ทดลองอ่าน
ทดลองอ่าน อี๋เหนียงห้าขององค์หญิง บทที่ 13-บทที่ 14
Comments

บทที่ 5 แน่นอนว่าหวาหยางไม่มีทางลืมช่วงเวลาตอนที่นางเพิ่งแต่งเข้าบ้านสกุลเฉินใหม่ๆ เฉินจิ้งจงองอาจหล่อเหลา หวาหยางแต่งไปพร้อมวาดหวังว่าจะมีช...
บทที่ 7 เนื่องจากเมื่อครู่เนี่ยชิงหลินยัดมันเข้าไปอย่างเร่งรีบ ผลปรากฏว่าพอนั่งลงไปโดยไม่ใส่ใจ วัตถุแข็งกระด้างที่หมดสภาพใช้งานแล้วก็ตั้งทะย...
บทที่ 1 พบกันโดยบังเอิญ ฤดูใบไม้ร่วงอากาศปลอดโปร่งสดชื่น กระทั่งท้องฟ้าดูแล้วยังกว้างไกลเป็นพิเศษ รถม้าคันเล็กธรรมดาๆ คันหนึ่งวิ่งกึกกักผ่าน...
บทที่ 3 ห้องของนายท่านห้าไม่เพียงคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นยาแต่ยังมืดทึม คนทั่วทั้งจวนไม่มีใครยอมเฉียดกรายเข้าใกล้ ซ่งหมัวมัวเพียงเหลือบมองนายท่าน...
บทที่ 5 หลังจากส่งเว่ยเหลิ่งเหยาออกไปแล้ว เนี่ยชิงหลินถึงได้ยืนพิงกรอบประตูพลางระบายลมหายใจยาวออกมาเฮือกหนึ่งด้วยความโล่งอก อันเฉี่ยวเอ๋อร์ร...
บทที่ 1 เวลาเช้าตรู่กู้เจี้ยนหลีรออยู่หน้าโรงจำนำเป็นเวลานานมากแล้ว ในมือของนางกำปิ่นรูปผีเสื้อคู่ประดับพู่ระย้าไว้อันหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นเพร...
บทที่ 3 เฉินจิ้งจงเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าหวาหยาง ด้วยความสูงที่แตกต่างกันทำให้ใบหน้าของนางอยู่ระดับเดียวกับอกร้อนผ่าวของเขา ต่อให้ร่างกายกำยำง...