บทนำ
ชายหนุ่มหน้าตาคมคายในชุดเจ้าบ่าวแบบทักซิโดลอบถอนหายใจยาวหลังจากต้องยืนถ่ายภาพไปนับร้อยรูป กระทั่งเมื่อยล้า ฝืนยิ้มอีกต่อไปไม่ไหว เขาจึงกระซิบบอกหญิงสาวสวยข้างกาย
“พักก่อนแป๊บนึงได้มั้ยครับ พี่อยากเข้าห้องน้ำ”
ผู้สวมชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์พยักหน้า เธอปล่อยแขนจากคนรักแต่ไม่ได้เดินไปด้วยกัน เลยไม่ทันสังเกตเห็นสีหน้าของเขาว่าอ่อนล้า ทั้งยังแสดงความกังวลถึงเรื่องบางเรื่องอย่างเห็นได้ชัด ส่วนชายหนุ่มพอผละออกมาได้ก็ก้าวเร็วจากชายหาดสู่ห้องน้ำภายในโรงแรม เขาผลักประตูด้วยความโล่งใจมากทีเดียวที่ได้อยู่ตามลำพังเสียทีแม้เป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม ทว่าไม่กี่วินาทีต่อจากนั้นความสบายใจของเขากลับต้องถูกทำลายลงอย่างราบคาบด้วยฝีมือของหญิงสาวอีกคน…คนที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับเจ้าสาวของเขามาตลอดชีวิต
ดุสิตาจ้องชายหนุ่มอย่างอาฆาต เธอตะโกนด่าทอหลังถูกถามว่ามาทำอะไรในห้องน้ำชาย
“ยังตีหน้าซื่ออีกงั้นเหรอ! แกหลอกฉัน หลอกให้เชื่อใจ ให้ฉันทำทุกอย่างเพื่อแก…ที่แท้แกมันก็แค่ไอ้ผู้ชายสารเลว คอยดูเถอะ ฉันจะทำลายแก ฉันจะทำทุกทางเลยล่ะ สาบานได้!!”
ชายหนุ่มผงะ แต่ยังพยายามเอ่ยอย่างใจเย็น
“หมายความว่าไง เรื่องอะไรนิ้งถึงต้องทำลายผมด้วย”
หญิงสาวไม่ได้ตอบด้วยคำพูด เธอแสดงความเคียดแค้นผ่านสายตา ชายหนุ่มรู้ทีเดียวว่าหากมีอาวุธ อีกฝ่ายคงไม่ลังเลเลยที่จะลงมือทำร้ายเขา
“คนอย่างแกฉันขอสาปแช่งให้ไม่มีทางสมหวัง และอย่างแรกที่ฉันจะทำวันนี้ ตอนนี้ คือทำลายงานแต่งงานของแกกับนังบัวให้พินาศ แกจะไม่มีวันได้แต่งงานกับนังบัว!”
“คิดเหรอว่าจะทำแบบนั้นได้ง่ายๆ…”
ชายหนุ่มโต้กลับด้วยความโกรธจัด เขาไม่มีวันยอมให้ใครมาล้มงานแต่งงานเด็ดขาด ดังนั้นพอดุสิตาทำท่าจะออกไปทำลายทุกสิ่งเหมือนอย่างที่ลั่นวาจา เขาจึงคว้าแขนรั้งหญิงสาวเอาไว้โดยเธอก็ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ทั้งคู่ยื้อยุดฉุดกระชากกัน กระทั่งแจกันตรงเคาน์เตอร์ห้องน้ำตกแตก เศษแจกันแหลมคมกรีดลงบนแขนของเขา เลือดที่หยดไหลได้เปลี่ยนให้ชุดเจ้าบ่าวสีขาวเปรอะเปื้อนไปด้วยสีแดงฉาน
“ช่วยด้วยครับ! ช่วยด้วย! มีคนทำร้ายผม”
ชายหนุ่มพุ่งออกจากประตูห้องน้ำเพื่อร้องขอความช่วยเหลือ เขาล้มกลิ้งตรงล็อบบี้ ชี้นิ้วพร้อมตะโกนโหวกเหวกด้วยความหวาดกลัวระคนเจ็บปวดบอก รปภ. ว่าใครคือผู้ทำร้ายตน
ขณะตัวการทำลายชีวิตชายหนุ่มพรวดพราดออกมาจากห้องน้ำ ดุสิตาเลิ่กลั่กหันรีหันขวางทำอะไรไม่ถูกและไม่รู้จะหลบหนีไปทางไหน กระทั่ง รปภ. สองคนวิ่งตรงเข้ามา ฉับพลันนั้นเธอจึงตัดสินใจวิ่งไปทางด้านหลังโรงแรมหวังเอาตัวรอดจากสถานการณ์เลวร้ายไปให้ได้
ทุกอย่างวุ่นวาย คนเห็นเหตุการณ์ต่างกรีดร้องเสียขวัญ บ้างตื่นตระหนกวิ่งหนีเพราะคิดว่าเกิดเรื่องร้าย ฝ่ายหญิงสาวรีบใช้ประโยชน์จากความชุลมุนในการหลบหนี ซึ่งเธอทำได้สำเร็จ ดุสิตาสามารถหลบพ้นจากกลุ่ม รปภ. ไปได้อย่างไม่น่าเชื่อราวกับมีเวทมนตร์พรางตาหายวับไปจากที่เกิดเหตุ
…แล้วหลังจากเหตุการณ์โกลาหลวันนั้นก็ไม่มีใครพบเห็นดุสิตาอีก