ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 26-28 – หน้า 6 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน เหมียว เหมียว เหมียว แมวน้อยอลเวง บทที่ 26-28

ข้าพลันตระหนักรู้ขึ้นมาในทันที ที่แท้ไท่ซั่งเหล่าจวินกับหลี่เทียนหวังต่างชอบกินลูกกลอนเซียนมากที่สุด ดังนั้นเมื่อถูกข้าขโมยไปเขาจึงโกรธแทบเผาข้าให้ตาย

รู้ว่าผิดแล้วแก้ไขจึงเป็นแมวที่ดี ข้ารีบเดินเข้าไปเอาศีรษะถูไถข้อเท้าเทพปี้ชิงแล้วทบทวนตนเอง “อาจารย์อย่าโกรธ คราวหน้าเหมียวเหมียวไม่ขโมยแล้ว”

“ขโมยของเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง เข้าใจหรือไม่” เทพปี้ชิงอุ้มข้าขึ้นมา ลูบขนบนศีรษะที่ยังไม่ถูกเผาเกรียม

“เข้าใจแล้ว!” ข้ารีบพยักหน้า

เทพปี้ชิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเปิดปากขึ้น “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าก็จะลงโทษเจ้า ให้ไปอยู่ในถ้ำหันหน้าเข้าหาผนัง ทบทวนความผิดของตนเป็นเวลาเจ็ดวัน ไม่ให้ข้าวกิน”

“ถูกขังอีกแล้วหรือ!” ข้าที่กำลังประจบประแจง หลังจากได้ฟังผลลัพธ์เช่นนี้ หน้าแมวก็บูดบึ้งไปทั้งหน้า

เทพปี้ชิงไม่ใส่ใจเสียงโอดครวญของข้า เขาหันไปกล่าวกับจิ่นเหวินอย่างเย็นชา “เจ้าคงไม่ใช่ไม่รู้กฎของแดนสวรรค์กระมัง”

“บ่าวเข้าใจเจ้าค่ะ” จิ่นเหวินก้มหน้ายอมรับผิด “สุดแท้แต่ท่านเทพจะลงโทษ”

“ใครอยู่ข้างนอก เข้ามา” เทพปี้ชิงหมุนตัว ส่งเสียงออกไปทางด้านนอก “ลากตัวนางออกไปที่นอกลาน โบยหนึ่งร้อยไม้!”

ข้าพลันอิจฉาโทษที่จิ่นเหวินได้รับขึ้นมา…เปรียบกับถูกขังไม่มีข้าวกินแล้ว ถูกโบยยังดีเสียกว่า…

เสียดายขณะที่ข้าพูดฉอดๆ ไม่หยุดขอเปลี่ยนวิธีการลงโทษ กระทั่งเทพปี้ชิงบันดาลโทสะ…เขาคว้าคอข้าก่อนจับโยนเข้าไปในถ้ำด้านหลังภูเขาด้วยท่าทางโมโหฮึดฮัด ดึงประตูเหล็กปิดลงมา จากนั้นก็หันไปประสานมือให้โม่หลิน “รบกวนแล้ว”

“เฮ้อ แมวเหมียวที่น่าสงสาร” โม่หลินทอดถอนใจ สองมือประกบกันทำนิ้วมือเป็นรูปต่างๆ แล้วปล่อยเส้นลวงตาสีขาวจำนวนนับไม่ถ้วนออกมา แผ่คลุมถ้ำทั้งถ้ำไว้ดุจตาข่าย

หลังจากเส้นลวงตาพันโอบในถ้ำไว้หลายรอบก็ค่อยๆ รุกล้ำเข้ามาในตัวข้า คล้ายดึงเรี่ยวแรงทั้งหมดไป ทำให้ข้าร่างอ่อนระทวยลงกับพื้น ไม่สามารถตะกุยทำลายลูกกรง ไม่มีพละกำลังให้มุดออกจากถ้ำได้อีก

ลูกกรงเหล็ก กักขังสัตว์ ไม่มีข้าวกิน…ข้าฟุบอยู่กับพื้นอย่างสิ้นหวัง เอาอุ้งเท้ากุมศีรษะกลิ้งไปมากับพื้นประจบออดอ้อน

เทพปี้ชิงกลับใจแข็งหมุนตัวเดินจากไป เพียงทิ้งคำพูดบอกให้ข้าทบทวนการกระทำของตนให้ดี…

ข้ากัดลูกกรงเหล็กด้วยความคับแค้นรันทดใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ท้องหิวจนร้องจ๊อกๆ กลับได้แต่ดื่มน้ำ ดื่มเท่าไรก็ไม่อิ่ม…บนร่างกายก็มีบาดแผล เจ็บปวดทรมานราวกับถูกไฟเผา

ดวงดาวดารดาษระยิบระยับเต็มท้องฟ้า สาดแสงมาที่เนื้อตัวและขนของข้า กลิ่นหอมของดอกกุ้ยที่อยู่ไกลออกไปโชยมาเข้าจมูก ทำให้ข้าแทบอยากจะกระโจนเข้าไปเอาเปลือกต้นไม้มากัดสักหลายคำ…หิวยิ่งนัก…หิวยิ่งนัก…

หิวจนข้าแทบจะเป็นบ้า…

ฉับพลันนั้นเอง…ข้าก็ได้กลิ่นหอมบางเบาของเนื้อปลาขุมหนึ่งโชยมาจากที่ไกล หูพลันตั้งขึ้น ข้าพุ่งกระโจนไปที่ปากถ้ำร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง

“เมี้ยว เมี้ยว ข้าจะกินอาหาร! กินอาหาร!”

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

    By

    บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถสปอร์ตออกไปจากโรงจอด...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเอ...

community.jamsai.com