ทดลองอ่าน First Frost วันนี้ วันไหน ยังไงก็เธอ บทที่ 9-บทที่ 10

บทที่ 10 ฉันกลัวว่านายจะสู้ไม่ไหว

ตั้งแต่ที่เขาได้พบเธออีกครั้งจนถึงตอนนี้ ครั้งนี้คล้ายจะเป็นครั้งแรกที่ซังเหยียนตะโกนเรียกชื่อเธอ

เวินอี่ฝานลนลานจนถึงขีดสุด ในขณะที่เธอตื่นตระหนกอยู่นั้นก็คล้ายกับตนเองหูฝาดไป เธอไม่มีเวลาที่จะหยุดฝีเท้าลงเพื่อยืนยันให้แน่ใจ เลยวิ่งขึ้นหน้าไปอีกหลายก้าวในทันที

ครู่ต่อมาซังเหยียนก็คว้าข้อมือของหญิงสาวไว้

ซังเหยียนดึงเธอมาทางเขาด้วยแรงมือที่หนักพอสมควร เวินอี่ฝานก็หันมาโดยพลัน สายตาเธอตรึงอยู่กับใบหน้าด้านข้างอันแข็งกระด้าง ริมฝีปากบางของเขาเม้มเอาไว้ มือหนึ่งเปิดประตูรถ ดูท่าทางโมโหอยู่บ้าง

“มัวตะลึงมองหาพระแสงอะไร”

เพราะความหวาดกลัวที่ไม่อาจควบคุมได้และการวิ่งมาตลอดทางทำให้เวินอี่ฝานหายใจกระชั้น เธอช้อนตาขึ้นมองเขาโดยไม่พูดไม่จา ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถตามท่าทีและคำพูดของซังเหยียน

ซังเหยียนพลันปิดประตูรถ

เวินอี่ฝานมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นเขากดปุ่มล็อกรถทันที

ชายหนุ่มสามคนนั้นก็วิ่งตามมาทัน

พอชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสือมองเห็นเหตุการณ์นี้และมองไปในรถแวบหนึ่ง หลังแน่ใจแล้วว่าไม่มีใครอื่นจึงพูดอย่างอันธพาล

“พี่สุดหล่อ คนนี้เป็นแฟนพี่เหรอ สวยดีนี่!”

ซังเหยียนเงยหน้าขึ้น พูดเน้นทีละคำ “แล้วมายุ่งอะไรด้วย”

เพราะท่าทีของเขาทำให้ชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสือไม่สบอารมณ์ในทันใด จึงเดินขึ้นหน้ามาผลักไหล่เขา

“มึงคิดจะทำอะไร กูบอกว่าเกี่ยวกับกูเหรอ พูดดีๆ ไม่ชอบใช่มั้ย”

ซังเหยียนคว้าข้อมืออีกฝ่ายอย่างรวดเร็วพลางบีบรัดแน่น ครู่เดียวก็สลัดออกคล้ายกับไปหยิบของสกปรก

ในสายตาของซังเหยียนไร้ซึ่งความเมตตา น้ำเสียงราบเรียบไร้คลื่นอารมณ์ “จะไปไม่ไป”

“ก็ได้ กูก็ไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผล” ชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสือยอมถอย ชี้ไปทางเวินอี่ฝาน “ให้นังโสเภณีที่อยู่ในรถมึงลงมาขอโทษกูก่อน รูปร่างหน้าตาน่าปล้ำซะเหลือเกิน…”

เหมือนกับไปแหย่ถูกเส้นประสาทเส้นไหนของซังเหยียนเข้า จู่ๆ เขาก็เตะไปที่ส่วนท้องของชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสืออย่างไม่บอกไม่กล่าว

เตะไปด้วยพลังเต็มเปี่ยมไม่มียั้งเลยสักนิด เวินอี่ฝานอยู่ในรถยังได้ยินเสียงเตะดังปั้ก

คำพูดของชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสือชะงักลงทันใด ร่างกายเซถอยหลังไปหลายก้าว ยืนตัวงอ ก่อนจะโพล่งคำหยาบคายออกมาอย่างยากลำบาก

“ไอ้…สัตว์…”

อีกสองคนที่อยู่ด้านหลังถึงกับอึ้งไป

หลังจากได้ยินชายหนุ่มที่มีรอยสักรูปเสือพูดไปด่าไปถึงได้สติกลับมา เดินเข้ามาช่วยเหลือทันที