เขาจิบสุราฉยงฮวาที่ร้อนแรงด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย เหลือบไปก็เห็นเติ้งอันอี๋ที่ดูเหงาหงอย สิ่งที่เหนือความคาดหมายของเขาก็คือเวลานี้คุณชายเติ้งแห่งจวนหย่งอันโหวกลับอยู่ที่วังมู่อ๋องเสียได้
นึกขึ้นได้ว่าชายาซื่อจื่อเป็นลูกพี่ลูกน้องของเติ้งอันอี๋ เขาก็สะดุดใจทันที ไม่รู้ว่าน้องสาวของเติ้งอันอี๋ที่ลุ่มหลงในความรักผู้นั้นจะมาที่อวิ๋นหนานด้วยหรือไม่
คิดถึงตรงนี้เขาก็เหลือบมองไปทางผิงอวี้ เห็นผิงอวี้ยังคงเอาแต่สนใจพูดคุยกับมู่เฉิงปินอย่างออกรส ไม่ได้แยแสเติ้งอันอี๋แม้แต่น้อย เขาก็ลอบถอนหายใจ ดูท่าแล้วความแค้นที่ผิงอวี้มีต่อสกุลเติ้งคงไม่อาจสลายลงได้ในชั่วระยะเวลาใกล้ๆ นี้
ได้ยินว่าก่อนซีผิงโหวจะต้องโทษ สกุลเติ้งกับสกุลผิงมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นดี พอมาถึงรุ่นผิงอวี้ ท่านโหวผู้ชราทั้งสองเคยร่วมร่ำสุรากันครั้งหนึ่งอย่างเต็มที่ ต่างตกปากรับคำจะให้ผิงอวี้กับน้องสาวของเติ้งอันอี๋ที่ยังเป็นเด็กได้หมั้นหมายกันไว้ก่อน
ตลอดสิบกว่าปีที่ใช้ชีวิตอย่างราบรื่น ท่านโหวผู้ชราทั้งสองต่างทยอยกันลาโลก แต่ความสัมพันธ์ของสองตระกูลโดยฉากหน้ายังคงสมัครสมานกันดี
ใครเลยจะรู้ เพียงสองเดือนก่อนซีผิงโหวประสบเคราะห์กรรม ไม่ทราบว่าเป็นเพราะหย่งอันโหวไปได้ข่าวอะไรมาหรือไม่ จึงหาเหตุจะถอนหมั้นโดยอ้างว่าคุณหนูเติ้งเป็นโรคสุกใส เหตุผลนี้ฟังแล้วไม่เข้าท่าเอาเสียเลย ตอนที่เกิดเรื่องนี้ก็ช่างประจวบเหมาะยิ่งนัก เพราะไม่นานหลังจากนั้นก็เกิดเรื่องขึ้นกับซีผิงโหว
หลังจากนั้นตระกูลขุนนางใหญ่ที่มิได้มีสายสัมพันธ์แนบแน่นสักเท่าใดกับซีผิงโหวกลับช่วยให้เขาหลบหนี มีเพียงหย่งอันโหวที่นิ่งดูดาย ไม่ออกหน้าทำเรื่องใดสักนิดเดียว
ซีผิงโหวถูกเนรเทศไปอยู่เซวียนฝู่ได้หนึ่งปี คุณหนูเติ้งก็มีคู่หมายใหม่ น่าเสียดาย ราวกับมีเคราะห์ซ้ำกรรมซัดเกิดขึ้นกับการแต่งงานของคุณหนูเติ้ง หลังจากหมั้นหมายได้ไม่นาน สามีที่ยังมิทันได้แต่งงานผู้นั้นก็มีอันต้องตายจากไป
ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ แต่ชะตาชีวิตของคุณหนูเติ้งก็ไม่นับว่าแย่นัก หลังจากฮ่องเต้องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์ พี่สาวของนางซึ่งเป็นชายาของรัชทายาทที่ประสบเคราะห์ร้ายมาหลายปีก็พลิกผันได้กลายเป็นฮองเฮา ตระกูลของหย่งอันโหวกลายเป็นผู้มีอำนาจในชั่วข้ามคืน ฉับพลันคุณหนูเติ้งจึงกลายเป็นหญิงสาวที่ชายหนุ่มทั่วเมืองหลวงต่างหมายตาใคร่จะได้เกี่ยวดอง
ทว่าการแต่งงานของคุณหนูเติ้งกลับถูกผัดผ่อนออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า เนิ่นนานแล้วยังมิได้หมั้นหมายกับผู้ใด
ภายหลังเขาสืบจนได้ความว่าเดิมทีตอนฮองเฮาเป็นเด็กสาวที่ยังไม่มีคู่หมาย ได้มีสัมพันธ์สนิทแนบแน่นกับพี่สาวน้องสาวในสกุลผิงอยู่หลายคน ตอนที่เกิดเรื่องกับสกุลผิง แม้ว่านางมิอาจให้การช่วยเหลือ แต่ก็รู้สึกผิดคาดที่บิดาใช้วิธีไม่ยุ่งเกี่ยวเพื่อรักษาตัวรอด
ตอนนี้เมื่อซีผิงโหวได้กลับคืนสู่ตำแหน่ง ฮองเฮาจึงหวนนึกถึงสายสัมพันธ์อันดีเมื่อกาลก่อน จึงอยากจะใช้สิ่งนี้กำหนดการหมั้นหมายขึ้นอีกครั้ง เปลี่ยนความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลให้ฟื้นฟูกลับมาแน่นแฟ้นดุจเดิม
ก่อนหน้านี้ซีผิงโหวพอได้ข่าวเรื่องนี้ย่อมตอบปฏิเสธอย่างไม่ไยดี แต่พอฮองเฮาส่งคนมาโน้มน้าวเป็นการส่วนตัว นานวันเข้าก็ไม่อาจทัดทาน ค่อยๆ มีท่าทีอ่อนลงเรื่อยๆ
มีเพียงผิงอวี้เท่านั้นที่ราวกับภูเขาน้ำแข็งอันเย็นชาแข็งกระด้าง ไม่ว่าจะมีใครมาช่วยพูดต่อหน้าสักกี่คน เขาก็ล้วนสาบานว่าจวบจนตายก็ไม่มีทางยอมรับปากแต่งงานแน่
ได้ยินว่าคุณหนูเติ้งผู้นั้นก็เป็นหญิงงามที่เลื่องลือในเมืองจิงเฉิง มีครั้งหนึ่งเขาเคยออกนอกเมืองไปจัดการเรื่องคดีกับผิงอวี้ ยังเคยได้พบคุณหนูเติ้งโดยบังเอิญครั้งหนึ่งที่วัดอวี้ฝอแถบชานเมือง
ตอนนั้นดูเหมือนคุณหนูเติ้งจะออกมาไหว้พระ ข้างกายมีเพียงสาวใช้สองนางคอยติดตาม นางกำลังรอคนในครอบครัวอยู่ที่สวนดอกไม้
ถึงจะสวมหมวกม่านแพร ทว่าเรือนร่างและกิริยาท่าทางของนางก็ยังโดดเด่นเหนือผู้ใด ในสายตาของเขาแล้ว นางไม่ด้อยไปกว่าฟู่หลันหยาเลย
ขณะที่คุณหนูเติ้งกับผิงอวี้กำลังจะเฉียดผ่านกันไปนั้น จู่ๆ ผ้าเช็ดหน้าไหมในชายแขนเสื้อนางก็ร่วงหล่นลงมา ตกอยู่ตรงหน้าเท้าของผิงอวี้พอดี ไม่ทราบว่าเกิดจากความตั้งใจหรือไม่