ทดลองอ่าน ขอชิมสักคำ… ได้ไหมคนดี ชุด ขอได้ไหม บทที่ 5

ฟองจันทร์มีปัญหา แต่เธอไม่เล่า ซึ่งก็ไม่แปลกในเมื่อเธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันเท่านั้น…และจู่ๆ หญิงสาวก็เปรยขึ้นมาก่อนที่เขาจะทันพูดอะไร

“แต่อย่างน้อยวันนี้ฉันก็มีทะเลอยู่ตรงหน้า เซ็งอยู่ที่ทะเลดีกว่าเซ็งอยู่บนรถเมล์ที่ติดแหง็กอยู่บนถนนในกรุงเทพฯ เยอะ”

ปาลหันมองร่างเล็ก ก่อนที่เขาจะยิ้มออกมา ดูเหมือนเธอจะมีความสามารถในการมองหาสิ่งพิเศษที่อยู่รอบตัวได้เสมอ ไม่ว่ามันจะเล็กน้อยแค่ไหน และไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรก็ตาม

“ลงไปเดินเล่นบนหาดกันไหม”

คำชวนของชายหนุ่มทำให้ฟองจันทร์แปลกใจ เธอหันไปมองเขา

“ได้เหรอคะ”

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ”

“ตอนแรกฉันก็อยากลองลงไปเดินเหมือนกันแหละ แต่เห็นมันเป็นหาดของโรงแรม ฉันเลยคิดว่าไม่ควรลงไปเดินโดนพลการ”

“แค่เดินไม่มีปัญหาหรอก มาเถอะ” ปาลลุกขึ้นยืนแล้วเดินนำลงจากบันไดไปสู่หาดทราย

หญิงสาวลุกตามไป…สตูลไม่ใช่จังหวัดที่มีหาดทรายสวยเป็นจุดเด่น มันเป็นทางผ่านไปยังเกาะต่างๆ ที่มีหาดทรายสวยกว่า แต่สำหรับคนไม่คิดมากอย่างเธอแล้วอย่างไรหาดทรายก็คือหาดทราย การได้เดินบนหาดโดยมีคลื่นซัดอยู่ใกล้ๆ ให้ความรู้สึกดีเสมอ ไม่ว่ามันจะสวยมากน้อยแค่ไหนก็ตาม

“ระวังตรงนี้ด้วย เหมือนจะเป็นเศษแก้ว” ชายหนุ่มซึ่งเดินนำอยู่ด้านหน้าก้าวหนึ่งชี้ให้เพื่อนร่วมทางระวังการย่ำเท้าลงบนผืนทรายสีเข้ม

“ขยะเยอะเหมือนกันนะคะ ตอนแรกฉันนึกว่าเป็นที่ส่วนบุคคลแล้วจะไม่มีขยะ…หรือว่าพวกคนงานทิ้ง” ฟองจันทร์เบี่ยงเส้นทางการเดินเล็กน้อยตามการชี้นำของเขา ลำพังสีเข้มของหาดทรายนั้นไม่แย่ แต่พอมีขยะก็ทำให้มันดูไม่สบายตาเท่าไหร่

“ส่วนใหญ่น่าจะเป็นขยะที่คลื่นซัดเข้ามามากกว่า ต้องคอยเก็บกันตลอด…ผมเคยทำงานในโรงแรมติดทะเลช่วงสั้นๆ และเดาว่าหาดที่ไหนก็น่าจะคล้ายๆ กันนะ”

“แย่เนาะ”

“เย็นนี้คุณต้องกลับไปกินข้าวที่บ้านเพื่อนหรือเปล่า” เชฟหนุ่มเปลี่ยนเรื่อง

“ฉันไม่ได้นัดกับนิตไว้ แต่ก็คิดว่าควรกลับไปนะคะ เมื่อวานฉันออกไปกับคุณทั้งวัน แล้ววันนี้ก็ด้วย” ฟองจันทร์เหลือบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลา นึกสงสัยว่าเขาตั้งใจจะรั้งเธอไว้ต่ออีกหรือหลังจากที่วันนี้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมาทั้งวันแล้ว

“นั่นสิ แล้วพรุ่งนี้คุณมีแผนอะไรหรือยัง” ชายหนุ่มถามต่อ “ผมคุยกับบังหมัดไว้ พรุ่งนี้ผมจะไปจับหอยจับปลา คุณสนใจไปด้วยกันไหม”

“จับหอยจับปลา” เธอทวนคำอย่างงุนงง “แบบว่าลงเรือไปจับจริงๆ เลยเหรอคะ”

“ก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ…เมื่อวันก่อนบังหมัดเล่าให้ผมฟังเรื่องสัตว์น้ำตามฤดูกาลของที่นี่ ที่บอกว่ามีกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวไปจับสัตว์น้ำด้วยน่ะ ผมเลยคิดว่าไหนๆ มาแล้วก็น่าลอง คงสนุกดี จะได้ลองกินเมนูอาหารที่ทำสดๆ ของคนแถวนี้ แล้วก็เผื่อจะได้เอาสัตว์น้ำที่จับได้มาลองทำกินเองด้วย”