรวันตรุษท่านตาท่านยาย”

“อ้อ” เฉียวเจาพยักหน้าแล้วไม่กล่าวคำใด

หลีเจี่ยวนิ่งเงียบไปครู่หนึ่งทว่าไม่มีคนสนใจ นางรู้สึกกระอักกระอ่วนจึงยอบกายเล็กน้อยแสดงคารวะต่อเซ่าหมิงยวนแล้วพาสาวใช้ออกเดินไป

ไม่นานนักมีสาวใช้อีกคนหนึ่งมาเชิญเซ่าหมิงยวนไปดื่มสุราที่เรือนหน้า เขาจำต้องลุกขึ้นยืน “เจาเจา ถ้าอย่างนั้นข้าออกไปก่อนนะ”

เฉียวเจาพยักหน้า นางเห็นเขากำลังจะไปก็ดึงแขนเสื้อเขาแล้วบอกเสียงค่อย “เสื้อตัวในเย็บเสร็จแล้ว ประเดี๋ยวให้คนเอาไปให้ ท่านลองสวมดูว่าพอดีตัวหรือไม่”

เสื้อตัวในเย็บเสร็จแล้ว!

เซ่าหมิงยวนพลันรู้สึกว่าเดินไม่ค่อยตรงทางเสียแล้ว

เขายังนึกว่าหากได้สวมภายในเดือนหนึ่งก็นับว่าไม่เลวแล้ว ไม่คิดว่านี่เพิ่งเดือนหนึ่งวันที่สอง เจาเจาก็เย็บเสื้อตัวในให้เขาเสร็จแล้ว

เห็นได้ชัดว่าเจาเจาของเขาเรียนรู้อะไรๆ ได้รวดเร็ว แน่นอนว่าที่สำคัญคือมันบ่งบอกว่าเจาเจาใส่ใจเขาเป็นที่สุด

เฉียวเจามองตามแผ่นหลังของเขาด้วยท่าทางครุ่นคิด

เหตุไฉนท่าเดินของคนบางคนถึงแปลกพิกลเช่นนี้นะ

 

* ‘เร่งรัดคนซื้อหาใช่การค้าขายไม่’ เป็นสำนวนจีน หมายถึงจะทำเรื่องอะไรต้องรอจังหวะที่เหมาะสม จะเร่งรัดไม่ได้

 

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 3 .. 65  เวลา 12.00 .

4 of 4หน้าถัดไป

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com