ทดลองอ่าน นวลหยกงาม เล่ม 10 บทที่ 18 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน นวลหยกงาม เล่ม 10 บทที่ 18

หน้าที่แล้ว1 of 4

          บทที่ 18

รุ่งเช้า บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเงียบเชียบอย่างมาก เสียงพูดคุยกันตามปกติขาดหายไป มีแต่เสียงจานชามกระทบกัน ผิงถงผิงฮุ่ยดูแลรับใช้อยู่ด้านข้างด้วยท่าทางเคร่งครัด ด้านหลี่ไท่ร่วมกินอาหารมังสวิรัติด้วยหน้าตาเป็นปกติ ส่วนอี๋อวี้อยากแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหลือเกิน แต่พอหางตาเหลือบเห็นแผลห้อเลือดเล็กๆ สะดุดตาบนริมฝีปากล่างเขา นางก็รู้สึกว่าแขนขาแข็งทื่อไปหมด

เมื่อคืนจู่ๆ ผิงฮุ่ยก็มาเคาะประตู เขายังทับนางไว้ไม่ยอมถอนปากออก นางแตกตื่นลนลานไปชั่วขณะก็เลยกัดปากเขาทีหนึ่งเต็มแรง คาดไม่ถึงว่าจะทิ้งหลักฐานไว้อย่างนี้ ใครเห็นเข้าจะคิดกันไปเช่นไรก็สุดรู้

“ท่านอ๋อง ร่างกายข้าไม่เป็นอะไรมากแล้ว ข้าคิดว่าข้ากลับไปพำนักที่เรือนดีกว่าเจ้าค่ะ” อี๋อวี้วางชามลงมองหลี่ไท่พลางเอ่ยขึ้น สองสาวใช้ได้ยินแล้วต่างเงยหน้าขึ้นมองนาง

หลี่ไท่ได้ยินคำนี้ก็วางตะเกียบงาช้างลง รับน้ำชาที่เด็กรับใช้ยกให้มาบ้วนปากก่อนกล่าว “ก็ดี”

อี๋อวี้ลอบระบายลมหายใจเฮือกหนึ่ง รับน้ำชาจากผิงถงมาถือไว้เช่นกันพร้อมพูด “เช่นนั้นข้าจะกลับไปตอนเช้านี้เลยนะเจ้าคะ ถึงอย่างไรก็ไม่มีของอะไรต้องเก็บ”

หลี่ไท่พยักหน้าแล้วหันไปสั่งเด็กรับใช้ไปเตรียมรถม้า ผิงฮุ่ยมองไปทางผิงถงอย่างตื่นตระหนก ถูกนางถลึงตาตอบกลับแล้วขยิบตาบอกซ้ำๆ อี๋อวี้สังเกตเห็นพวกนางลอบส่งสายตากันแล้วเพียงนึกขัน การที่นางออกปากขอกลับไปมิใช่เพราะเรื่องเมื่อคืนทั้งหมด ระยะนี้หลี่ไท่ดูจะมีงานรัดตัว แต่ยังต้องปลีกเวลามาอยู่กับนางทุกวัน บุรุษหนุ่มฉกรรจ์ผู้หนึ่งต้องกินอาหารมังสวิรัติสามมื้อคงยากจะทนได้ไหว และนางเองก็ไม่อยากเอ่ยปากปฏิเสธความเอาใจใส่นี้ของเขา ดังนั้นกลับเรือนไปพักฟื้นจะดีกว่า

หลังอาหารเช้า สาวใช้สองนางเข้าห้องไปเก็บของ หลี่ไท่ไม่รีบร้อนออกไปชวนอี๋อวี้ขึ้นไปชั้นบนสุด

ห้องโอสถผ่านการปัดกวาดเรียบร้อยแล้วตอนเช้าตรู่ ทุกซอกมุมสะอาดกระจ่างตา บนชั้นวางต้นไม้สามขายังเปลี่ยนเป็นกระถางใหม่ หน้าต่างที่หันออกไปทางทิศเหนือเปิดอ้ากว้างรับอากาศบริสุทธิ์ตลอดแนว หลี่ไท่ย่ำเท้าไปริมหน้าต่าง แสงตะวันด้านนอกฉายแสงอาบไล้ร่างซีกหนึ่งของชายหนุ่มแผ่ประกายสีทอง เขายืนหันข้างมองอี๋อวี้ที่ยังอยู่หน้าประตู

“มาสิ”

หอซูหลิวเป็นหอสูง อยู่ชั้นบนสุดก้มลงแทบจะเห็นอาณาบริเวณของวังอ๋องมากกว่าครึ่ง อี๋อวี้เดินไปถึงข้างตัวหลี่ไท่ มองออกไปนอกหน้าต่าง หลังกำแพงรั้วเป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ครอบคลุมพื้นที่ตัววังทางแนวขวาง แค่สวนแห่งนี้ก็กว้างใหญ่กว่าสวนผูเจินทั้งหมด มองออกไปไกลยิ่งขึ้น จะเป็นเรือนพำนักแยกโดดเดี่ยวอีกหลายหลัง เมื่อทอดสายตาข้ามเรือนพำนักเหล่านี้มองจุดที่ลึกเข้าไป จะเห็นผืนพรายน้ำระยิบระยับได้รำไร ฟากนั้นที่อยู่ใต้เงาแสง แลเห็นศาลาสีม่วงเรือนสีแดงได้เลือนราง ส่วนหมู่คนที่เดินขวักไขว่ไปมาในนั้น พอสะท้อนเข้าคลองจักษุก็หดเล็กลงเหลือตัวเท่ามด

หน้าที่แล้ว1 of 4

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 90-91

บทที่ 90 การเปลี่ยนแปลงในวังที่ล้มเหลว ทำให้บิดาของเซียวเยวี่ยเหอไม่ผ่านบททดสอบทองแท้ทนไฟ โชคดีที่เซียวเหยี่ยนพยายามกอบก...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซ...

community.jamsai.com