ทดลองอ่าน เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ เล่ม 5 บทที่ 2 – หน้า 2 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เกิดใหม่อีกที ไม่ขอสามีสกุลหลี่ เล่ม 5 บทที่ 2

นางพูดกับเขาชัดเจนเพียงนี้แล้ว เขากลับยืนอยู่ตรงนั้นไม่ยอมหลบอีกหรือ หมายความว่าอย่างไรกัน หรือยังคิดว่านางตั้งใจมาพัวพันเขา ก็เลยอยากจะออกปากต่อว่าให้หนัก?

หลี่ซิวหยวนสบตากับเสิ่นหยวน ริมฝีปากเม้มน้อยๆ สายตาเป็นประกาย สุดท้ายก็ขยับตัวหลบไปด้านข้าง

เห็นดังนี้ไฉ่เวยที่ยืนเป็นกังวลอยู่ด้านหลังเสิ่นหยวนมาตลอดถึงคลายใจลงในที่สุด รีบก้าวไปเปิดม่านประตูแล้วเชิญให้เสิ่นหยวนเดินออกไป

ขณะเสิ่นหยวนเดินผ่านไป หลี่ซิวหยวนก็ได้กลิ่นดอกมะลิหอมละมุนสดชื่น

แปลก เมื่อก่อนนางมิใช่ชอบกลิ่นกุหลาบหรือไร

นางมีรูปโฉมงามจรัสปานนั้น นิสัยก็หยิ่งผยองยิ่ง เหมาะกับดอกกุหลาบที่จัดจ้านหอมหวนมากกว่าดอกมะลิที่งามเรียบนัก

หลี่ซิวหยวนมองเสิ่นหยวนที่เดินออกไปถึงลานเรือนแล้ว เงาหลังดูอรชรบอบบาง

ทันใดนั้นก็พลันมองเห็นเซี่ยเจินเจินเดินออกมาจากในครัวเล็กด้านข้าง พอนางมองเห็นเสิ่นหยวนก็ก้าวไปหาทันที

 

ทางด้านนั้นเซี่ยเจินเจินเพิ่งจะทำขนมแป้งกระจับผสมน้ำตาลดอกกุ้ยเสร็จ ดูหลี่มามาใส่มันลงในลังถึงแล้วถึงได้เดินออกมา แต่คิดไม่ถึงว่าพอก้าวพ้นประตูครัวเล็กมากลับเห็นเสิ่นหยวนอยู่ในลานเรือน ซ้ำยังมีท่าทางเหมือนกำลังจะกลับ

เซี่ยเจินเจินจึงรีบก้าวไปถาม “พี่สะใภ้ใหญ่ นี่ท่านจะกลับแล้วหรือ รออีกสักครู่เถิด ขนมแป้งกระจับผสมน้ำตาลดอกกุ้ยใส่ลงลังถึงแล้ว ประเดี๋ยวเดียวก็ได้ที่ ท่านอยู่ชิมก่อนค่อยไป”

เสิ่นหยวนมองเห็นเซี่ยเจินเจินก็หยุดฝีเท้าลง

เซี่ยเจินเจินผู้นี้นับว่านิสัยดียิ่ง เสิ่นหยวนเองก็ไม่อยากปฏิเสธน้ำใจของอีกฝ่าย เพียงแต่…

เสิ่นหยวนหันหน้ากลับไปมองก็เห็นหลี่ซิวหยวน ไม่รู้อีกฝ่ายมายืนอยู่บนบันไดศิลาเขียวตั้งแต่เมื่อไร เขากำลังมองนางด้วยสายตาอึมครึม ไม่รู้ว่าในใจคิดสิ่งใดกันแน่

ไม่รู้เหตุใดเสิ่นหยวนถึงได้รู้สึกว่าหลี่ซิวหยวนที่เป็นเช่นนี้ช่างแปลกประหลาดยิ่ง

ท่าทีที่หลี่ซิวหยวนมีต่อนางในยามนี้ นางบอกไม่ถูกว่าเป็นท่าทีแบบใดกัน

หากบอกว่ายังระอานางเหมือนที่ผ่านมา เช่นนั้นพอเขาเห็นนางก็ควรจะเดินหนีไปทันทีมิใช่หรือ แต่ไฉนยามนี้สายตาของเขากลับมองนางโดยตลอด

หากบอกว่าให้ความเคารพนางในฐานะพี่สะใภ้ แต่น้ำเสียงที่เขาใช้พูดกับนางก็ฟังดูเย็นชายิ่ง

เสิ่นหยวนคิดแล้วก็รู้สึกว่าหลี่ซิวหยวนคงรับเรื่องที่นางกลายเป็นพี่สะใภ้ของเขาไม่ได้กระมัง!

จะอย่างไรในใจเขาเมื่อก่อนนางก็ตามพัวพันเขาถึงเพียงนั้น ทำให้เขาอิดหนาระอาใจอย่างที่สุด จู่ๆ วันหนึ่งนางกลับแต่งงานกับพี่ใหญ่ของเขา ซ้ำเขายังต้องเรียกนางว่าพี่สะใภ้…

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 84.1-84.2

    By

    บทที่ 84.1 ชายาเป่ยเจิ้นอ๋องมองชุดรัดเอวแขนหลวมทำจากผ้าพลิ้วกรุยกรายลายปักซูซิ่ว บนร่างองค์หญิงอวี๋หยางอีกครา ดูคล้ายกับแบบที่ซูลั่วอวิ๋นสวม...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 83.1-83.2

    By

    บทที่ 83.1 หานเหยาได้ยินน้องชายพูดขึ้นมา นางก็เอ่ยอย่างลิงโลด “ดี! พี่สะใภ้ ท่านไม่ต้องกลับไปที่หมู่บ้านเฟิ่งเหว่ยแล้ว ที่นั่นวุ่นวายเหลือเก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 82.1-82.2

    By

    บทที่ 82.1 ที่แท้จ้าวกุยเป่ยคิดว่าให้สัญญากับหานเหยาไว้ว่าจะมารับลูกอมก็จำเป็นต้องรักษาคำพูดหรือไร หานหลินเฟิงคร้านจะแยแสบุรุษหัวทึบผู้นี้ เ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ราตรีวุ่น แววตาเสิ่นเฉียนมืดทะมึน กัดริมฝีปาก ปลายคางเกร็งแน่นเผยความแข็งกร้าวอยู่ในที “ที่แท้ถูกเด็ดปีกหมดสิ้นแล้วเนรเทศมาให้ข้านี่...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน หอมเกศา บทที่ 81.1-81.2

    By

    บทที่ 81.1 ฉิวเจิ้นเพ่งตามองดูแล้วก็พบว่าไม่เพียงกำแพงของค่ายเสบียงมีการต่อเติมให้สูงขึ้น ยังขุดคูลึกรอบตัวกำแพงทั้งด้านนอกด้านในเพิ่มอีกสอง...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 หงหลวนแต่งงาน ลมราตรีพัดกรู แสงจันทร์สาดส่อง ภายในหอตั้นเสวี่ยของจวนสกุลเซี่ยเวลานี้ เซี่ยจิ่นสองมือไพล่หลัง ฟังน้องชายตัวน้อยเซี่ยซ...

  • คืนลมพัดต้องเหมยงาม

    ทดลองอ่าน คืนลมพัดต้องเหมยงาม บทที่ 1-2

    By

    บทที่ 1 ลมตะวันตกพัดมา สุริยันจมลับประจิม แสงสายัณห์สาดส่องขอบฟ้า เสิ่นเฉียนเปลี่ยนม้าไปตัวหนึ่งแล้วในจุดพักม้า เช่นนี้จึงเร่งมาถึงนอกเมืองห...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

community.jamsai.com