ทดลองอ่าน ราชันใต้อาณัติ เล่ม 3 บทที่ 2

ฉินโยวโยวแน่ใจเต็มร้อยว่าเขาไม่เป็นอะไรแล้วในที่สุด นางถึงได้ค่อยๆ เก็บมือกลับไป

“วางใจแล้ว?” เหยียนตี้กอดเอวนางไว้พลางถามยิ้มๆ

ฉินโยวโยวพยักหน้า ยิ้มแฉ่งให้เขาก่อนเอ่ยว่า “วางใจแล้ว…” จากนั้นก็กัดกร้วมลงตรงหน้าอกเขาอย่างแรง กรงเล็บทั้งสองก็ไม่ได้ว่างเว้นเช่นกัน ข่วนไหล่และแขนเขาจนเลือดออกซิบๆ ทันควัน

นางออกแรงกัดอย่างหนัก ทิ้งรอยประทับปนเลือดบนล่างสองแถวไว้บนอกเขา

เหยียนตี้ถูกจู่โจมกะทันหันกลับเพียงแค่กอดนางไว้นิ่งๆ โดยไม่ขัดขืน ทั้งไม่ส่งเสียงห้ามปราม ปล่อยให้นางระบายอารมณ์ไปเช่นนี้

“หากเจ้ายังรู้สึกไม่หายโมโหก็กัดก็ข่วนหลายๆ ที” เหยียนตี้ลูบเรือนผมยาวของนางอย่างอ่อนโยน ราวกับกำลังปลอบเด็กน้อยที่อารมณ์เสีย

“ท่านมันคนเลว!” ผู้เคราะห์ร้ายยังไม่ร้องไห้ ‘คนร้าย’ ที่กัดข่วนคนกลับชิงร้องขึ้นมาก่อน

“อืม”

“ท่านทำข้าตกใจแทบตาย! เห็นมือสังหารโผล่ออกมากะทันหัน ไฉนจึงไม่ส่งเสียงสักนิด!”

“อืม”

“รู้ทั้งรู้ว่าตนเองไม่มีตบะเหลือแล้ว เรื่องร้ายแรงเพียงนี้ไฉนจึงไม่บอกข้าแต่เนิ่นๆ”

“อืม”

“ท่านบอกว่าช่างฝีมือกับนักกลไกเหล่านั้นเชื่อใจได้ แล้วทำไมถึงมีเกลือเป็นหนอน”

“อืม”

“เรื่องท่านเป็นพวกหัวใจอยู่ผิดตำแหน่งก็ไม่บอกข้า!”

“อืม”

“ข้าบอกจะคุ้มครองท่าน ผลคือท่านเกือบเสียชีวิต เหตุใดท่านไม่ว่าอะไรข้าสักคำ”

“อืม”

“นอกจากอืมๆๆ ท่านปลอบข้าไม่เป็นแล้วหรือ!” คนร้ายร้องไห้พลางทุบผู้เคราะห์ร้ายอย่างแรงอีกหลายที

เหยียนตี้ยกมือกุมหมัดของฉินโยวโยวไว้ก่อนจับมาจูบ “ไม่ต้องร้องแล้ว หากร้องอีกจะกลายเป็นแมวหน้าลายแล้วนะ”

“ฮึ!” ฉินโยวโยวไม่สนใจเขา กระทั่งร้องจนสาแก่ใจแล้วถึงค่อยๆ หยุดลง

ฉินโยวโยวปล่อยให้เหยียนตี้เช็ดน้ำตาจนสะอาดแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่าการอาละวาดนี้ของตน ทำให้น้ำร้อนที่เดิมเตรียมให้สามีปีศาจอาบกลายเป็นน้ำเย็นไปแล้ว

นางเบะปาก ยืนตัวตรงก่อนเอ่ยว่า “ท่านสวมเสื้อผ้ารอสักครู่ก่อน ข้าจะไปสั่งให้คนต้มน้ำมาใหม่”

“ไม่ต้องยุ่งยากเพียงนั้น น้ำเย็นน้ำร้อนไม่มีความแตกต่างอะไรสำหรับข้า” ตบะของเหยียนตี้ทำให้เขาอาบน้ำเย็นเฉียบกลางฤดูหนาวได้อย่างไม่มีปัญหา

“เช่นนั้นก็รีบอาบให้สะอาดเถอะ…หากรู้ก่อน ข้าน่าจะรอให้ท่านอาบจนสะอาดแล้วค่อยกัด ฮึ!” ฉินโยวโยวผลักเขาออกแล้วคิดจะวิ่งหนี