ทดลองอ่าน นวลหยกงาม บทที่ 5 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน นวลหยกงาม บทที่ 5

“ข้างบนนี้มีรังนก ในนั้นมีแต่ลูกนกตัวนี้เหลืออยู่” พอหลูจวิ้นโผนตัวไถลลงจากต้นไม้วิ่งกระโดดโลดเต้นมาตรงหน้า อี๋อวี้กำลังว้าวุ่นใจอยู่สะดุ้งโหยงทันใด ถึงนางจะชอบอ่านหนังสือมากกว่าดูโทรทัศน์ แต่ไม่ได้หมายความว่านางไม่เคยดูรายการสัตว์โลกน่ารักหรอกนะ ลูกนกขนสีขาวที่เด็กชายใช้สองมือประคองมาอวดตนเองตัวนั้น ไม่ว่าดูจากส่วนหัวหรือจะงอยปากล้วนคล้ายคลึงลูกเหยี่ยวตัวหนึ่ง!

ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ร่วงมิใช่หรือ เหยี่ยวไม่ต้องอพยพย้ายถิ่นหรือ พวกมันชอบสร้างรังไว้บนกิ่งไม้ในป่ากลางเขาไม่ใช่ตามชะง่อนผาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน สิ่งสำคัญที่สุดคือพ่อแม่ของลูกเหยี่ยวตัวนี้หายไปไหน

ในใจอี๋อวี้สับสนยุ่งเหยิงไปหมด นางก้มหน้าสงบสติอารมณ์ให้เป็นปกติแล้วค่อยเงยหน้าขึ้น พอเห็นหลูจวิ้นที่ทำหน้าเป็นเชิงบอกว่าว่า ‘พูดชมข้าสิ’ แล้ว ต้องสะกดอารมณ์ชั่ววูบอยากบิดหูเขาให้เอาลูกนกวางคืนกลับไป นางเบะปากพูดอย่างน่าสงสาร “พี่รองเอามันกลับไปวางที่เดิมเถอะ ถ้าเกิดพ่อแม่มันกลับมาไม่เจอลูกคงจะเสียใจนะ” รีบเอาเจ้าลูกเหยี่ยวตัวนี้กลับไปคืนที่เดิมซะ ไม่อย่างนั้นอีกประเดี๋ยวพ่อแม่มันกลับมา ไม่ไล่จิกพวกเราสองคนตายรึ!

“ไม่ใช่นะ เจ้าดูสิ ลูกนกตัวนี้ได้รับบาดเจ็บแล้ว” หลูจวิ้นได้ยินวาจาของนางแล้วกล่าวตอบด้วยสีหน้าร้อนรน

“เอ๊ะ?” ครานี้เป็นทีของอี๋อวี้ตะลึงงันตาค้างบ้าง นางรับลูกนกตัวนั้นมาอย่างระมัดระวัง พลิกร่างกระจ้อยร่อยที่สั่นเทาขึ้นดู มีแผลตกสะเก็ดแล้วยาวหนึ่งชุ่นรอยหนึ่งตรงส่วนท้องของมันอย่างชัดเจน ยังมีคราบเลือดแห้งกรังเป็นก้อนติดอยู่บนขนสีขาวสะอาด ดวงตาเล็กๆ สีดำสนิทแฝงรอยหวาดระแวงคู่นั้นจับจ้องนางเขม็ง มันบาดเจ็บสาหัสอยู่ยังดูมีชีวิตชีวาขนาดนี้ได้ ช่างน่าพิศวงจริงๆ

“เจ้าดูสิ แผลของมันลึกมาก พวกเราพามันกลับไปให้ท่านแม่ดูดีหรือไม่”

“ดี” อี๋อวี้แสร้งเงยหน้าขึ้นมองยอดภูเขาเหนือศีรษะอย่างไม่ตั้งใจ แล้วก้มหน้าชำเลืองตาจับสังเกตลูกเหยี่ยวแวบหนึ่งพลางลอบถอนใจเฮือก หากแต่ใบหน้าฉายแววสดใสร่าเริงขณะกล่าวเห็นพ้องกับคำพูดของหลูจวิ้น ตามความคิดของนาง เหยี่ยวตัวนี้น่าจะถูกโจมตีทำร้ายตอนอยู่ในรังบนหน้าผา ถึงบินโซซัดโซเซลงมาถึงป่าเล็กๆ รอบนอกภูเขาลูกนี้ ทั้งที่แผลของมันตกสะเก็ดแล้ว พ่อแม่ของมันก็ยังไม่มาตามหา เห็นทีว่ามันน่าจะกลายเป็นเหยี่ยวกำพร้าแล้ว ชาติก่อนนางลิ้มรสชาติอันขมขื่นของการเป็นเด็กกำพร้ามายี่สิบปี เป็นธรรมดาที่จะบังเกิดความเวทนาสงสารต่อมัน ด้วยเหตุนี้นางกับหลูจวิ้นจึงพาลูกเหยี่ยวบาดเจ็บตัวนี้กลับไปยังเรือนหลังน้อยของสกุลหลู

 

หลูซื่อกำลังปักผ้าอยู่ในลานเห็นสองพี่น้องกลับมา นางหยุดงานในมือแล้วเขม้นมองทั้งสองครู่หนึ่ง ก่อนจะขมวดคิ้วเอ่ยถาม “จวิ้นเอ๋อร์ เจ้าพาอี๋อวี้ไปที่ภูเขาด้านหลังทำอะไรอีกแล้ว”

หลังจากเด็ดผลซานจาจนเกลี้ยง หลูซื่อห้ามพวกเขาไปที่ป่าอีกเด็ดขาด แม้อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้มาหลายปีแล้วไม่เคยมีสัตว์ป่าอาละวาด แต่นางกลัวว่าลึกเข้าไปในป่าจะมีตัวอันตรายอะไรโผล่ออกมากะทันหัน ทำร้ายลูกๆ ของตน จนปัญญาที่หลูจวิ้นอยู่ไม่สุข มักชอบฉวยจังหวะที่นางไม่อยู่พาอี๋อวี้วิ่งเล่นไปทั่ว ต่อให้ลูกสองคนล้วนรู้จักขอบเขตดี กระนั้นยังอดใจไปวิ่งเล่นในป่าลึกไม่ได้

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com