ทดลองอ่าน ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง บทที่ 5

แล้วไม่ว่าจะเป็นนักยุทธ์หรือผู้วิเศษที่ได้กินยานั้น แม้ไม่อาจช่วยให้ข้ามขั้นได้ แต่จะเพิ่มพลังยุทธ์และพลังวิเศษอย่างแน่นอน ทั้งยังช่วยไม่ให้เกิดอาการสูญเสียสติรับรู้และร่างระเบิด ซึ่งเป็นอันตรายที่เกิดจากการเลื่อนขั้นเร็วเกินไป

ยาชนิดนี้ล้ำค่ายิ่งนัก จะมีโอกาสได้เห็นเพียงในงานประมูลเท่านั้น คิดไม่ถึงว่าท่านพ่อตา…จะนำสิ่งนี้มาแลก!

อีกทั้งหนเดียวยังตั้งสามเม็ด!

“ว่าอย่างไร ไม่พอใจรึ” เขามองฉู่อวิ๋นเฟยด้วยสายตาเย็นเยียบ

“อวิ๋นเฟยมิกล้า เพียงแต่…นี่…” ฉู่อวิ๋นเฟยปรารถนายาสามเม็ดนี้ ทว่า ‘การเอาลูกสาวมาแลก’ ประโยคนี้ฟังดูไม่ดีเลยจริงๆ

“เริ่มจากตอนนี้ ฉู่อีเหรินไม่ใช่คนสกุลฉู่อีกต่อไป นางคือหลานสาวเพียงคนเดียวของข้าโม่ซั่งเฉิน เรื่องของนางข้ามีสิทธิ์ตัดสินใจ” โม่ซั่งเฉินเอ่ยชี้ขาด จากนั้นก็ไปคว้าตัวฉู่อีเหริน หมุนกายจะเดินออกไปข้างนอกทันที

“ช้าก่อน! ช้าก่อนสิ!” เรื่องราวแปรเปลี่ยนเร็วเกินไป ฉู่อีเหรินตะลึงตาค้างไปเล็กน้อย โชคดีที่ดึงสติกลับมาได้ไว มิเช่นนั้นนางอาจจะถูกอุ้มออกจากคฤหาสน์สกุลฉู่ไปแล้ว

“หืม?” โม่ซั่งเฉินก้มหน้ามองฉู่อีเหริน

“สัมภาระของข้า…ยังอยู่ในห้อง ข้าอยากเอาไป แล้ว…ข้ายังไม่ได้กล่าวอำลากับพวกพี่ๆ เลย” คนอื่นเกรงกลัวสีหน้าเย็นชาทรงอำนาจของเขา ทว่าฉู่อีเหรินคล้ายกับมีภูมิคุ้มกันในเรื่องนี้ นางจึงกล่าวสิ่งที่ตนเองอยากพูดออกมาพลางถือโอกาสลูบสัตว์น้อยในอ้อมกอดอย่างเบามือ ก่อนจะส่งมันกลับไปอยู่กับพี่เล็ก

โม่ซั่งเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วหยิบกระเป๋าวิเศษออกมาทันที เพียงแต่เฟิงเหยี่ยนหยิบสีเทา แต่เขาหยิบสีเหลืองอ่อนมอบให้ฉู่เซวียนฉี

“เจ้านำสิ่งของที่ฉู่อีเหรินต้องการใส่ลงไปในนี้ พรุ่งนี้พามาที่สมาคมผู้ครองสัตว์วิเศษ” พอพูดจบ เพียงพริบตาเขาก็ออกจากคฤหาสน์สกุลฉู่ไปแล้ว

“เฉิน…” เคลื่อนไหวเร็วจริงๆ แม้แต่เฟิงเหยี่ยนอยากเรียกเขาไว้ให้รอสักครู่ยังไม่ทันการณ์ ทำได้เพียงส่ายหน้าอย่างจนใจ ก่อนจะหันมามองพี่ชายน้องชายสกุลฉู่ที่มีสีหน้าอาลัยอาวรณ์

“พรุ่งนี้พวกเจ้ามาที่สมาคมเถิด อยากพูดอะไรก็สามารถพูดต่อหน้าอีเหรินน้อยได้”

“ขอรับอาจารย์”/ “ขอบคุณผู้อาวุโสเฟิง” พี่ชายน้องชายสองคนพูดขึ้นพร้อมกัน

เฟิงเหยี่ยนพยักหน้าไปทางพวกเขา จากนั้นเอ่ยกับฉู่อวิ๋นเฟยตามมารยาทไม่กี่ประโยคก็แล้วกล่าวอำลา

ฉู่อวิ๋นเฟยหยิบลูกกลอนสะสมพลังมา หลังจากครุ่นคิดชั่วครู่ก็เก็บยานั้นอย่างดีพลางเรียกพ่อบ้านมากระซิบกระซาบ กำชับสองสามคำ แล้วความจริงในวันนี้ก็กลายเป็นเช่นนี้

‘เพราะไม่อยากให้ท่านพ่อตาต้องโดดเดี่ยวตัวคนเดียว ดังนั้นฉู่อวิ๋นเฟยโม่อี้โหรวสามีภรรยาจึงตัดสินใจยกลูกสาวตัวน้อยให้จากไปพร้อมท่านตา เพื่ออยู่ข้างกายท่านตา แสดงความกตัญญูแทนบิดามารดา’