ทดลองอ่านเรื่อง Magic Moment… ห้วงปาฏิหาริย์ บทนำ – บทที่ 4

หญิงสาวซึ่งหัวใจแหลกร้าวจากการกระทำของผู้ชายสองคนที่เธอรักและให้ความสำคัญที่สุดในโลกกระดกเครื่องดื่มสีสวยเข้าปาก ชั่วขณะที่สมองเริ่มมึนเบลอเพราะฤทธิ์ของเครื่องดื่มที่ตัวเองแพ้ ความคิดของนักเขียนสาวก็เริ่มล่องลอย

หรือเพราะเวรกรรมที่เธอทำไว้นะ…

ร่างระหงคว้าขอบเตียงซึ่งนั่งพิงมาพักใหญ่ โซเซไปหยิบแล็ปท็อปขึ้นมาวางบนโต๊ะทำงาน ปลายนิ้วเรียวกดเปิดเครื่อง

ในฐานะนักเขียน เธอคือผู้ลิขิตชะตาชีวิตของตัวละครมากมาย เพื่อให้นิยายสนุก…แน่นอนว่าบรรดาตัวละครทั้งตัวดีและตัวร้ายต้องผจญกับความทุกข์ อุปสรรคนานัปการ มีเรื่องราวให้นักอ่านได้ ‘ลุ้น’ ว่าจะรอดหรือร่วง ผ่านพ้นเรื่องนี้ไปแล้วจะมีอะไรรออยู่ข้างหน้า เมื่อไหร่ที่ตัวละครจะพบเจอกับปลายทางแห่งความสุข

ใช่ ส่วนมากไม่ว่าเรื่องของเธอจะดำเนินมาอย่างดราม่าหนักหน่วงขนาดไหน ทว่าสุดท้ายแล้วเรื่องราวก็จะจบลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง เหล่าตัวละครผู้ผ่านความทุกข์ทั้งหลายจะได้พบเจอกับความสุข

ยกเว้นแค่ ‘เขา’ คนเดียวเท่านั้น…

การคิดถึงเขาทำให้หัวใจของเธอกระตุกวูบ ‘พันธิตรา’ ซึ่งเริ่มเมามายจากเครื่องดื่มปราศจากแอลกอฮอล์เปิดหาไฟล์ต้นฉบับนิยายที่เธอใช้เวลาอยู่กับมันมานานหลายปี นาน…จนกลายเป็นความรักและความผูกพันที่มีต่อตัวละครตัวหนึ่ง

ตัวละครซึ่งเธอรักมากที่สุด สงสารมากที่สุดและ…รู้สึกผิดด้วยมากที่สุด โดยเฉพาะในตอนที่เธอสังหารเขาด้วยปลายนิ้วของตัวเอง

“ขอโทษนะ” เธอพึมพำเสียงสั่น ดวงตามีน้ำตาเอ่อคลอซึ่งเกิดจากความรู้สึกผิดและจากเรื่องราวทั้งหมดที่อัดแน่นอยู่ภายในใจมาหลายวัน ใบหน้างดงามซีดเซียวพิงซบลงกับแล็ปท็อป ในหัวร่างภาพของชายผู้ที่เธอบรรยายเอาไว้อย่างงดงาม

บุรุษหนุ่มผู้มีรูปลักษณ์สง่างาม และมักจะมีรอยยิ้มประดับใบหน้าอยู่เสมอไม่ว่าจะต้องเจอกับเรื่องอะไร ผู้ชายที่เธอโยนโศกนาฏกรรมชีวิตใส่ตั้งแต่ให้เขาเกิดมามีสายเลือดของสองราชวงศ์ที่ชิงชังกันจนไม่อาจอยู่ร่วมฟ้า

เจ้าชายสูงศักดิ์ผู้เติบโตขึ้นมาอย่างพรั่งพร้อมในทุกสิ่ง ยกเว้นความรักความอบอุ่นจากครอบครัว คนที่ถูกปลูกฝังให้ทำทุกอย่างเพื่อแผ่นดินเกิดและราชวงศ์ธาราธร ถูกสอนให้มองชาวศีตกาลจากราชวงศ์เก่าเป็นกบฏ คนที่พยายามทำทุกทางเพื่อแลกกับการยอมรับ แลกกับความรักใคร่เมตตาเพียงเล็กน้อยจากญาติที่เหลืออยู่ โดยไม่รู้เลยว่า…แท้จริงแล้วเลือดครึ่งหนึ่งในกายเขาคือเลือดของราชวงศ์ศีตกาล เลือดของกลุ่มชนซึ่งถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏ

กว่าจะรู้ตัว…ทั่วทั้งร่างเขาก็แปดเปื้อนด้วยโลหิตของผู้มีเชื้อสายเดียวกับมารดาจนมิอาจลบล้างได้

ยิ่งคิดว่าเธอสาดทุกอย่างใส่เขา…ยกเว้นความสุขสมหวัง การได้รักและครอบครองความรักที่ถวิลหา อีกทั้งบทสรุปสุดท้ายของครีษมายันยังเป็นการตายด้วยน้ำมือของคนที่เขารักที่สุด ต่อให้ทุกอย่างที่พันธิตราทำ…จะทำเพื่อให้คนอ่านทั้งรักและสงสารจนเกลียด ‘ตัวร้าย’ อย่างเขาไม่ลง ทว่าสุดท้าย…เธอก็ผิดต่อเขามากอยู่ดี

ผิด…จนหากมีโอกาสสักครั้ง หากปาฏิหาริย์มีอยู่จริงแค่เพียงชั่วเวลาสั้นๆ…

เธออยากจะคืนทุกอย่างที่ช่วงชิงมาให้กับผู้ชายคนนั้น

แววตารวดร้าวเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด มือเรียวไล้หน้าจอแล็ปท็อปไปมา

“ฉันทำร้ายท่านมากเกินไปจริงๆ ครีษมายัน ฉันอยากไถ่โทษกับท่าน ถ้าโลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าปาฏิหาริย์อยู่จริง ฉันคงอธิษฐานขอให้ท่านปรากฏตัวตรงหน้า แล้วฉันจะคืนความรัก การยอมรับ ความสุข และรอยยิ้ม จะคืนทุกสิ่งที่พรากไปจากท่านให้ท่านทั้งหมด…จะคืนให้ทั้งหมดเลยจริงๆ”