“ชาจัง” เสียงใสๆ ตะโกนเรียก หญิงสาวละสายตาจากการอ่านเอกสารทางวิชาการก่อนจะหันไปยิ้มรับสาวร่างเล็กมาริโกะ
…ดูสาวญี่ปุ่นแต่งตัวก็เพลินตาดีแฮะ
เธอคิดอย่างรื่นรมย์ ตามองสาวน้อยตั้งแต่หัวจรดเท้า วันนี้เสื้อเกาะอกสีน้ำเงินเข้ม แต่ยังดีที่มีเสื้อคลุมโปร่งๆ ทับอยู่พอไม่ให้คนแก่หัวใจวายกับกางเกงขาสามส่วนสีฟ้าสด
“มีอะไรมาริโกะจัง”
“เมื่อเช้าเห็นนะ ชาจังนั่งซ้อนจักรยานมาร์คมาเหรอ” ไม่พูดเปล่า เพราะมีการค้อนส่งมาด้วย ชาคริยากะพริบตาปริบ ลืมไปว่าซามูไรตาฟ้าเป็นขวัญใจสาวๆ
“ก็จักรยานมันหาย”
“แล้วทำไมต้องซ้อนจักรยานมาร์คด้วยล่ะ”
นั่น…เสียงพูดยังไม่วายมีรอยงอน
“ก็พอดีตอนเช้าออกจากห้องมาแล้วก็เจอ…มาร์ค…เข้าพอดี เขาใจดีก็เลยให้ซ้อนจักรยานมาด้วย”
เธอพูดแบบลืมความจริงที่ว่าตัวเองเป็นฝ่ายมัดมือชกเจ้าของจักรยานต่างหาก หาได้เป็นเขาที่เสนอตัวไม่
“ชาจังไม่ได้ชอบมาร์คแน่นะ”
คราวนี้เธอหัวเราะดังกับคำถาม เพราะไม่เคยมีความคิดนั้นอยู่ในสมองในหัวใจเลยด้วยซ้ำ
“ไม่ล่ะ ไม่ขอรับประทาน ผู้ชายอะไรตัวโตอย่างกับตึก”
“เท่จะตายตัวโตๆ ถ้าหากมีอะไรก็น่าจะปกป้องเราได้” มาริโกะพูดด้วยดวงตาเคลิ้มฝัน เธอกลั้นหัวเราะไม่อยากทำลายภาพเจ้าชายของหญิงสาว
…ก็ไม่แปลกที่สาวๆ จะเห็นนายซามูไรตาฟ้าเป็นเจ้าชาย…รูปลักษณ์มันให้ขนาดนั้น
“ไม่ล่ะ ไม่ต้องห่วงน่ามาริโกะ เราไม่ได้ชอบเขาหรอก ไม่อย่างแน่นอน”
เธอยืนยันหนักแน่นให้สาวน้อยเบาใจ คนฟังคลี่ยิ้มหวานสดใส เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้วร่างเล็กก็เดินจากไป
…นายซามูไรตาฟ้านั่นเสน่ห์แรงจริงแฮะ
ชาคริยาคิดอย่างอ่อนใจ ก่อนจะส่ายหน้าเลิกสนใจ แล้วก้มลงอ่านหนังสือที่ค้างอยู่ต่อ
ติดตามบทที่ 4-5 ได้แล้ววันนี้!