ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 1 – หน้า 8 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 1

พอปี้หลัวเซียนจื่อกับสตรีชุดเทาที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้เห็นรอยแผลนี้ สีหน้าของทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นแปลกพิกลอย่างยิ่ง คล้ายทั้งตกตะลึง ทั้งไม่อยากเชื่อ และทั้งผิดหวัง ปี้หลัวเซียนจื่อถึงกับร้อง ‘หา’ ออกมาเบาๆ และเอ่ยว่า “เป็นเช่นนี้ไปได้อย่างไรกัน เหตุใดสัญลักษณ์นี้จึงไม่มีสีเล่า”

คนที่เหลือซึ่งยืนห่างไปอีกหน่อยพอได้ยินดังนั้นก็พากันล้อมวงเข้ามาดู ไม่ช้าสีหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นผิดหวังเช่นเดียวกัน

จากนั้นผู้เฒ่าชุดดำผมขาวหนวดขาวที่ดูสูงวัยกว่าใครก็เอ่ยกับผู้เฒ่าชุดน้ำเงินที่เคยสนทนากับซูเพียนจื่อก่อนหน้านี้ “นี่ดูคล้ายร่างของชาวสวรรค์ที่ถูกริบคุณสมบัติไปแล้ว น้องถาน ท่านเล่าคิดเห็นเช่นไร”

ผู้เฒ่าชุดน้ำเงินพิเคราะห์แขนซ้ายของซูเพียนจื่ออย่างละเอียดอีกครั้ง ก่อนจะส่ายหน้าทอดถอนใจ “พี่โจวกล่าวถูกต้องแล้ว นี่…นี่คือร่างของชาวสวรรค์ที่ถูกริบคุณสมบัติไปแล้วจริงๆ น่าเสียดาย ช่างน่าเสียดายยิ่งนัก”

ซูเพียนจื่อฟังแล้วรู้สึกว่าท่าจะไม่ดี จึงหันหน้ามองไปทางปี้หลัวเซียนจื่อผู้ยิ้มแย้มเป็นมิตรกับเธอมาตลอดแล้วสอบถามอีกฝ่ายว่า “ที่ผู้เฒ่าสองท่านนั้นพูด มันหมายความว่าอย่างไรหรือ”

ใบหน้ารูปไข่ที่ชวนมองของปี้หลัวเซียนจื่อตอนนี้ไม่เหลือรอยยิ้มแม้แต่น้อย ในดวงตาของนางอัดแน่นไปด้วยแววดูแคลนและเอือมระอา ราวกับพลันเปลี่ยนเป็นคนละคน “ความหมายของพวกเขาก็คือ…เจ้ามันเป็นแค่ขยะน่ะสิ! ขยะที่หาประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ฮึ! เสียเวลาข้าจริงๆ อุตส่าห์มีปรากฏการณ์เสียใหญ่โต ที่แท้กลับเป็นแค่ขยะ!”

จบคำนางก็สะบัดหน้าเดินฉับๆ กลับไปถึงข้างม้าพาหนะแล้วเหินร่างขึ้นไปนั่ง เพียงดึงเชือกบังเหียนขึ้น ม้าวิเศษตัวนั้นก็กระพือสองปีกทะยานเวหามุ่งหน้าไปทางตะวันออกในทันที ท่าทางราวกับหากเหลียวมองซูเพียนจื่ออีกเพียงแวบเดียว นางก็จะพลอยติดเสนียดไปด้วยอย่างไรอย่างนั้น

การแสดงออกของคนที่เหลือก็ไม่ได้ดีไปกว่าปี้หลัวเซียนจื่อสักเท่าไร แต่ละคนบ้างก็ส่ายหน้าทอดถอนใจ บ้างก็มีสีหน้ายินดีในความโชคร้ายของผู้อื่น

จากนั้นเพียงพริบตาเดียวทุกคนก็จากไปหมดสิ้น

ซูเพียนจื่อยืนนิ่งอยู่กับที่ บนร่างเปรอะไปด้วยฝุ่นทรายที่ฟุ้งตลบตอนเหล่าม้าวิเศษเหาะขึ้นจากพื้น เธอจึงมีสภาพอเนจอนาถราวมนุษย์คลุกขี้ดิน แม้กระทั่งในปากก็มีแต่รสชาติของกรวดทรายเจือปน

บ้าบอชะมัด! ก็ว่าแล้วทำไมจู่ๆ ถึงได้โชคดีอะไรขนาดนี้ ที่แท้ก็โกหกกันทั้งเพ!

ซูเพียนจื่อสะบัดฝุ่นทรายบนร่างออกอย่างท้อใจ เธอเหลียวมองซ้ายขวา หมายจะหาน้ำมาล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อยก่อน ค่อยคิดดูว่าถัดไปควรจะทำอย่างไรดี

“เจ้ามาจากที่ไหน”

จู่ๆ เสียงบุรุษที่น่าฟังอย่างยิ่งก็ดังมาจากด้านหลัง

ซูเพียนจื่อตกใจหมุนตัวไปก็เห็นหนุ่มน้อยรูปงามสวมชุดสีดำผู้หนึ่งยืนพิงอยู่ที่ข้างต้นไม้เก่าแก่ในระยะห้าถึงหกเมตร

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 92-93

บทที่ 92 แม้จะไม่ทราบเรื่องราวภายในของเรื่องอื้อฉาวในราชวงศ์เรื่องนี้ แต่เมื่อโม่เซี่ยวเหนียงได้ยินว่าองค์หญิงเสาหวาและบ...

community.jamsai.com