ทดลองอ่าน ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ภาค 2 เล่ม 3 บทที่ 4

“ข้าไม่อาจอยู่ที่นี่ไปตลอดได้ ยังต้องไปตามหาคนอีก เจ้าเป็นเด็กดี ปล่อยข้าเถอะ”

เถาวัลย์พันลี้บิดตัว ดึงนาง แล้วก็บิดตัวอีก โม่อีเหรินดึงมันออก มันไม่กล้าพันรัดอีก แต่พอโม่อีเหรินก้าวเดินหนึ่งก้าว มันก็ตามนางมาติดๆ พอนางวิ่งสองก้าว มันก็ตามนางต่ออย่างไม่ลดละ

โม่อีเหรินจึงหยุดลง มองมันอย่างจนใจอยู่เล็กน้อย นางสามารถฟังที่เหล่าสัตว์วิเศษพูดเข้าใจ แต่นางไม่เข้าใจที่พืชพูด นางเพียงแค่เดาออกอย่างกล้อมแกล้มว่าเถาวัลย์พันลี้ไม่อยากให้นางไป แต่นางไม่ไปไม่ได้นี่นา นางไม่อยากถูกขังอยู่ที่นี่ตอนที่แดนสมบัติปิดลง

มิหนำซ้ำนางยังต้องไปหาไป่หลี่จิงหงกับเสี่ยวทุนด้วย นี่เป็นเรื่องใหญ่

ร่างของเถาวัลย์พันลี้บิดแล้วบิดอีก ทั้งยังขยับมาขยับไปเหมือนว่าเป็นกังวลทำอะไรไม่ถูก ผลคือเกือบจะมัดตนเองเป็นปมแล้ว สุดท้ายมันก็เลื้อยมาเกาะมือของโม่อีเหรินไว้ ก่อนจะเจาะนิ้วของโม่อีเหรินแล้วดูดเลือดไปหยดหนึ่งเสียเลย…

โม่อีเหรินตะลึงงัน

เขี้ยวเงินพุ่งตัวมาทันที ครั้นจะซัดดาบวายุออกไป…ตัวกลับถูกโม่อีเหรินคว้าไปกอด

“เดี๋ยวก่อนเขี้ยวเงิน มันไม่ได้จะโจมตีข้า”

เขี้ยวเงินมองดูดีๆ…แค่เลือดหยดเดียวเท่านั้น

เขี้ยวเงินหรี่ตาลง คราวนี้ถึงได้รั้งรอดูทีท่าก่อน

เถาวัลย์พันลี้พลันเริ่มบิดตัวอย่างรุนแรง ถอยหลังออกห่างจากโม่อีเหรินเล็กน้อย แล้วถึงส่งเสียงร้องไห้เหมือนเด็กทารกออกมา

“แงๆ…”

บนตัวของเถาวัลย์พันลี้มีแสงเพลิงสีม่วงอ่อนปรากฏขึ้นมา

“แงๆๆ…”

เถาวัลย์พันลี้ยังไม่หยุดร้อง เหมือนว่าถูกไฟเผาผลาญ ผิวสีเขียวบนตัวของมันเริ่มกะเทาะออกทีละนิด ต่อจากนั้นใบสีเขียวบนตัวมันก็ค่อยๆ แห้งเหี่ยว อีกทั้งค่อยๆ มียอดอ่อนงอกขึ้นมาใหม่

ดูเหมือนเชื่องช้า อันที่จริงกลับเป็นการเปลี่ยนแปลงในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ

จากนั้นก็มีภาพเหตุการณ์แบบเดียวกันปรากฏซ้ำอีกสองครั้ง เสียงร้องไห้ถึงค่อยๆ เบาลงแล้วเงียบไป

การเปลี่ยนแปลงของเถาวัลย์พันลี้เสร็จสมบูรณ์แล้ว

ตัวเถาที่ปรากฏขึ้นใหม่มีขนาดเรียวขึ้น ผิวชั้นนอกเกลี้ยงเกลาและมีสีเขียวสดราวกับมีรัศมีแสงสีม่วงอ่อนฉาบอยู่ชั้นหนึ่ง ดูไปแล้วทั้งงดงามทั้งชุ่มฉ่ำมันเงา

แตกต่างโดยสิ้นเชิงจากเถาวัลย์ที่ดูเหี่ยวแห้งมอมแมมก่อนหน้านี้

ทว่าท่ามกลางกิ่งเถาสีเขียวดูเหมือนจะมีแกนกลางสีดำอยู่เส้นหนึ่ง เส้นเล็กยิ่ง หากไม่ใช่เพราะโม่อีเหรินมองดูอย่างละเอียด ก็มองออกได้ไม่ง่ายเลยจริงๆ

เถาวัลย์พันลี้ดีใจมาก