ทดลองอ่าน ปรารถนา… คุณอีกสักครั้ง ชุด Wishing You ด้วยรัก… และปรารถนา บทที่ 2

ปลายสายนิ่งไปเกือบอึดใจก่อนเสียงลมหายใจหนักๆ จะสวนกลับมาทางปลายสาย

“ไล่กลับไป!”

“ตะ…แต่นายหัวครับ”

“ไล่ไป ฉันไม่อยากเจอหน้า”

“แต่ว่าคุณแพม…เธอ…เธอบอกว่าเธอนั่งเครื่องบินมาจากกรุงเทพฯ แล้วกระเป๋าเงินหาย ต้องเรียกรถมาหานายหัวที่บริษัท แล้วมาเก็บเงินปลายทางที่นี่ บังเอิญนายหัวไม่อยู่ ผมก็เลยสำรองจ่ายไปก่อนครับ”

“แล้วไปออกให้ทำไม แกรู้จักเขารึไง”

“ก็เธอน่าสงสารนี่ครับ แล้วเธอก็อ้างว่าเป็นแฟนนายหัวด้วย”

ปลายสายเงียบไปอีกครั้ง แต่คราวนี้นานกว่าเดิมคล้ายกับว่าถูกคำพูดของลูกน้องฮุคเข้าท้องจนเจ้านายพูดไม่ออก ครู่ถัดมาชายหนุ่มจึงแค่นหัวเราะราวกับเรื่องที่ได้ยินช่างน่าขันสิ้นดี

“แกโดนหน้าสวยๆ หลอกแล้วล่ะสิไอ้อู”

“แต่เธอพูดเสียงหนักแน่นว่าเคยคบกับนายหัวนะครับ แล้วอีกอย่างเธอน่าสงสารออก หมาแมวพลัดหลงมานายหัวยังให้น้ำให้ข้าวจนแข็งแรง แต่นี่คนนะครับ”

“ให้น้ำให้ข้าวหมาแมวมันยังรู้จักบุญคุณ แต่ลองใจอ่อนให้แม่นี่สิ คงได้ขี่คอจิกหัวแกแน่”

พูดจากระแหนะกระแหนอย่างกับเป็นผู้หญิง คิดแล้วอนุวัตก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะนายหัวที่เขารู้จักมาตลอดห้าปีไม่เคยแสดงอาการค่อนขอดผู้หญิงแบบนี้มาก่อน หรือว่าแท้จริงแล้วผู้หญิงคนนี้จะเคยหักอกนายหัวเสียบอบช้ำ จนป่านนี้ก็ไม่ยอมมีแฟนเป็นตัวเป็นตนสักที

“ผมว่าคุณแพมไม่น่าใช่คนแบบนั้นหรอกครับ”

“อ้อ แกหลงกลแม่นี่เข้าให้แล้วสิ อยากจะขนไปเลี้ยงที่บ้านไหมล่ะ”

“นายหัวอนุญาตไหมล่ะครับ”

“ไอ้อู!”

อนุวัตกระตุกยิ้ม ทำเป็นไล่ทำเป็นไม่สนใจ พอจะสวมรอยรับเลี้ยงดูแทนทำเป็นขึ้นเสียงใหญ่

“แล้วนายหัวจะให้ผมทำยังไงล่ะครับ เธอไม่มีที่ไป เงินติดตัวก็ไม่มีสักบาท ขืนไล่ออกไปแล้วเธอเกิดคิดสั้นขึ้นมานายหัวจะเสียใจภายหลังรึเปล่าครับ”

ปลายสายเงียบไปอีกครู่หนึ่งก็พ่นลมหายใจแรงๆ

“อยากรอก็รอไป วันนี้ฉันไม่เข้า”

“อ้าว ก็ไหนนายหัวบอกว่าอีกสองชั่วโมงจะเข้าบริษัท”

“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว อยากรอก็ปล่อยให้รอซะให้เข็ด”

เขมตัดสาย ทิ้งภาระเป็นหญิงสาวหน้าใส รูปร่างเล็กอ้อนแอ้นไว้ให้เขาดูแลต่อ จะเข้าไปสวมรอยแทนเจ้านายก็เกรงจะโดนไล่ออกฟ้าผ่าน่ะสิ

โปรดติดตามตอนต่อไป