ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 2 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ผู้เป็นหนึ่งในใต้หล้า… คือข้าผู้เดียว บทที่ 2

คุณป้าที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเคยบอกว่า…ซูเพียนจื่อถูกคนเก็บได้จากข้างทางที่ถนนสายเล็กๆ ตรงจุดชมวิวแห่งหนึ่ง แล้วนำมาส่งที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ตอนนั้นซูเพียนจื่อเพิ่งจะอายุได้ราวหนึ่งถึงสองเดือน บนตัวนอกจากจี้ไม้แกะสลักชิ้นนี้ก็ไม่มีสิ่งยืนยันตัวตนอย่างอื่นอีก จึงไม่สามารถรู้ได้ว่าบิดามารดาเป็นใคร และยิ่งไม่รู้ด้วยว่าใครเป็นคนนำมาทิ้งไว้ตรงนั้น เพราะบนจี้ไม้มีอักษรซูอยู่ตัวหนึ่ง คนที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจึงใช้มันเป็นแซ่ของซูเพียนจื่อ

ไม่ต่างจากเด็กกำพร้าคนอื่นๆ ซูเพียนจื่อเองก็เฝ้าหวังมาตลอดว่าสักวันหนึ่งบิดามารดาจะกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าตน และจี้ไม้แกะสลักชิ้นนี้ก็จะเป็นสิ่งยืนยันให้สองฝ่ายได้รู้จักกัน ด้วยเหตุนี้ซูเพียนจื่อจึงหวงแหนมันดั่งชีวิตมาตั้งแต่เล็ก

นึกไม่ถึงเลยว่าวันนี้ความฝันจะกลายเป็นจริงแล้ว ชั่วขณะนี้ซูเพียนจื่อรู้สึกว่าต่อให้ตนเองถือกำเนิดในตระกูลสิบแปดมงกุฎจริงๆ ก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลย ขอเพียงมันทำให้นางได้รู้จักกับพ่อแม่แท้ๆ ไม่ว่าอะไรนางก็ไม่ติดใจทั้งสิ้น

ท่านอาชาเทพผงกศีรษะรับโดยไม่ทำให้ซูเพียนจื่อต้องผิดหวัง “ถูกแล้ว บิดาของเจ้าก็คือบุตรชายคนเล็กของประมุขสกุลซู นามว่าซูหู่หลี่ ส่วนมารดาของเจ้าเคยเป็นทายาทที่โดดเด่นที่สุดของตระกูลแพทย์สกุลหลิ่ว นามว่าหลิ่วฉิงซิน”

“แล้วพวกท่านอยู่ที่ไหน เจ้ารีบพาข้าไปพบพวกท่านทีสิ!” ซูเพียนจื่อกระโดดกอดคอของท่านอาชาเทพพลางพูดอย่างตื่นเต้นยินดียิ่ง

สาวน้อยดีอกดีใจเหลือเกิน จนทำให้ไม่ทันสังเกตเห็นแววเศร้าสลดจางๆ ที่วูบขึ้นแล้ววับหายไปจากดวงตาของท่านอาชาเทพ

“เจ้าตามข้ากลับถ้ำพันจิ้งจอกก็จะได้พบพวกเขาเอง” ท่านอาชาเทพพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ใช่ว่าซูเพียนจื่อไม่เคยระแวงสงสัยว่าการไปครั้งนี้เธออาจจะถูกหลอกก็เป็นได้ อย่างไรเสียม้าที่อยู่ตรงหน้าตัวนี้ก็มาจากตระกูลสิบแปดมงกุฎเชียวนะ ทว่าความรู้สึกกระหายที่จะได้กลับไปพบหน้าบิดามารดานั้นเอาชนะทุกสิ่ง อีกทั้งนางก็ไม่พบช่องโหว่ที่เด่นชัดในคำพูดเมื่อครู่ของท่านอาชาเทพแต่อย่างใด

หากม้าบินตัวนี้จะทำร้ายนาง มันก็สามารถลงมือได้เดี๋ยวนี้ ไม่จำเป็นต้องหลอกพานางไปที่ถ้ำพันจิ้งจอกอะไรนั่นเป็นพิเศษสักหน่อย หากตามมันไปสักเที่ยว อย่างมากนางก็แค่ดีใจเก้อ ไม่ได้มีอะไรเสียหายนี่

ซูเพียนจื่อยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าสามารถไปได้ ดังนั้นนางจึงอยากจะรีบออกเดินทางให้ได้ในทันที

ทว่าท่านอาชาเทพกลับสะบัดหัวแล้วเอ่ยอย่างเกียจคร้าน “รีบร้อนอะไรเล่า ให้ข้ากินอิ่มก่อนค่อยไปก็ไม่สาย”

“เจ้าจะกินหญ้าหรือ หญ้าทางนั้นดูงอกงามไม่เลวทีเดียวนะ!” สองตาของซูเพียนจื่อทอประกายแวววาว ขณะชี้มือไปยังทุ่งหญ้าผืนย่อมที่อยู่ด้านหน้าไม่ไกลนัก

“หญ้าป่าชั้นเลวที่น่าสะอิดสะเอียนเหล่านั้น ใช่สิ่งที่อาชาเทพผู้งามสง่าสูงส่งเช่นข้าจะกินได้หรือ!” ท่านอาชาเทพถลึงตาใส่ ก่อนจะเดินส่ายอาดๆ มุ่งไปทางป่าผืนเล็กที่อยู่ทางซ้ายมือ

วางท่าอะไรกัน ก็เป็นแค่ม้าบินโรคจิตตัวหนึ่งอยู่ดีไม่ใช่หรือ ซูเพียนจื่อลอบเหลือกตาก่อนจะเดินตามมันไป

หลังจากเดินไปได้สักพัก ในที่สุดสาวน้อยก็ได้รู้ว่าเพราะอะไรท่านอาชาเทพจึงไม่เห็นหญ้าป่าเหล่านั้นอยู่ในสายตา…ที่แท้อาหารโปรดของมันคือดอกไม้! อีกทั้งยิ่งดอกใหญ่ยิ่งสวยสด มันก็ยิ่งโปรดปราน

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 98

    By

    บทที่ 98 เมื่อคิดได้เช่นนี้ โม่เซี่ยวเหนียงก็ลุกขึ้นนั่งให้ดี ก่อนจะยกเท้าถีบฮั่วสุยเฟิงที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ อย่างแรง ฮั่วสุยเฟิงปล่อยให้โม่เ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 65-66

    By

    บทที่ 65 ต่อสู้ กรมซือเทียน ห้องโถงรับแขกของกองเสวียนอู่ เซี่ยหงเฉินถูกเชิญเข้ามาข้างใน ชาถูกยกมาให้อย่างรวดเร็ว เขามิได้เร่งรัด เพียงใช้มือ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.5-10.6

    By

    บทที่ 10.5 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ ปลายฤดูใบไม้ร่วง การสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วงก็ใกล้จะสิ้นสุดลง วันสุดท้ายของการสอบเคอจวี่ในฤดูใบไม้ร่วง ท้องฟ้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 96-97

    By

    บทที่ 96 ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เซิ่งฮูหยินโกรธจนร่างสั่น นางรีบคุกเข่าลงที่พื้นร้องขอความเมตตาและขออภัยฮุ่ยหมิ่นเซี่ยนจู่ “ข้าดูแลอนุข...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 10.3-10.4

    By

    บทที่ 10.3 สายลมเย็นที่เฮาหลี่ หยางหวั่นประคองเติ้งอิงนั่งลง ส่วนตนเองกลับรวบชายกระโปรงนั่งยองๆ ลงไป เติ้งอิงรีบบอกว่า “ทำอะไร” หยางหวั่นยื่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 94-95

    By

    บทที่ 94 โม่เซี่ยวเหนียงตักเตือนไปเช่นนี้ ในที่สุดคนของบ้านใหญ่ก็กลับไปด้วยความไม่พอใจ ตลอดการเดินทางนี้ช่างเหนื่อยล้าจริงๆ โม่เซี่ยวเหนียงไ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 63-64

    By

    บทที่ 63 วุ่นวาย ชีวิตของหวงหร่างค่อยๆ สูญสลายไป นางยกมือขึ้นดึงเข็มใบชาโปร่งใสบนศีรษะออกมาเบาๆ หยดน้ำที่ละลายมาจากเข็มใบชาเล่มนั้นผสานรวมเป...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยา...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสิน...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 7-9

บทที่ 7 กิเลส หิมะแรกหลังย่างเข้าฤดูเหมันต์มาเยือนเมืองหลวง หิมะแรกเล็กละเอียด จากนั้นก็ค่อยๆ รุนแรงขึ้น ปกคลุมไปทั่ววัง...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 10-12

บทที่ 10 เกล็ดย้อน สำนักเซียนอวี้หู หอฉีลู่ เซี่ยจิ่วเอ๋อร์กำลังซักเสื้อผ้า เสื้อผ้าของหวงหร่างมีมากเป็นพิเศษ อีกทั้งแบบ...

community.jamsai.com