“นี่คือของขวัญเข้าร่วมสมาคมที่อาจารย์มอบให้เจ้า”
“อาจารย์ นี่คืออะไรหรือขอรับ” ฉู่เซวียนฉีรับมา มองอย่างอยากรู้อยากเห็น ทว่าเปิดไม่ออก
“นี่คือกระเป๋าวิเศษ”
“กระเป๋าวิเศษ?!” พอฉู่อวิ๋นเฟยเห็นเข้าก็ตะลึงจนโพล่งออกมาทันใด
กระเป๋าวิเศษคือพื้นที่ว่างที่ใช้เก็บของชนิดหนึ่ง อย่ามองแค่ว่ากระเป๋าเล็กถึงเพียงนี้ ทว่าด้านในกลับบรรจุสิ่งของที่ใหญ่กว่าได้ร้อยเท่า พันเท่า ถึงขนาดหมื่นเท่าด้วยซ้ำไป เป็นของล้ำค่าที่หาได้ยากนักในดินแดนเทพยุทธ์
แล้วผู้อาวุโสเฟิงมอบให้ในฐานะของขวัญต้อนรับเข้าสำนักอย่างง่ายดาย…นี่ใช่สิ้นเปลืองเกินไปหรือไม่!
ฉู่อีเหรินที่ถูกอุ้มอยู่พอได้ยินสี่ห้าคำนี้ ดวงตาก็พลันลุกวาว
ในโลกนี้มีสิ่งของเช่นนี้ด้วย? ช่างมหัศจรรย์พันลึก! สิ่งของที่มีแต่ในนิยายปรากฏว่ามีอยู่จริง หากมีโอกาสนางจะต้องเป็นเจ้าของใบหนึ่งให้ได้!
แผ่นดินที่ลี้ลับเช่นนี้ก็มีข้อดี ฉู่อีเหรินยังคงแย้มยิ้มเบิกบานใจ
“พื้นที่ด้านในไม่ใหญ่ มีขนาดเพียงสิบลี่ฟางหมี่ เจ้าใช้พลังวิเศษก็สามารถเก็บของหรือเอาของออกมาใช้ได้” เฟิงเหยี่ยนกระซิบกระซาบ ก่อนจะสอนวิธีเริ่มต้นให้เขา
ประเดี๋ยวเดียวฉู่เซวียนฉีก็ใช้เป็น
“ผู้อาวุโสเฟิง นี่…ล้ำค่าเกินไปหรือไม่” ไม่ใช่ว่าฉู่อวิ๋นเฟยไม่อยากรับ แต่ของขวัญต้อนรับเข้าสำนักอย่างนี้ เขาจะมอบของขวัญไหว้อาจารย์อะไรกลับคืนเพื่อไม่ให้เสียมารยาทเล่า
“แค่มอบของเล่นเล็กน้อยแก่ลูกศิษย์ ไม่มีอะไรล้ำค่าเกินไปหรอก” เฟิงเหยี่ยนเอ่ยเรื่อยเปื่อย “ฉีเอ๋อร์เข้าสำนักข้า เป็นลูกศิษย์เพียงคนเดียวของข้าในขณะนี้ แล้วในเมื่อเป็นลูกศิษย์ข้าก็จะต้องได้รับการดูแลจากข้า แน่นอนว่าจะต้องไม่ทำให้อาจารย์อย่างข้าขายหน้า ดังนั้นเจ้าจะต้องจำหลักการข้อหนึ่งไว้”
จู่ๆ เขาก็มองฉู่เซวียนฉีอย่างเคร่งขรึม ทำให้ฉู่เซวียนฉีตื่นกลัวอยู่บ้าง
“ขออาจารย์โปรดชี้แนะขอรับ” เขายืนตรงรอรับฟัง
“หากมีคนด่าเจ้าประโยคหนึ่ง เจ้าก็ต้องด่ากลับประโยคหนึ่ง หากมีคนตีเจ้าหนึ่งที เจ้าก็ต้องตีกลับอย่างน้อยหนึ่งที จะเพิ่มจำนวนกว่านี้ก็ได้ แต่ห้ามลดเด็ดขาด เข้าใจหรือไม่” ความหมายก็คือคิดบัญชีทบจำนวนเป็นเท่าทวีได้ แต่ห้ามยอมละเว้นจนตนเองเสียเปรียบเป็นอันขาด แล้วจงจำไว้ ไม่มียกเว้นสำหรับใครทั้งนั้น!
ในตำราสอนลูกศิษย์ของเขาเฟิงเหยี่ยน จะไม่มีคำว่า ‘ข่มเหง’ และ ‘น้อยเนื้อต่ำใจ’
นี่คือการบอกฉู่อวิ๋นเฟยเป็นนัยว่าเขารู้เรื่องของฉู่เซวียนฉีทั้งหมด เขาจะไม่รื้อฟื้นเรื่องอดีต ทว่าตั้งแต่เขาย่างก้าวเข้าคฤหาสน์สกุลฉู่ ครั้นเริ่มความสัมพันธ์ศิษย์อาจารย์กับฉู่เซวียนฉีอย่างเปิดเผยแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ใครมารังแกและสบประมาทลูกศิษย์ของเขาอีก มิเช่นนั้นคนผู้นั้นก็จะตระหนักได้โดยเร็วว่าการถูก ‘ผู้บัญชาสัตว์วิเศษคนหนึ่งคอยนึกถึง’ มันรู้สึกเช่นไรกันแน่
“เข้าใจขอรับ” ฉู่เซวียนฉีพยักหน้าอย่างตั้งใจ ทั้งยังจำประโยคนี้ได้ขึ้นใจ
“อืม” เฟิงเหยี่ยนพยักหน้าพอใจ จากนั้นมองยิ้มๆ ไปทางฉู่เซวียนอั๋งและฉู่อีเหรินแวบหนึ่ง