ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนนาน เล่ม 8 บทที่ 595-บทที่ 596 – หน้า 4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่านหวนคืนอีกครา สู่ห้วงเวลาแสนนาน เล่ม 8 บทที่ 595-บทที่ 596

4 of 4หน้าถัดไป

ท่านผู้บัญชาการใหญ่สูญเสียบุตรสาวอันเป็นที่รัก ส่งผลให้เขาโศกเศร้าเสียใจจนเกินไปถึงขั้นไม่ยอมรับว่านางตายไปแล้วใช่หรือไม่ นี่คือจะอุ้มคุณหนูเจียงไปรักษาที่สำนักแพทย์หลวงหรือ

หากเป็นเช่นนี้เกรงว่าจะสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งราชสำนัก โดยเฉพาะคนของกองตรวจสอบพิเศษหน่วยขวา จะยกข้ออ้างว่าท่านผู้บัญชาการใหญ่สติเลอะเลือนเพื่อฉวยโอกาสยึดอำนาจไปหรือไม่

แต่ว่าในเวลาอย่างนี้พวกองครักษ์จินหลินไม่กล้าแม้แต่หายใจเสียงดังต่อหน้าเจียงถัง นับประสาอะไรกับออกปากห้ามปราม จึงทำได้เพียงมองเจียงหย่วนเฉาอย่างคาดหวัง

เจียงหย่วนเฉายืนขวางหน้าเจียงถัง “ท่านพ่อบุญธรรม พวกเรากลับเรือนเถอะ หร่านรานเป็นอย่างนี้ ต้องหาคนมาช่วยแต่งตัวนางให้เรียบร้อย ท่านเห็นว่าอย่างไรขอรับ”

เจียงถังกลอกตาไปมา แววตาถึงเริ่มรับรู้สิ่งรอบข้างในที่สุด “กลับเรือน?”

“ใช่ขอรับ อากาศหนาวถึงเพียงนี้ พวกเราพาหร่านรานกลับเรือนเถอะ”

เจียงถังเดือดดาลอย่างหนักก่อนจะยื่นมือไปตบหน้าเขา “กลับเรือนอะไรกัน! หร่านรานล้มป่วยแล้ว ยังต้องขอให้หมอหลวงรักษาให้นะ”

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราเชิญหมอหลวงมาได้นะขอรับ” แก้มข้างหนึ่งของเจียงหย่วนเฉาบวมเจ่อทันทีเพราะโดนเจียงถังตบหน้าสุดแรง มุมปากมีคราบเลือดติดอยู่ แต่เขาไม่แม้แต่จะเช็ด ยังพูดเกลี้ยกล่อมเสียงนุ่มต่อ

“ท่านพ่อบุญธรรม เชิญหมอหลวงมาที่จวนจะสะดวกกว่ามิใช่หรือขอรับ” เจียงอู่ช่วยเกลี้ยกล่อมอีกแรง

เจียงสืออีเป็นคนไม่ช่างพูดมาตั้งแต่เกิด ชั่วขณะนี้เขาหลุบตาลงคิดอะไรอยู่ก็สุดรู้

“ไม่ได้ หมอหลวงคนเดียวจะพอได้อย่างไร พวกเจ้าไสหัวไปให้หมด!” เจียงถังตะคอกอย่างโกรธเกรี้ยว เขาอุ้มศพของเจียงซือหร่านสาวเท้าเดินเร็วขึ้น

แขนข้างหนึ่งของเจียงซือหร่านห้อยตกลงแกว่งไปแกว่งมาตามจังหวะการเดินของเจียงถัง

เจียงหย่วนเฉาเบนสายตาออกแล้วตามไปเงียบๆ

เพลานี้พวกหมอหลวงออกจากที่ว่าการแล้ว เหลือเพียงคนที่อยู่เฝ้าเวรไม่กี่คนกำลังนั่งล้อมวงดื่มชาพูดคุยสัพเพเหระกัน พอเห็นองครักษ์จินหลินบุกเข้ามาทั้งโขยงก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ

เจียงถังวางตัวบุตรสาวลงแล้วขยุ้มคอเสื้อของหมอหลวงผู้หนึ่ง “หัวหน้าแพทย์หลวงอยู่ที่ใด?”

“ท่านผู้บัญชาการเจียง?” หมอหลวงงงงันไป “ก่อนใกล้หมดเวลาราชการทางวังหลวงนำความมาบอกว่าไทเฮาไม่ค่อยสบายพระวรกาย หัวหน้าแพทย์หลวงหลี่จึงเข้าวังไปแล้ว”

“สืออี เจ้าไปเฝ้าอยู่ที่นอกประตูวัง พอหัวหน้าแพทย์หลวงหลี่ออกมาก็พาเขามาที่นี่” เจียงถังออกคำสั่งทันที

ทั้งที่คำพูดและการกระทำของเจียงถังในเวลานี้เหลวไหลอย่างมาก เจียงสืออีกลับออกไปปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่พูดอะไรสักคำ

เจียงถังลากตัวหมอหลวงมาตรงหน้าศพของเจียงซือหร่าน “พวกเจ้าดูอาการให้บุตรสาวข้าก่อน”

พวกหมอหลวงมองแวบเดียวก็ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ

“ยืนทื่ออยู่ด้วยเหตุใด! รีบรักษาบุตรสาวข้าสิ” เจียงถังแผดเสียงดังลั่น

หมอหลวงผู้นั้นกล่าวด้วยใบหน้าซีดเผือด “ท่านผู้บัญชาการใหญ่ บุตร…บุตรสาวของท่านจากไปแล้ว…อ่า…”

เสียงสุดท้ายของหมอหลวงที่เอ่ยปากขึ้นกลายเป็นเสียงร้องโหยหวน เจียงถังบีบคอเขาแน่นๆ แล้วออกแรงบีบมากขึ้นทุกทีๆ

“ท่านพ่อบุญธรรม ใจเย็นสักนิด…”

เจียงถังมองเจียงหย่วนเฉาด้วยสายตาปึ่งชา จากนั้นบีบมือแรงขึ้นก็ได้ยินเสียงดังเปาะ หมอหลวงเคราะห์ร้ายผู้นั้นก็คอหักไปแล้ว ศีรษะของเขาห้อยตกลง ไม่อาจเปล่งเสียงพูดได้อีกต่อไป

หมอหลวงคนอื่นๆ ตกใจจนปัสสาวะรดกางเกงไปแล้ว

หมู่องครักษ์จินหลินยิ่งเงียบเชียบมากขึ้น

ไม่ว่าขุนนางตำแหน่งสูงเพียงใด พวกเขาเคยเล่นงานมาแล้วทั้งนั้น อีกทั้งเคยประสบพบเจอเหตุการณ์ต่างๆ มานับไม่ถ้วน ทว่าบุกเข้าสำนักแพทย์หลวงแล้วบีบคอหมอหลวงที่ไร้ความผิดผู้หนึ่งตายกลับเป็นคราครั้งแรก

“ดูอาการให้บุตรสาวข้า!” เจียงถังมองไปทางหมอหลวงที่เหลืออยู่

หนนี้ไม่มีผู้ใดกล้าบอกว่าเจียงซือหร่านตายแล้วอีก พวกเขาล้อมรอบศพของนางฝืนข่มความหวาดกลัวแสร้งทำท่าตรวจอาการ

“ท่านพ่อบุญธรรม หัวหน้าแพทย์หลวงหลี่มาแล้วขอรับ” เจียงสืออีพาหัวหน้าแพทย์หลวงหลี่เดินเข้ามา

หัวหน้าแพทย์หลวงหลี่กลับมิได้ต่อว่าต่อขานอะไร ถึงอย่างไรเจียงถังมีความสำคัญในใจฮ่องเต้มิใช่สามัญ หมอหลวงเล็กๆ อย่างพวกเขาล่วงเกินไม่ได้

พอเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของเจียงถัง หัวหน้าแพทย์หลวงหลี่พูดปลอบยิ้มๆ “ท่านผู้บัญชาการใหญ่อย่าได้ร้อนใจ ข้าขอดูอาการของบุตรสาวท่านก่อนค่อยว่ากัน”

เขามองปราดเดียวก็เห็นเจียงซือหร่านนอนอยู่บนเก้าอี้ยาว รอยยิ้มบนใบหน้านิ่งค้างไปฉับพลัน เขาสูดลมหายใจดังเฮือกก่อนเอ่ยขึ้น “บุตรสาวของท่านตายแล้ว”

คำว่า ‘ตาย’ ยั่วโทสะของเจียงถังทันควัน

พอเห็นหัวหน้าแพทย์หลวงหลี่โดนเจียงถังบีบคอแบบเดียวกับเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ทุกประการ พวกหมอหลวงทนไม่ไหวอีกต่อไป ทรุดฮวบลงกองกับพื้นไปตามๆ กัน

เจียงหย่วนเฉาตัดสินใจสับสันมือใส่บิดาบุญธรรมจากทางด้านหลังอย่างฉับไวเด็ดขาด เจียงถังก็ตาเหลือกหมดสติไป

 

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 9 .. 65  เวลา 12.00 .

4 of 4หน้าถัดไป

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com