“เจ้า เจ้านาย…” เสียงเล็กๆ อ้อแอ้เหมือนทารกหญิงพลันดังขึ้นในอากาศ
โม่อีเหรินนิ่งงันไป
เถาวัลย์พันลี้คืบคลานมาตรงหน้านาง
“เจ้านาย ข้าน่ามองหรือไม่” มันเอ่ยพลางหมุนตัวให้ดูอีกด้วย
“…” โม่อีเหรินพูดไม่ออก เถาวัลย์ต้นหนึ่งถามนางว่ามันน่ามองหรือไม่ นางจะตอบอย่างไรดี
“เจ้านายๆ ข้าไปกับท่านได้แล้ว อย่าทิ้งข้าเอาไว้” เถาวัลย์พูดต่อ
หากไม่ได้ยินเสียง ไม่ว่าใครก็จะมองเห็นเพียงเถาวัลย์ต้นหนึ่งบิดไปบิดมาเหมือนกำลังวางท่ายั่วยวน
เขี้ยวเงินยกเท้าหน้าขึ้นมา พินิจพิจารณาว่ามันสามารถใช้เท้าเหยียบได้หรือไม่
“เจ้ามีวิวัฒนาการอีกแล้ว?” โม่อีเหรินได้สติกลับมาในที่สุด นางคาดเดาโดยดูจากความเปลี่ยนแปลงของเถาวัลย์
“ใช่แล้ว ข้าร้ายกาจขึ้นแล้ว” เถาวัลย์ภูมิอกภูมิใจยิ่ง ก่อนจะสำทับอย่างกระดากใจอีกว่า “แต่ว่าความงามได้มาจากเจ้านายล้วนๆ ขอบคุณเจ้านาย…”
โม่อีเหรินทำสีหน้าสนเท่ห์
เถาวัลย์พันลี้จึงเริ่มเล่าเรื่องของตนเองให้นางฟัง
ที่แท้มันก็ไม่ใช่ ‘เถาวัลย์พันลี้’ แต่กลายเป็น ‘เถาวัลย์เฉาพันลี้’ แล้ว
แม้จะต่างกันแค่คำเดียว แต่หากกล่าวถึงสติปัญญา กล่าวถึงพลังโจมตีและพลังป้องกัน กล่าวถึงความสามารถในการเติบโต นั่นกลับแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
เถาวัลย์พันลี้เป็นพืชพื้นถิ่น ขึ้นอยู่ในสถานที่ที่มีไอวิเศษเข้มข้น เมื่อได้รับการหล่อเลี้ยงมาเป็นพันปีก็จะค่อยๆ เกิดสติปัญญา สำหรับพืชพรรณแล้ว พลังโจมตีของมันไม่นับว่าแก่กล้า แต่พลังป้องกันยังนับว่าไม่เลว มันมีความอ่อนโยนตามนิสัยธรรมชาติของพืชและความได้เปรียบของพืชประเภทเถาวัลย์ มันไม่โจมตีส่งเดช และขณะเดียวกันกิ่งเถาก็งอกใหม่ได้
สำหรับมนุษย์แล้ว สิ่งที่มีค่าที่สุดของมันคือเมล็ดสามารถใช้ทำยาได้ เป็นสมุนไพรวิเศษที่มีฤทธิ์ช่วยฟื้นฟูพลังวิเศษและรักษาอาการบาดเจ็บได้อย่างดีเยี่ยม
ทว่าเถาวัลย์เฉาพันลี้คือเถาวัลย์พันลี้ที่กลายพันธุ์ไปหลังจากมีวิวัฒนาการ การกลายพันธุ์ทำนองนี้มีความเป็นไปได้ต่ำมาก และก็พบเห็นได้น้อยมากเช่นกัน
กล่าวง่ายๆ ก็คือเมื่อกลายพันธุ์เป็นเถาวัลย์เฉาพันลี้ นิสัยจะเปลี่ยนจากอ่อนโยนเป็นดุร้าย ไม่เพียงเปลี่ยนจากกินพืชมากินเนื้อ ยังจะเป็นฝ่ายหาเนื้อมาแปรสภาพเป็นพลังงานของตนเองเพื่อเร่งการเติบโตให้เร็วขึ้นอีกด้วย
เมล็ดพันธุ์ของเถาวัลย์เฉาพันลี้สามารถใช้ทำยาได้เหมือนกัน…แต่เป็นยาพิษ ยาพิษที่ใส่เมล็ดเถาวัลย์เฉาพันลี้ลงไปเสริม ยามหลอมออกมาจะได้พิษที่มีฤทธิ์ร้ายแรงขึ้นอีกเท่าทวี
เถาวัลย์เฉาพันลี้ต้นนี้เริ่มมีวิวัฒนาการเนื่องจากกินดินสีเขียวอันมีพลังชีวิตเต็มเปี่ยมเข้าไป ต่อจากนั้นก็ดูดเลือดเป็นอาหารอีกทันที…เลือดเนื้อที่เปี่ยมด้วยไอวิเศษของผู้ฝึกบำเพ็ญก็เป็นของบำรุงชั้นเยี่ยมสำหรับสัตว์วิเศษและพืชวิเศษเช่นกัน