ทดลองอ่าน ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน บทที่ 7 – บทที่ 8 – หน้า 17 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ทาสหญิงพลิกแผ่นดิน บทที่ 7 – บทที่ 8

17 of 17หน้าถัดไป

ตงฟางเองก็ยิ้ม “เห็นแก่ที่ท่านอ๋องตรัสว่าจะรับบทลงโทษหากไม่สำเร็จ กระหม่อมก็จะไม่คิดเล็กคิดน้อย ในเมื่อท่านอ๋องทรงมีปัญหายากลำบาก กระหม่อมย่อมช่วยเหลือ จะพยายามฝืนติดต่อคบค้ากับบรรดาใต้เท้าเหล่านี้ก็แล้วกันพ่ะย่ะค่ะ”

เฉิงตั๋วรู้สึกว่าประโยคนี้ตรงใจมาก จึงวางแขนพาดบ่าตงฟาง ท่าทางคล้ายกับพวกนักเลง “เจ้าเห็นว่าข้าเป็นพวกเลือกงานสบายหลีกเลี่ยงงานหนัก พอมีเหตุการณ์ใดก็หลบไปอยู่ข้างๆ หรือไร แต่ในเมื่อเจ้ารับปากแล้ว แสดงว่ามีแผนการอะไรใช่หรือไม่”

ตงฟางขมวดคิ้วน้อยๆ “แผนการนั้นถึงอย่างไรก็ต้องมีพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังคิดไม่ออก ให้กระหม่อมใคร่ครวญดูก่อน”

จู่ๆ เสียงหนึ่งพลันดังขึ้นจากด้านหลัง “เสด็จอาห้า”

เฉิงตั๋วมีฐานะสูงศักดิ์เป็นถึงชินอ๋อง กิริยาวางแขนพาดบ่าผู้อื่นเช่นนี้ดูไม่งามสง่าอย่างยิ่งจริงๆ เขาจึงรีบปล่อยมือลง หันกลับไป ตงฟางก็หันไปมองเช่นกัน พบว่าเป็นคุณชายอายุสิบสี่สิบห้าปีผู้หนึ่ง สวมเสื้อคลุมแพรกันหนาว เสื้อตัวนั้นไม่ได้ปักลายบุปผาใดๆ คุณชายผู้นี้หน้าตาน่าเอ็นดู กำลังค้อมตัวลงคำนับเฉิงตั๋ว เดิมทีขันทีและสาวใช้สองคนที่เดินติดตามมาข้างหลังคุณชายน้อยกำลังมองเฉิงตั๋วกับตงฟางตาเบิกกว้าง เมื่อเห็นเขาหันมาก็รีบร้อนก้มหน้าลงคารวะเฉิงตั๋วเช่นเดียวกัน

ผ่านไปนานครู่ใหญ่ เฉิงตั๋วถึงนึกขึ้นมาได้ “เป็น…อวิ่นหนิงสินะ ไม่ได้พบกันนาน โตขึ้นเพียงนี้แล้ว”

อวิ่นหนิงยังคงพูดอย่างนอบน้อม “พ่ะย่ะค่ะ เสด็จอาเพิ่งเดินทางไกลกลับมาย่อมเหน็ดเหนื่อย หลานไม่กล้าไปรบกวน เมื่อครู่หลานมาเข้าเฝ้าเสด็จพ่อที่ห้องทรงพระอักษร แต่เสด็จพ่อทรงกำลังปรึกษาราชกิจ หลานไม่กล้าบุ่มบ่ามเข้าไป จึงยืนรออยู่ตรงนี้พ่ะย่ะค่ะ”

เฉิงตั๋วยิ้ม “เจ้าไม่ต้องเกรงใจถึงเพียงนี้” พูดจบ คิดๆ ดูแล้วก็ไม่มีอะไรให้พูดอีก

อวิ่นหนิงกลับยกมือขึ้น ค้อมตัวคารวะตงฟางต่อ ตงฟางไม่คาดคิดว่าเขาจะทำเช่นนี้ จึงรีบร้อนค้อมตัวคารวะกลับ อวิ่นหนิงกล่าวว่า “คำพูดของใต้เท้าตงฟางในห้องทรงพระอักษรเมื่อครู่นี้มีเหตุผลอย่างยิ่ง ทั้งยังมองภาพได้กว้างไกล ข้าความรู้ตื้นเขิน ยินดีรับฟังคำสั่งสอน หวังให้ใต้เท้าช่วยชี้แนะในภายหน้า”

ตงฟางตอบกลับว่า “มิกล้า”

เฉิงตั๋วจึงหันไปพูดกับตงฟาง “นี่เป็นโอรสองค์ที่สามของเสด็จพี่ข้า” ความหมายโดยนัยคือเจ้าตัดสินใจเอาเองเลย

ตงฟางจึงตอบกลับตามมารยาท “หากกระหม่อมมีเวลาจะต้องไปเยี่ยมคารวะอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

อวิ่นหนิงไม่พูดอะไรอีกเช่นกัน ต่างฝ่ายต่างบอกลากันไป

 

โปรดติดตามตอนต่อไป

17 of 17หน้าถัดไป

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 131-132

บทที่ 131 จะว่าไปแล้วการที่นางเข้ามาในจวนโม่เป่ยอ๋องได้นั้นช่างเป็นความบังเอิญนัก ครั้งหนึ่งในระหว่างปฏิบัติการลับ นางบั...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 133-134

บทที่ 133 เนื่องจากเหตุการณ์เชี่ยวจือถูกสวมรอย จวนโม่เป่ยอ๋องที่ภายนอกดูเงียบสงบ ความจริงแล้วมีการปรับเปลี่ยนกฎระเบียบทั...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 97-98

บทที่ 97 กรงเล็บมาร หวงหร่างลูบชายกระโปรงของชุดกระโปรงตัวหนึ่ง ชายกระโปรงตัวนั้นประดับด้วยขนวิหค นุ่มนิ่มเป็นพิเศษ ส่วนใ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 99-100

บทที่ 99 สำนึกผิด เช้าวันต่อมาหวงหร่างทำอาหารเช้าแล้วหิ้วมาให้ตี้อีชิวตามเดิม ใต้เท้าเจ้ากรมก็ทำเหมือนเช่นทุกวัน นั่งลงแ...

community.jamsai.com