ทดลองอ่าน Unrequited Love… ระยะแอบรัก บทที่ 3

นี่สิถึงจะเป็นผีบังตาของจริง วนไปวนมา นึกไม่ถึงว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง

ชั่วพริบตานั้นลั่วจื่อรู้สึกเหมือนจะหายใจไม่ออก แต่จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วก้าวเท้าออกไปอย่างไม่ลังเล ใบหน้าก้มลงเล็กน้อยแกล้งทำเป็นไม่ทันเห็นละครน่าสนุกตรงหน้านี้ แล้วเดินเบียดหัวไหล่เด็กสาวบนขั้นบันไดที่คับแคบ จากนั้นเมื่อเธอเงยหน้าอีกครั้งก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ตั้งใจ ปากพูดว่า “โอ๊ะ! ขอโทษจริงๆ ค่ะ”

เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เธอกำลังทำอะไรกัน

ในตอนนั้นเองเซิ่งไหวหนานก็รับคำต่อทันทีอย่างรวดเร็ว “ลั่วจื่อ?”

โดยไม่รอให้ลั่วจื่อพยักหน้าด้วยความตกใจ เซิ่งไหวหนานก็ยิ้มน้อยๆ เอ่ยกับเด็กสาวคนนั้นต่อว่า “ฉันกับเพื่อนมีเรื่องจะคุยกัน เธอกลับไปก่อนเถอะ”

เห็นได้ว่าศักดิ์ศรีของเด็กสาวที่ย้ายไปอยู่บนแขนเสื้อของเซิ่งไหวหนานเมื่อครู่นี้ถูกเก็บกลับมาแล้วในตอนที่มีเพศเดียวกันอีกคนปรากฏตัว เธอชะงักไป เก็บสีหน้าก่อนยิ้มตอบ “อืม งั้นไว้พวกเราค่อยคุยกันต่อ ฉันส่งแบบฟอร์มของรุ่นพี่เฉินให้นายแล้วนะ”

คาดว่าประโยคนี้คงจะไม่เชื่อมกับประโยคก่อนหน้า สีหน้าเซิ่งไหวหนานจึงเจื่อนไปเล็กน้อย เด็กสาวเดินจากไป กิริยาเชิดหน้าน้อยๆ ของเธอแฝงไปด้วยความหยิ่งทะนงเล็กๆ ราวกับมีมาตั้งแต่เกิด สายตาไม่ได้มองมาทางลั่วจื่อแม้แต่นิดเดียว

ลั่วจื่อหันกลับมามองเซิ่งไหวหนานหลังอีกฝ่ายเดินจากไปไกลแล้ว เธอยิ้มแล้วเอ่ยว่า “อ้อ คือว่าเดิม…นี่ นายควรจะขอบคุณฉันหน่อยจริงไหม”

เพิ่งจะพูดออกไปเธอก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองทันที ใจเย็น ลั่วจื่อ เธอเป็นอะไรไป ใจเย็นสิ!

เซิ่งไหวหนานดูตกใจเล็กๆ แต่ลั่วจื่อดีใจมากที่อีกฝ่ายไม่ได้เลือกที่จะแกล้งโง่ ทว่าพยักหน้าอย่างใจกว้างพร้อมพูดว่า “งั้นเดี๋ยวฉันเลี้ยงกาแฟเธอก็แล้วกัน ขอบคุณนะ”

นี่สิถึงจะเป็นเซิ่งไหวหนาน

ดังนั้นเธอก็ห้ามลนลานเหมือนกัน

ลั่วจื่อพยักหน้าตาม “งั้นก็รบกวนด้วยนะ”

เพียงแต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้รู้สึกดีใจมากนัก

บางทีอาจเพราะการพบหน้ากันครั้งแรกที่เธอเฝ้ารอมานานมันปลอมเกินไป เสแสร้งเกินไปแล้วจริงๆ

ไม่ต้องคิดมาก เธอเดินไปบอกกับตัวเองไป แค่ถือว่าโอกาสลำเอียงให้กับคนที่เตรียมตัวพร้อม เวลาที่เธอใช้เตรียมตัวนั้นนานเกินไปแล้วจริงๆ

เธอเดินตามฝีเท้าของเขาไปอย่างมั่นใจ ทว่าในตอนหันตัวกลับเธอก็เผลอชนกับคนที่เดินผ่านมาเข้าให้ เมื่อลั่วจื่อรีบเอ่ยขอโทษพลางก้มหน้าลงทัดผมแล้วนิ้วแตะโดนติ่งหูซ้ายถึงได้รู้ว่ามันร้อนลวกจนน่าตกใจ