ทดลองอ่าน จิรพัชร บทที่ 4

ตอนนี้ชายหนุ่มประชุมอยู่ มัณฑนากรสาวเลยมาเคลียร์เรื่องเฟอร์นิเจอร์กับเลขาฯ ของเขา ตั้งแต่เรื่องการย้ายเฟอร์นิเจอร์ออกจากบ้านเพื่อเคลียร์พื้นที่สำหรับการตกแต่งใหม่ ไล่ไปจนถึงขั้นตอนการซื้อขายลงบัญชีต่างๆ เพื่อให้ทุกอย่างราบรื่น และทางฝั่งของพัชรก็จะสามารถตรวจสอบติดตามได้ง่าย…นี่ไม่ใช่งานปกติของเธอ ยังดีที่อาชวินช่วยดูแลวางแผนให้ทั้งหมด ส่วนเธอก็มีหน้าที่เอามาถ่ายทอดประสานงานเท่านั้น นี่ถือว่าเป็นบริการพิเศษสุดๆ ทีเดียว ซึ่งถ้าไม่ใช่ลูกค้าระดับวีไอพีแบบนี้อาชวินก็คงไม่ทำให้

แต่กระทั่งเลขาฯ ของพัชรก็ยังยุ่ง…จิระประไพเอนหลังพิงพนักโซฟา ขณะเดียวกันก็นึกถึงอีกงานที่ยังค้างอยู่ ตอนแรกเธอคิดว่าถ้าเสร็จธุระที่นี่เร็วก็สามารถกลับไปเคลียร์งานที่ออฟฟิศได้ แต่ถ้าไม่เป็นตามที่คิดก็ต้องไปเร่งงานพรุ่งนี้ ซึ่งเธอไม่ชอบเลย หญิงสาวรู้ตัวว่าไม่ใช่พวกที่ทำงานเร่งได้ดีเท่าไหร่

“จี”

เจ้าของชื่อหันตามเสียงเรียก ก่อนจะทำตาโตเมื่อเห็นกานต์ สถาปนิกรุ่นพี่ผู้ซึ่งติดต่องานรีโนเวตบ้านพัชรให้ Archwin นั่นเอง

“พี่กานต์ สวัสดีค่ะ” สาวรุ่นน้องยกมือไหว้แล้วลุกขึ้นยืนทันที ขณะเดียวกันสายตาก็ย้ายไปหาเด็กน้อยที่อีกฝ่ายอุ้มอยู่ “ปกติพี่กานต์พากีกี้มาบริษัทด้วยเหรอคะ”

“ไม่หรอก พอดีวันนี้พากีกี้ออกมาทำพาสปอร์ต เสร็จแล้วเลยแวะมาที่นี่” กานต์บอก “เมื่อกี้พี่เจอคุณบังอร เขาบอกว่ามีคนจาก Archwin มาพี่เลยเดินมาดู…วันนี้จีมาเรื่องตกแต่งบ้านคุณพัชรหรือเปล่า”

“ใช่ค่ะ”

“รออีกพักเดี๋ยวคุณพัชรก็น่าจะประชุมเสร็จแล้วล่ะ เขาประชุมกับคุณธีนี่แหละ” สถาปนิกสาวเอ่ยถึงสามีของตนเอง จากนั้นก็หัวเราะเมื่อเห็นรุ่นน้องทำหน้าทำตาตลกๆ เล่นกับลูกสาวของเธอ

“ไม่ได้เจอแป๊บเดียว กีกี้โตเร็วมากเลยพี่กานต์ นี่พวกที่ออฟฟิศต้องอิจฉาจีแน่ๆ ที่ได้มาเจอหลาน” จิระประไพหันกลับไปยิ้มกับรุ่นพี่

ถึงเธอจะไม่ทันได้ทำงานกับกานต์ แต่ด้วยความที่อีกฝ่ายแวะเวียนกลับไปที่บริษัทเก่าบ่อย กระทั่งช่วงที่ท้องอยู่ก็ยังเคยแวะเอาของกินอร่อยๆ ไปฝาก ดังนั้นพวกเธอทั้งสองจึงสนิทสนมคุ้นเคยกันดี ครั้งล่าสุดที่ได้เจอกันก็คือตอนที่กานต์คลอด พนักงานของ Archwin เกือบทั้งหมดยกพลไปเยี่ยมและรับขวัญหลานที่โรงพยาบาล ทว่าหลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เพราะอีกฝ่ายมีลูกเล็กจึงไม่ได้แวะเข้าไปที่บริษัทเหมือนก่อนหน้านี้ แต่เธอก็ยังได้เห็นภาพเด็กหญิงที่ผู้เป็นแม่ถ่ายส่งมาให้พวกเพื่อนๆ ดูบ้าง

“ถ่ายรูปอวดเลยๆ” กานต์ยุอย่างอารมณ์ดี

จิระประไพหยิบมือถืออย่างว่าง่าย สองสาวถ่ายรูปเด็กน้อยกันอย่างสนุกสนาน จนผ่านไปพักหนึ่งกานต์ก็ออกปากฝากลูกสาวไว้กับรุ่นน้องเพราะตอนนี้ปล่อยให้พี่เลี้ยงไปพัก แล้วตัวเธอก็ผละไปเข้าห้องน้ำ

เด็กหญิงธีรกานต์กำลังอารมณ์ดี มัณฑนากรสาวจึงรับฝากเด็กน้อยอย่างไม่กังวล เธออุ้มเด็กเดินวนแถวโซฟาและเล่นกับหนูน้อยไปด้วย ไม่ทันสังเกตว่ามีใครอีกคนมาหยุดยืนมอง จวบจนเธอหันไปเจอหน้าอีกฝ่ายเข้าเลยชะงักไปนิดหนึ่ง

“นั่นยายหนูกีกี้ใช่ไหม” พัชรออกปากถาม

“ค่ะ”

“แล้วทำไมยายหนูมาอยู่กับคุณได้” ชายหนุ่มสืบเท้าเข้าไปหาสาวหน้าหวาน