ทดลองอ่าน จิรพัชร บทที่ 3

บทที่ 3 พี่สาวใจดี

ความคึกคักและเสียงโหวกเหวกที่โอบล้อมรอบตัวทำให้จิระประไพอดยิ้มออกมาไม่ได้ วันนี้เธอกลับมาที่มหาวิทยาลัยเก่าเพื่อมาช่วยงานโอเพนเฮ้าส์ของคณะ ตั้งแต่เรียนจบเธอก็กลับมาร่วมงานนี้ทุกปี ทั้งนี้เพราะสมัยเรียนเธอเห็นตัวอย่างจากรุ่นพี่ที่เรียนจบไปแล้วสลับสับเปลี่ยนเวียนกันมาช่วยงานของคณะจนเหมือนเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ พอมีโอกาสเธอจึงทำตาม

หญิงสาวนั่งเท้าคางกับโต๊ะหินอ่อน มองนู่นมองนี่ไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งมีเสียงเรียก

“จี”

จิระประไพหันไปมอง ดวงตากลมโตฉายแววแปลกใจนิดหนึ่งเมื่อเห็นหน้าคนเรียก ก่อนที่ริมฝีปากจะคลายตัวเป็นรอยยิ้มเล็กๆ

“แซม ไม่ได้เจอกันนานเลย”

“อืม ตั้งแต่รับปริญญาเลยล่ะมั้ง” ศิวนาถพยักหน้ารับ จากนั้นก็นั่งลงบนม้าหินตรงข้ามเธอ “จีมาช่วยงานน้องๆ เหรอ”

“ฮื่อ เรามาทุกปีแหละ”

“จีนี่เป็นคนมีน้ำใจเหมือนเดิมเลย ตั้งแต่เรียนจบเราก็ไม่ได้กลับมาเลย พอดีน้องกำลังจะเข้ามหา’ลัยเลยพามาดู เผื่อจะเห็นภาพว่าควรเลือกคณะอะไร”

จิระประไพเพียงส่งยิ้มให้อีกฝ่ายเป็นเชิงรับรู้โดยไม่มีทีท่าจะพูดอะไร จนเขาต้องพูดต่อเอง

“จีสบายดีใช่ไหม แล้วตอนนี้ทำงานอะไรอยู่ที่ไหน”

“ก็สบายดีอย่างที่เห็นนี่แหละ ตอนนี้ทำอินทีเรียอยู่ที่บริษัท Archwin แต่แซมไม่ได้อยู่ในวงการคงไม่รู้จักหรอกมั้ง…แล้วแซมล่ะ ตอนนี้ทำอะไรอยู่”

“เราช่วยงานที่บ้านตั้งแต่เรียนจบ”

เมื่อไม่มีคำถามต่อท้าย หญิงสาวจึงเพียงยิ้มเฉยโดยไม่พูดอะไรอีก ขณะที่ศิวนาถมองเธอ ทำท่าอึกอักอยากพูดอะไรบางอย่างอยู่นานกว่าจะส่งเสียงออกมาในที่สุด

“จียังใช้เบอร์เดิมใช่ไหม เราโทรไปคุยบ้างได้หรือเปล่า”

“ใช้เบอร์เดิม โทรมาได้ แต่ไม่รับปากว่าจะว่างคุยตลอด” เธอยังยิ้มเช่นเดิม

ชายหนุ่มมองสบดวงตาหลังแว่นทรงกลมอีกครู่ก่อนจะเผยอริมฝีปาก ทว่าเขายังไม่ทันพูดอะไรเด็กหนุ่มในชุดนักศึกษาก็ปราดเข้ามา

“พี่จี ข้างหน้าพร้อมแล้วครับ”

“โอเคจ้ะ” มัณฑนากรสาวพยักหน้าแล้วลุกยืน “ไปก่อนนะแซม”

หญิงสาวเดินตามรุ่นน้องไปยังซุ้มของคณะ ตอนนี้มีเด็กมัธยมทั้งที่อยู่ในชุดนักเรียนและชุดไปรเวตยืนออกันอยู่พอสมควร เธอรับไมโครโฟนมาจากรุ่นน้อง จากนั้นก็เริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวบอกชื่อและงานที่ทำอยู่ แล้วเธอก็เริ่มเล่าถึงประสบการณ์การเรียน ไล่เรียงไปจนถึงตอนหางานและตอนทำงานในปัจจุบัน ซึ่งนอกจากจะเล่าถึงงานมัณฑนากรแล้วเธอก็เล่าถึงงานเสริมเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างทางด้วยเพื่อให้เด็กๆ เห็นภาพว่าเรียนจบคณะนี้แล้วสามารถไปทำมาหากินอะไรได้บ้าง

ระหว่างที่จิระประไพกำลังถือไมโครโฟน เธอก็สังเกตเห็นศิวนาถมายืนกอดอกฟังเธอพูดอยู่ห่างๆ และไม่ใช่การยืนฟังเพียงครู่เดียวเสียด้วย

อย่าบอกนะว่าจะกลับมาจีบเราอีก หญิงสาวนึกขันๆ