ทดลองอ่าน เก็บหัวใจไว้เพื่อรัก บทที่ 2

เมื่ออ่านทบทวนเอกสารอีกทีจนมั่นใจแล้วชารีฟก็ปิดแฟ้มงานลง อดนึกถึงหญิงสาวคนที่เขาเคยดูตัวด้วยไม่ได้ เธอเปลี่ยนเป็นคนละคนจนเขางง ฮะจิน่า…สาวเรียบร้อย พูดน้อย ขี้อาย กับฮะจิน่า…สาวที่ดูปราดเปรียว ดื้อรั้น เอาแต่ใจ แล้วก็ฤทธิ์มาก

…คนไหนเป็นตัวจริงของเธอกันแน่

คิดแล้วก็ได้แต่หัวเราะในลำคอ

…จะคนไหนก็ช่างเถอะ หวังว่าเขาคงจะไม่ต้องเกี่ยวข้องกับเธออีกก็แล้วกัน ชีวิตของเขาหลีกเลี่ยงเรื่องที่ต้องทำให้ปวดหัววุ่นวายมาตลอด และเขาก็ยังไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนเส้นทางเดินของตัวเองในตอนนี้

ชายหนุ่มปัดความคิดที่เขาบอกตัวเองว่าไร้สาระทิ้งไป ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำและกลับมาสอดตัวระหว่างผ้าห่มอ่อนนุ่มกับเตียงด้วยความเหนื่อยล้า

แสงแดดยามเช้าของต้นเดือนธันวาคมสาดส่องผ่านช่องว่างระหว่างม่านหนาเข้ามากระทบกับเปลือกตาที่ปิดสนิทปลุกร่างที่นอนอย่างเป็นสุขให้ตื่นจากนิทรารมณ์ ชายหนุ่มลืมตาขึ้นก่อนจะลูบหน้าขับไล่ความง่วงงุน เขาหลับสนิทเต็มตาเป็นคืนแรกในช่วงหลายวันที่ผ่านมา หันไปมองนาฬิกาก็พบว่าเป็นเวลาเก้าโมงกว่าแล้วจึงรีบลุกขึ้นจากเตียงเข้าไปทำธุระส่วนตัวให้เสร็จอย่างรวดเร็ว

ร่างสูงในชุดสูทสีเทาเนี้ยบไปทั้งตัวดูเหมือนจะเป็นจุดสนใจอย่างย่อยๆ เมื่อเดินเข้าไปในห้องอาหารขนาดใหญ่ซึ่งมีคนนั่งรับประทานอาหารเช้าอยู่พอสมควร ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวชาวยุโรปในเครื่องแต่งกายแบบง่ายๆ อย่างเสื้อยืดกางเกงยีน อยู่ในอารมณ์พักผ่อนแบบสบายๆ อย่างแท้จริง

อาหารเช้าที่ทางโรงแรมแอตลาสเสนอให้เป็นแบบบุฟเฟ่ต์ ส่วนใหญ่เป็นขนมปังหลากหลายชนิด ผลไม้พื้นเมืองอย่างส้ม อินทผลัม แล้วก็สารพัดไข่ มุมหนึ่งมีสาวหน้าแฉล้มกำลังนั่งทอดแพนเค้กในกระทะใบเล็ก เครื่องดื่มมีทั้งชา กาแฟ และน้ำผลไม้

ชารีฟเลือกขนมปังปิ้งรับประทานกับเนย แถมด้วยแพนเค้กที่เพิ่งทอดใหม่ๆ อีกสองชิ้นและกาแฟหนึ่งแก้ว เมื่ออิ่มท้องดีแล้วก็เดินออกไปดูร้านค้าขนาดย่อมของทางโรงแรม ของที่ขายล้วนเป็นของที่ระลึกมีคำว่า ‘มาร์ราเคช’ ติดอยู่ไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่ง มีโปสการ์ดพร้อมกับบริการขายแสตมป์ด้วย

ชายหนุ่มดูโปสการ์ดสีสดบนชั้นพลาสติกแบบหมุนได้ ขยับจะดึงออกมาสองสามใบ…หนึ่งใบสำหรับการีมและไมล์ เขาจำได้ว่าน้องสะใภ้สะสมโปสการ์ด อีกหนึ่งใบสำหรับพิณ…เพื่อนสาวคนพิเศษชาวไทย เธอจะต้องงอนแน่นอนหากเขาไม่ส่งโปสการ์ดให้ เพราะหญิงสาวอยากมาเที่ยวโมร็อกโกเสียหนักหนา…แต่ว่าอันที่จริงแล้ว ที่ไหนเธอก็อยากไปทั้งนั้นละ