ปั่นจักรยานจนเหงื่อตกโดยมีดนตรีประกอบเป็นเสียงบ่นของคนนั่งข้างหลังดังมาเป็นระยะๆ ถึงความแข็งและเจ็บของตะแกรงซ้อนท้าย เขาก็พาเธอมาถึงร้านแมคโดนัลด์ที่ตั้งอยู่ในศูนย์การค้าที่รวมเอาร้านค้าหลายๆ ร้านเข้าไว้ด้วยกันโดยปลอดภัย ดูเหมือนคนร่างบางจะหิวไม่น้อย เพราะคอยยืนเร่งเขายิกๆ ตอนที่เขากำลังล็อกจักรยานด้วยกุญแจอันโตรูปตัวยูที่ใช้ล็อกรถมอเตอร์ไซค์
…เมืองนี้สถิติจักรยานหายบ่อย หากไม่ใช้กุญแจล็อกต่างหากแบบนี้ก็คงจะหายไป…แบบของคนตรงหน้านี้นี่ล่ะ
“อยากกินอะไร” ชาคริยาเอ่ยถามคนร่างสูงระหว่างที่เดินตรงไปยังร้านแมคฯ เพื่อประหยัดเวลา
“แมคนักเก็ตครับ”
“อา ดีจัง แบบนี้ก็ซื้อแฮปปี้เซ็ตได้ คราวนี้ก็เก็บตุ๊กตาของเซ็ตนี้ครบซะที”
เสียงร้องดังอย่างดีใจทำให้เขาต้องก้มมองหน้าคนข้างๆ ซ้ำอีกครั้ง ดวงหน้าสวยที่ดูจะเข้มกว่าสาวญี่ปุ่นทั่วไปฉายรอยเบิกบาน นัยน์ตาสวยจับจ้องตู้โชว์ตุ๊กตาของแถมที่ตั้งเด่นเป็นสง่าเห็นมาแต่ไกลไม่วางสายตา เมื่อเห็นแววตาเธอแล้วเขาก็ถอดใจในเรื่องที่อยากจะพูด
…ก็…ไม่มีอะไรมากหรอก แค่อยากจะบอกเธอว่า…ตุ๊กตาที่จะแถมน่ะ เขาก็อยากได้…เพราะกำลังเก็บสะสมอยู่เหมือนกัน
ทะเลเมืองหนาวเป็นสีเทาไม่ฟ้าใสฟ้าสดหรือเขียวมรกตเหมือนเมืองไทย แถมลมทะเลยังพัดแรงจนทำให้อากาศไม่ร้อนมากอย่างที่น่าจะเป็นสำหรับฤดูร้อนในตอนนี้ เรือเฟอร์รี่ลำโตกำลังขับเคลื่อนตรงไปยังท่าเรือของอีกจังหวัดที่ตั้งอยู่ตอนเหนือสุดของเกาะฮอนชูที่มองเห็นอยู่ไกลๆ นกนางนวลบินร่อนอยู่เหนือพื้นน้ำสอดส่ายสายตาหาปลาผิวน้ำชะตาขาดมาเป็นอาหาร
ชาคริยาเดินลิ่วๆ นำชายหนุ่มร่างสูงที่ถือถุงแมคโดนัลด์ตามต้อยๆ มาทิ้งตัวนั่งบนขั้นบันไดลงชายหาดที่ถูกสร้างทอดยาวขนานไปกับชายฝั่งทะเล มาร์คเดินตามมานั่งลงข้างๆ อดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มออกมาเมื่อเห็นคนผมสั้นหัวยุ่งกระเจิงด้วยแรงลม ยังดีที่เธอมัวแต่กำลังวุ่นกับการเปิดค้นหาของกินในถุงพลาสติกที่เพิ่งรับไปจากมือเขา เลยไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มของมาร์ค หาไม่เจ้าแม่คงจะได้มีน้ำโหอีกเป็นแน่
“เอานี่ นักเก็ต ชีสเบอร์เกอร์ แล้วก็โค้กกับมันฝรั่งสองถุง”
ใช่…เธอซื้อแฮปปี้เซ็ตให้เขาสองชุด ชุดชีสเบอร์เกอร์กับชุดนักเก็ต โดยเธอให้เหตุผลว่าเขาตัวโตต้องกินเยอะๆ แต่มาร์คก็รู้ดีว่าเหตุผลจริงๆ ที่เธอซื้อให้เขาสองชุดน่ะคืออะไร เจ้าตุ๊กตาสนูปปี้ในชุดอวกาศกับชุดดำน้ำนั่นอย่างไรที่ยวนใจให้เธอซื้อของกินให้เขาสองชุด อ้อ รวมเจ้าตัวเล่นสกีสำหรับชุดชีสเบอร์เกอร์ของเธอเข้าไปด้วยอีกตัว ตอนนี้คนที่บ่นหิวแสนหิวก็เลยกำลังชื่นชมยิ้มกว้างกับเจ้าสนูปปี้สามตัวในมือ
…เขายังไม่มีตัวที่เล่นสกี
มาร์คอดมองอย่างเสียดายไม่ได้ แต่ก็จำต้องตัดใจ แกะชีสเบอร์เกอร์ออกมากินเงียบๆ ไม่มีปากเสียง เขาทอดสายตามองไปยังทะเลกว้างเบื้องหน้า ชักเห็นด้วยกับความคิดของเธอหลังจากที่ซื้อแฮปปี้เซ็ตสามชุดเสร็จ
‘ไปนั่งกินริมทะเลกัน บรรยากาศดีๆ จะทำให้อาหารอร่อยกว่าที่เป็น’
“ซากุระอิซัง…ว้า ยาวจัง เรียกชื่อสั้นๆ ได้มั้ย แบบซากุระจังอะไรทำนองนั้นน่ะ” ชาคริยาถามขณะที่หยิบมันฝรั่งทอดเข้าปากหลังจากชื่นชมกับตุ๊กตาของแถมจนพอใจแล้ว มาร์คแทบจะสำลักน้ำโค้กที่กำลังดื่มอยู่