ทดลองอ่าน บอสหน้าตายกะยัยสอางค์ บทที่ 3

“เจ้านายอีมาส่งถึงบ้าน จะให้ไล่กลับได้ยังไง เชิงค่ะเชิง กิงข้าวกิงปลาด้วยกันก่อน อาเอิงอีทำกับข้าวอร่อยฮ่ะ”

“อาม่า”

“ขอบคุณครับ…อาม่า”

ชายหนุ่มผสมโรงเรียกตามคนในบ้าน ไม่สนใจตาเขียวๆ ที่ส่งกลับมา เมื่อหันไปอีกทาง จึงเห็นเด็กทั้งสามเงยหน้าจ้องเขาอยู่ด้วยความสนใจ

“What?” ถามเป็นภาษาอังกฤษอย่างลืมตัว

เด็กน้อยหันมองหน้ากัน ตี๋ใหญ่ที่ใจกล้ากว่าใครดิ้นออกมาจากอ้อมแขนอาสาว ประชิดตัวถามเป็นคนแรก

“ชื่อไรอะคุงบอสฝาหรั่ง”

“โทมัส แบรนดอน เรียกทอมก็ได้”

เด็กหญิงมองหน้าเขาแล้วยิ้มแก้มใส ความละม้ายของอาหลานทำให้นึกภาพหญิงสาวอีกคนยามเป็นเด็กได้ไม่ยาก “เขารู้ ลุงทอมก็ต้องเรียกอังเคิลทอมใช่มั้ยคะ”

“Uncle? ฟังดูแก่จัง แต่อังเคิลก็อังเคิล” ชายหนุ่มหัวเราะ ปล่อยให้เจ้าตัวเล็กนับญาติแบบที่คนไทยชอบเรียกใครต่อใครว่าพี่ป้าน้าอาอย่างไม่ถือสา

ตี๋ใหญ่กลัวน้อยหน้าเลยพูดขึ้นบ้าง “ภาษาปะกิดทำไมเขาจะไม่รู้ อีเลเฟ่น ช้าง ไลอ้อน สิงโต”

คนกลางพอเห็นพี่พูดก็ไม่ยอมเช่นกัน “ซี แคท แมว บี เบิร์ด นก”

ชายหนุ่มหัวเราะร่วน ใช้มือใหญ่ขยี้หัวเด็กชายทั้งสองอย่างเอ็นดู แล้วแกล้งทำหน้าสงสัย “งั้นร่มล่ะเขาเรียกว่าอะไร”

“เขารู้ เขารู้ อัมเบรลล่า” เด็กๆ ยกมือแย่งกันตอบอวดความรู้จากโรงเรียน เรียกเสียงหัวเราะให้คนทั้งบ้าน

สอางค์มองคนตัวโตที่ยิ้มมากกว่าวันไหนๆ แล้วอดยิ้มตามไม่ได้

ความจริงเวลาเขายิ้มน่าดูกว่าตอนทำหน้าเคร่งตั้งเยอะ ทำไมถึงไม่ค่อยชอบยิ้มก็ไม่รู้

หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย และรับรู้ว่าเจ้านายของเธออยู่กินข้าวด้วยแน่ๆ สอางค์จึงตรงเข้าครัว หยิบผ้ากันเปื้อนที่แขวนไว้ข้างตู้เย็นขึ้นสวมแล้วผูกเอว จัดแจงหยิบผักกาดมาเด็ดล้างทีละใบ

พุดที่กำลังทอดปลาอยู่ใกล้ๆ อมยิ้มมองเธอ แล้วพูดว่า “แฟนคุณเอิงหล่อนะคะ”

“ฮะ!” มือที่กำลังเด็ดผักหยุดชะงัก หันขวับไปทางแม่บ้าน เล่นเอาอีกฝ่ายตกใจตามไปด้วย “พูดผิด พูดใหม่ได้นะพุด”

“ก็คุณฝรั่งคนนั้น ไม่ใช่หรือคะ” ถามเพราะรู้ว่าเจ้าของบ้านมีสเป็กแบบใดมาตั้งแต่เด็ก

“บ้าสิ…แค่เจ้านาย แล้วฉันก็ไม่มีทางสนเขาด้วย พุดจำที่ฉันเล่าให้ฟังบ่อยๆ ไม่ได้เหรอ รายนั้นน่ะดุจะตาย ขี้เก๊ก แถมเรื่องมากอีกต่างหาก”

“แต่พุดว่าไม่หรอกค่ะ เห็นเล่นกับสามลิง ดูยิ้มง่าย หัวเราะร่วนเชียว”

พุดพยักพเยิดให้เธอชะเง้อมองออกไปทางหน้าบ้าน โทมัส แบรนดอนที่ตอนนี้ปลดเนกไท พับแขนเสื้อ วิ่งไล่จับกับเด็กๆ อย่างอารมณ์ดี ไม่เหลือคราบบอสหน้าตายอีกต่อไป

“คงผีเข้าล่ะมั้ง”

“คุณเอิง”

“น่า…เอาเป็นว่าไม่ใช่แฟนฉันก็แล้วกัน” ย้ำอีกครั้งก่อนหันไปล้างผักต่อ

แม่บ้านมองหญิงสาวสลับกับฝรั่งตัวใหญ่ แล้วอมยิ้มกับตัวเอง ไม่ใช่แค่ตอนนี้ล่ะมั้งคะคุณเอิง

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 5 ธ.ค. 64 เวลา 12.00 น.