ทดลองอ่าน ขอสักที… จะดีเพื่อเธอ ชุด ขอได้ไหม… บทที่ 4

บทที่ 4 ลูกค้าผู้น่าเลิฟ

ทันทีที่รู้ว่าหนึ่งในทีมงานที่มาร่วมประชุมโปรเจ็กต์คอนเสิร์ตของค่ายเพลงแห่งหนึ่งในวันนี้มีนัดคุยธุระกับแพรภัทรในช่วงเย็น รัญชน์รวิชญ์ซึ่งมีโอกาสเข้าร่วมประชุมในฐานะแขกรับเชิญรายหนึ่งของคอนเสิร์ตดังกล่าวด้วยจึงหาทางพาตัวเองแทรกเข้าไปในตารางนัดหมายของแพรภัทรทันที โดยใช้ข้ออ้างที่ว่าเขาเองก็กำลังมองหาสตูดิโอทำฟิกเกอร์โมเดลสุนัขตัวโปรดของครอบครัวอยู่พอดี เพื่อจะมอบให้เป็นของขวัญสำหรับคุณป้า…

“ดูเหมือนคุณรันเพิ่งไปทำงานกับพี่อรมาไม่ใช่หรือครับ พี่อรไม่ได้แนะนำสตูฯ ของแพรให้เหรอ เพราะโปรเจ็กต์นี้ของลัคกี้-เซย์ชีสพี่อรก็เป็นคนแนะนำแพรให้กับทางค่ายเรา” ชัชวาลถามขึ้นมาระหว่างเดินทางไปพบแพรภัทรด้วยกัน อยู่ๆ รัญชน์รวิชญ์ก็ขอติดรถเขามาด้วย โดยทิ้งให้ผู้จัดการส่วนตัวโมโหตามหลังกับการตัดสินใจอย่างกะทันหันโดยไม่สนใจเสียงคัดค้าน

“ตอนเจอพี่อรไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ให้ฟังเลยครับ”

“จริงๆ งานของลัคกี้เราบรีฟกันเสร็จหมดแล้ว แพรเองก็บอกว่าไม่ต้องเข้าไปเจอเขาอีกก็ได้ เพราะคุยกันผ่านโทรศัพท์กับแชตสะดวกกว่า แต่โปรเจ็กต์นี้ทางค่ายจุกจิกมาก ผมเลยกลัวพลาด เวลาก็ค่อนข้างน้อย แล้วจริงๆ แพรเองก็ยังไม่เคยรับงานใหญ่ๆ แต่ที่ทางเราเลือกเขาเป็นเพราะเห็นฝีมือแล้ว และราคาก็ค่อนข้างถูกกว่าที่อื่น อะไรที่ช่วยลดต้นทุนได้ค่ายเขาก็โอเคหมดแหละครับ ยิ่งบริษัทใหญ่ที่เคี่ยวเค็มขนาดนี้ ได้ลดแค่บาทสองบาทเขาก็เอา”

โฮมออฟฟิศของแพรภัทรเป็นสำนักงานกึ่งที่พักภายในหมู่บ้านจัดสรรย่านชานเมืองแห่งหนึ่ง บรรยากาศค่อนข้างร่มรื่นและเงียบสงบ ชัชวาลจอดรถไว้ริมรั้วแล้วลงไปกดกริ่ง แม้ประตูรั้วจะถูกเปิดทิ้งไว้แต่ประตูบ้านกรุกระจกด้านในถูกปิดเอาไว้อย่างมิดชิด

เสียงปลดล็อกด้วยระบบดิจิตอลดังขึ้นก่อนที่ประตูบ้านจะถูกผลักออกมา แพรภัทรที่มาเปิดประตูมีอาการชะงักกึกด้วยความตกใจอย่างชัดเจนเมื่อเห็นว่ามีใครมากับชัชวาลด้วย

“คุณรันเขาสนใจอยากให้แพรช่วยทำงานชิ้นหนึ่ง เลยขอมากับพี่ด้วย” ชัชวาลบอก

แพรภัทรยิ้มแกนๆ พลางพยักหน้ารับอย่างไม่ยินดียินร้าย ระหว่างที่เธอพูดคุยกับชัชวาลนั้น รัญชน์รวิชญ์ก็นั่งฟังอยู่ด้วยเงียบๆ เขาไม่ได้พยายามแทรกหรือขัดจังหวะการสนทนาแต่อย่างใด จนกระทั่งชัชวาลเสร็จธุระและขอตัวกลับ เขาถึงได้พูดออกมาในที่สุด

“พี่ชัชกลับไปก่อนเลยนะครับ ผมจะคุยธุระตัวเองให้เรียบร้อยวันนี้เลย เสร็จแล้วเดี๋ยวผมเรียกรถกลับเอง”

“จะดีเหรอ อาทิตย์ก่อนเพิ่งมีแฟนคลับตามทำร้าย เมื่อกี้พี่เจนก็กำชับว่าพี่ต้องพาคุณรันไปส่งให้เรียบร้อยหลังเสร็จธุระ เพราะเขาเป็นห่วงความปลอดภัย”

คำพูดของชัชวาลทำให้รัญชน์รวิชญ์ต้องเหลือบมองไปทางแพรภัทรทันที หน้าตาเธอดูมึนตึงอย่างเห็นได้ชัด คงโมโหเพราะนึกถึงเรื่องที่เขาเคยเข้าใจผิดเธอขึ้นมาอีกเป็นแน่

“พี่เจนเขากังวลเกินไป ตอนนี้ไม่มีปัญหาอะไรแล้วล่ะครับ”

“คุณรันกลับเองได้แน่นะ ไม่ใช่ว่าพี่เจนรู้แล้วมาโวยวายกับพี่ทีหลังว่าพาคุณรันมาทิ้งไว้แล้วไม่พากลับด้วย”