ทดลองอ่าน จิรพัชร บทที่ 3

จิระประไพใช้เวลาพูดเล่าประสบการณ์ของตนเองกับตอบคำถามจากเด็กๆ ราวครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ยังมีเด็กบางคนที่ยืนคุยกับเธอต่อเพื่อถามถึงประเด็นที่สนใจอย่างเป็นส่วนตัว ซึ่งในช่วงหลังนี้เองที่เธอสังเกตเห็นเด็กสาวคนหนึ่งยืนเมียงมองมาจากวงนอก กระทั่งเด็กคนอื่นๆ ไปกันหมดแล้วและเธอหันไปคุยกับรุ่นน้องที่เป็นคนดูแลบูธของคณะจนเสร็จแล้ว เด็กสาวคนนั้นก็ยังยืนมองมาเช่นเดิม แต่ไม่ยักเดินเข้ามาหา หลังจากชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ตัดสินใจก้าวเข้าไปหาอีกฝ่ายเสียเอง

“สวัสดีจ้ะ สนใจอยากเรียนคณะของพี่เหรอ” มัณฑนากรสาวถามทั้งรอยยิ้ม ทำเป็นไม่เห็นอาการผงะของเด็กสาวซึ่งดูตกใจตั้งแต่เห็นเธอเดินมาแล้ว

“เอ่อ คะ…ค่ะ” เด็กสาวตอบกลับอย่างเงอะงะ

“พี่ชื่อจีค่ะ” จิระประไพยังคงยิ้มให้อีกฝ่ายอย่างเป็นมิตรเช่นเดิม “น้องชื่ออะไรเหรอ”

“ปุ้มค่ะ”

“เมื่อกี้คนเยอะเนาะ ตอนนี้คนน้อยลงแล้ว น้องปุ้มอยากเข้าไปดูในบูธไหมคะ พี่เดินเป็นเพื่อนได้นะ” หญิงสาวเสนอเสียงอ่อน เธอสังเกตว่าอีกฝ่ายน่าจะเป็นพวกขี้อายหรือไม่ก็ขาดความมั่นใจ “หรือถ้าเพิ่งนึกได้ว่าอยากถามอะไรพี่ก็ยินดีตอบนะ”

ปรีชยามองมัณฑนากรสาวอย่างตกตะลึง นึกไม่ถึงว่าจะได้รับมิตรไมตรีแบบนี้ ครั้นผ่านไปครู่หนึ่งจึงตระหนักว่ายังไม่ได้ตอบคำถาม ซึ่งมันเสียมารยาทมาก ดังนั้นเธอจึงพูดละล่ำละลัก

“ขอบคุณ…ขอบคุณนะคะพี่ คือหนู…ชอบวาดรูป แต่ก็วาดไม่เก่ง”

“งั้นเราก็เหมือนกันน่ะสิ พี่ก็ชอบศิลปะมาตั้งแต่เด็กเลย ไม่เก่งหรอกแต่พี่ก็เรียนจบจนได้นะ” จิระประไพส่งยิ้มให้เด็กสาวอีกรอบ “น้องปุ้มพอมีเวลาไหมล่ะ พี่แนะนำเรื่องการเตรียมสอบเข้าเรียนได้นะ ไม่ใช่แค่คณะนี้แต่หมายถึงทั่วๆ ไปเลย”

“พี่ใจดีจังค่ะ”

หญิงสาวยิ้มรับคำชม ก่อนจะออกปากชวนอีกรอบ “ตอนนี้บูธกำลังว่าง เดินสบาย ไหนๆ ก็มาแล้วน้องปุ้มแวะเข้าไปดูหน่อยไหม เผื่อจะได้ไอเดียอะไรดีๆ”

จิระประไพสังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าปรีชยามีความสนใจด้านศิลปะและการออกแบบ แต่ขณะเดียวกันเด็กสาวก็ขลาดเขินและขาดความมั่นใจอย่างยิ่ง โชคดีที่หลังจากผ่านไปพักหนึ่งอีกฝ่ายก็ดูสบายใจขึ้นที่จะใช้เวลากับเธอ ด้วยความที่ไม่แน่ใจว่าเด็กสาวจะกล้าไปคุยกับใครอีกไหม ดังนั้นเธอจึงพยายามบอกเล่าเรื่องเกี่ยวกับชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยและการเรียนเท่าที่ทำได้ ไม่ว่าจะในเอกที่เธอเรียนหรือเอกอื่นที่เธอพอมีข้อมูล โดยหวังว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่ออีกฝ่ายเนื่องจากเรื่องการเรียนในชั้นอุดมศึกษานั้นเกี่ยวพันกับอนาคต และสำหรับบางคนก็ต้องติดแหง็กกับการเลือกครั้งนี้ของตัวเองไปตลอดชีวิตทีเดียว