ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ บทที่ 2

ที่นี่อยู่ห่างจากเมืองปาไซ่ไปอีกอย่างน้อยสิบหลี่ ด้วยสภาพในตอนนี้ของนางยังไม่รู้เลยว่าแค่สองหลี่จะทนเดินไหวหรือไม่ ซ้ำนี่ยังอยู่ภายใต้เงื่อนไขว่าเฟิงกุยอวิ๋นต้องไม่วกกลับมาหาเรื่องนางด้วย

สาวน้อยนางนี้ถูกอาจารย์นางตามใจจนเสียนิสัยแล้ว เหยียนตี้ลอบส่ายหน้า ฉลาดนั้นก็ฉลาดอยู่ แต่ด้วยอายุที่ยังน้อย ทำให้มีประสบการณ์ไม่มากพอ ยังควบคุมอารมณ์ตนเองไม่ได้

“ไม่มีใครบอกเจ้าหรือว่าพวกอาวุธลับในตัวเจ้ามีค่ามากเพียงไร ต่อให้เป็นเชื้อพระวงศ์พ่อค้าใหญ่ก็ไม่มีทางพกครั้งละหลายสิบชิ้นเที่ยวเดินไปทั่ว” เหยียนตี้ยกนิ้วหนึ่งชี้ปลายจมูกฉินโยวโยวก่อนพูดต่อ “ยิ่งไม่มีทางหยิบออกมาให้คนอื่นส่งเดช”

ข้ามิใช่เจตนาดีอยากตอบแทนบุญคุณช่วยชีวิตของท่านหรือไร ฉินโยวโยวแอบเถียงในใจ ทว่ายังคงแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน

เหยียนตี้เองก็ไม่ใส่ใจต่ออาการตอบสนองของฉินโยวโยว “ผู้ที่ได้รับอาวุธลับที่มาจากฝีมือมือเทพเนรมิตคงไม่มีใครไม่ทะนุถนอมให้ความสำคัญปานสมบัติสุดล้ำค่าแน่ เกรงว่าต้องไปหาช่างฝีมือที่ดีที่สุดมาทำอาวุธลับอย่างเช่นเข็มบินที่เข้ากันอย่างบรรจงตั้งใจ กลัวว่าจะใช้ไม่ระวังจนทำชิ้นส่วนกลไกเสียหาย ไม่มีทางซื้อเข็มเย็บผ้าพื้นบ้านในเมืองเล็กๆ แถบชายแดนมาบรรจุเข้าไปข้างในอย่างส่งเดชเป็นอันขาด”

เข็มเย็บผ้าพื้นบ้าน? ไฉนคำพูดนี้จึงฟังดูคุ้นหูอยู่บ้าง

ฉินโยวโยวทนไม่ไหวในที่สุด “เมื่อครู่ตอนที่เฟิงกุยอวิ๋นเล่นงานข้า ท่านแอบดูอยู่ข้างๆ โดยตลอด?” นางโมโหแล้วจริงๆ ยามที่ตัวสารเลวนี่มองเห็นนางเคราะห์ร้ายคงรู้สึกสาแก่ใจมากกระมัง

เหยียนตี้พยักหน้า ไม่มีสีหน้าท่าทางละอายใจหรือเคอะเขินแม้แต่กระผีกเดียว

เขามองเห็นฉินโยวโยวถูกพิษกับตาตนเอง จิตใจเขาถึงกับหลุดการควบคุมไปชั่วขณะ ถึงได้ทำให้เฟิงกุยอวิ๋นรับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา

“บอกว่าเจ้าทึ่ม ที่จริงเจ้าก็ยังไม่ทึ่มจนถึงที่สุดนี่ ว่าแต่…เฟิงกุยอวิ๋นถูกพิษจริงๆ?”

ฉินโยวโยวสูดหายใจเข้าลึกหลายรอบกว่าจะฝืนสะกดกลั้นเพลิงโทสะได้ ตอนนี้ยังมิใช่เวลามาโกรธกับตัวสารเลวนี่ ต้องอดทน!

“เปล่า ข้าแค่ขู่เขา” ฉินโยวโยวตอบเสียงอู้อี้

“ข้าก็คิดเช่นนั้น หากเจ้ามีพิษเที่ยงทะลุลำไส้อะไรนั่นจริงๆ ยามนี้จะต้องอยากใช้กับข้าแน่นอน” เหยียนตี้เปลี่ยนมานั่งพิงผนังรถด้วยท่าทางสบายๆ

“ผู้มีพระคุณกล่าวหนักเกินไปแล้ว ข้าจะทำเรื่องเนรคุณพรรค์นั้นได้อย่างไร” สีหน้าท่าทางฉินโยวโยวดูจริงใจทั้งยังบริสุทธิ์ไร้ความคิดชั่วร้าย แต่ในใจกลับนึกด้วยความเข่นเขี้ยว ท่านช่างรู้ตัวดีเสียจริง!

“อาจารย์เจ้ามี ‘ผีเสื้อมารฟ้า’ ทั้งยังมีสายสัมพันธ์อันดีกับยอดยุทธ์หมื่นพิษ หากมิใช่มือเทพเนรมิตแล้วจะเป็นผู้ใด” คำพูดของเหยียนตี้ลอยมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ฉินโยวโยวปิดปากสนิท ไม่พูดอะไรอีก