ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน บทนำ-บทที่ 2

นกสีเขียวครามพามู่เฉินบินมาถึงเขาปี้ลั่วในที่สุด

เขาลูกนี้สูงชันที่สุดในบรรดาเทือกเขาทั้งหมด ตลอดสี่ฤดูมีอากาศต่ำถึงขีดสุด เล่าลือกันว่าวิญญาณคนตายที่ถูกฝังอยู่ในแม่น้ำหวงเฉวียนล้วนรวมตัวกันอยู่ที่ด้านล่างเขา

มู่เฉินลงจากหลังนกสีเขียวครามแล้วก็หยิบหนังสือผ้าไหมที่มู่อวิ่นจือให้นางมาเมื่อครู่ก่อนออกมา เดิมทีตอนที่อยู่เรือนด้านหลังก่อนหน้านี้มู่เฉินได้สั่งให้มู่อวิ่นจือหลบเลี่ยงสายตาของคนทั้งหมด ลอบไปยังห้องหนังสือเพื่อค้นหาสายสัมพันธ์ที่มู่ไป่เอินจัดวางไว้ในแถบเจียงจั่วในสิบกว่าปีมานี้

ราชวงศ์จิ้นยึดถือตระกูลบัณฑิตคนชั้นสูงเป็นใหญ่ นับตั้งแต่อพยพโยกย้ายมาตั้งมั่นทางใต้เมื่อหลายสิบปีก่อนตระกูลชั้นสูงที่อพยพมาและตระกูลชื่อดังในท้องถิ่นเจียงหนาน ก็มีเรื่องกระทบกระทั่งกันไม่หยุดหย่อน ส่วนสกุลมู่นั้นได้พึ่งพาจวิ้นโหว สกุลจางมาโดยตลอด

บัดนี้ไม่มีหนังสือผ้าไหมม้วนนี้แล้ว นับแต่นี้อำนาจของสกุลมู่ในราชสำนักก็จะอ่อนลงไปอย่างน้อยครึ่งหนึ่ง

มู่เฉินพรูลมหายใจยาวใส่หมู่เขาซึ่งเรียงซ้อนกันหลายชั้นที่เบื้องหน้า จากนั้นก็ปาหนังสือผ้าไหมในมือลงจากหน้าผาสูงหมื่นจั้ง

นางมองขอบฟ้าอันเวิ้งว้างและทะเลเมฆที่ดูราวกับอยู่เพียงตรงหน้านั้นพลางลั่นวาจาชัดถ้อยชัดคำว่า “บัดนี้มู่เฉินขอตั้งสัตย์สาบาน ภายในสิบปีจะกลับมาพร้อมกับศาสตร์แห่งกษัตริย์ เมื่อถึงกาลนั้นบรรพตนทีหมื่นหลี่ โลกมนุษย์อันยืนยาวแห่งนี้ ข้าพอใจก็จักค้ำจุน ไม่พอใจก็จักคว่ำทิ้ง!”

ปัจจุบันเป็นปีมังกรดิน หรือก็คือรัชศก ไท่เหอปีที่สามของราชวงศ์จิ้น รัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สี่ของแคว้นฉิน รัชศกเจี้ยนซีปีที่เก้าของแคว้นเยียน…

ผ่านมาสิบเอ็ดปีแล้ว…นับตั้งแต่ฝูเจียนแห่งแคว้นฉินขึ้นครองราชย์

จากปีมังกรดินถัดไปอีกสองปีแคว้นเยียนจะถูกแคว้นฉินทำลาย

อีกสี่ปีซือหม่าเย่าแห่งราชวงศ์จิ้นจะสืบทอดพระราชบัลลังก์

วันนี้อาลักษณ์แห่งตำหนักฉินเจิ้งในเมืองหลวงเพียงอ้าปากหาวตอนกลางวันแสกๆ จรดพู่กันบันทึกว่า

‘วันนี้มิมีเรื่องราว’

ม้วนที่ 1 ฉางอัน

บนทางหญ้ากลิ่นกรุ่น พานพบผู้งามล่มเมือง

โคมดอกบัวผู้ใดพาข้าในชาตินี้ข้ามไปสู่ฟากฝั่ง