เหยียนตี้ใช้มือหนึ่งดึงตัวฉินโยวโยวพลางเอ่ยว่า “เจ้ามิใช่ตอบตกลงจะอาบกับข้าหรือไร ข้าจำได้ว่าตอนที่อยู่ที่เขตหวงห้ามเจ้ายังเป็นฝ่ายเชื้อเชิญให้ข้าร่วมอาบด้วยอยู่เลย ตอนนี้ก็ยังไม่สาย อ่างน้ำนี้ใหญ่พอ”
ฉินโยวโยวขึงตาใส่เขาก่อนเอ่ยว่า “ข้าไม่อาบน้ำกับท่านหรอก!”
เหยียนตี้อุ้มนางมาถึงข้างอ่างอาบน้ำแล้วพูดยิ้มๆ “ข้าจะกล้าให้ภรรยารักอาบน้ำเย็นได้อย่างไร” เขาใช้มือหนึ่งโอบเอวฉินโยวโยวไว้ อีกมือก็จุ่มลงแกว่งช้าๆ ในน้ำ เพียงประเดี๋ยวเดียวน้ำผสมเครื่องหอมทั้งอ่างก็มีไอร้อนลอยขึ้นมา
ผลลัพธ์นี้ฉินโยวโยวใคร่ครวญกับตนเองก็รู้ว่าพอจะทำได้เช่นกัน ทว่านางไม่มีทางทำได้ง่ายและเร็วเท่าเขาแน่
ระหว่างที่นางปากอ้าตาค้าง นึกอิจฉาริษยาชิงชังต่อตบะของเจ้าปีศาจอยู่นี้เอง เจ้าปีศาจก็กลายร่างเป็นมารราคะแล้ว
อาภรณ์บางค่อยปลดลง แนบอนงค์กลางธารหอม คลอเคลียเล่นน้ำเช่นยวนยาง…
แคว้นเซียงเยวี่ยเร่งรีบเตรียมตัวสำหรับการเปิดศึกใหญ่ต่อแคว้นตัวลี่ที่จะมีขึ้นหลังช่วงเตรียมดินเพาะปลูกในฤดูใบไม้ผลิ เรื่องที่เจียงหรูเลี่ยนบุกเข้าวังหลวงอย่างเปิดเผย ทั้งยังใช้ให้คนในสำนักเข้าวังลอบสังหารหลายครั้งได้แพร่กระจายไปทั่วหล้าแล้ว แคว้นใหญ่น้อยใกล้ๆ กันล้วนแต่รู้ว่าศึกใหญ่ครานี้มิอาจหลีกเลี่ยง
พวกเขาเป็นแคว้นที่ต้องพึ่งพาสองแคว้นใหญ่ในการอยู่รอด ย่อมมิอาจมีวันเวลาที่ดีได้เช่นกัน บรรดาทูตแต่ละแคว้นพากันหาลู่ทางสืบข่าวจะได้คิดหาแผนการเอาตัวรอด
แต่ไหนแต่ไรมาแคว้นใหญ่ทำศึกกัน ผู้ที่เคราะห์ร้ายที่สุดล้วนแต่เป็นพวกเขา หากไม่ระวัง การจะถูกสองแคว้นใหญ่หรือแคว้นเพื่อนบ้านฉวยโอกาสกลืนกินแคว้นก็มิใช่เรื่องแปลก
ฮ่องเต้ของแคว้นตัวลี่กับแคว้นเซียงเยวี่ยเป็นห่วงเช่นเดียวกันว่าแคว้นรอบข้างจะฉวยโอกาสยามพวกเขาสู้รบกันใช้อุบายก่อกวน
ฮ่องเต้กับเหล่าขุนนางใหญ่กำลังยุ่งกับการรับมือทูตจากแต่ละแคว้น รวมถึงการเตรียมเสบียงและอาวุธของกองทัพ บรรยากาศในเมืองจื่อเยี่ยจึงดูตึงเครียดอยู่บ้าง
สายสืบที่แฝงตัวอยู่ทางแคว้นตัวลี่ส่งรายงานลับมาว่าเจียงหรูเลี่ยนกับเมธาจารย์ซวี่กวงไม่ได้กลับสำนักเฟิ่งเสินเลย บัดนี้ความเคลื่อนไหวเป็นเช่นไรยังไม่แน่ชัด เรื่องนี้ยิ่งทำให้ฉินโยวโยวรู้สึกประหวั่นพรั่นใจ
ตามหลักแล้วยอดฝีมืออย่างเจียงหรูเลี่ยนไม่สมควรกระทำเรื่องเสื่อมเสียเกียรติอย่างการเข้าวังมาลอบสังหาร ทว่าเขาก็ได้ทำไปแล้ว ถึงขั้นยังส่งคนที่อยู่ใต้บังคับบัญชามาอีกครั้งด้วย
สุดยอดฝีมือผู้สง่าผ่าเผยคนหนึ่งกระทำการไม่เห็นแก่หน้าตาเช่นนี้ช่างชวนให้คนปวดหัวยิ่งนัก ทั้งยามนี้เหยียนตี้เองก็ไม่อาจหาข่าวของพวกเขาศิษย์อาจารย์ได้อีก จึงได้แต่ให้ฉินโยวโยวอยู่ใกล้ตัว คอยป้องกันระแวดระวัง
“เจียงหรูเลี่ยนที่สมควรตาย ไม่มีวิธีล่อเขาออกมาจัดการกำจัดให้สิ้นซากเลยหรือ” ฉินโยวโยวรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านยิ่ง แม้นางจะชอบที่ได้อยู่กับสามีปีศาจ แต่ไม่ต้องถึงขั้นตัวติดกันตลอดตั้งแต่เช้าจรดเย็นก็ได้
นางจะทำอะไรก็ทำไม่ได้สักอย่าง เขาจะออกไปตระเวนตรวจกองทหารประจำการก็ต้องพานางไป จะเข้าวังไปพบฮ่องเต้เพื่อหารือข้อราชการก็ต้องพานางไปอีก ยามได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานเลี้ยงของทางการหรือต้องต้อนรับทูตจากแคว้นอื่นก็ยังต้องพานางไปด้วย
ผู้คนในเมืองหลวงต่างกำลังลือกันว่าเซิ่งผิงชินอ๋องรักภรรยายิ่งชีพ ไม่อาจห่างจากพระชายาหมาดๆ ผู้นี้ได้สักเสี้ยวเวลา และก็มีลือด้วยว่าพระชายามีใจทะเยอทะยานอย่างมาก อยากจะสอดมือยุ่งเรื่องของเซิ่งผิงชินอ๋องไปเสียทุกเรื่อง