บทนำ
การได้มีความรักแบบมหัศจรรย์กับศิลปินคนโปรด นักการเมือง นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง หรือไม่ก็นักกีฬาคนดัง มักเป็นความใฝ่ฝันของหญิงสาวมากมาย หนึ่งในจำนวนที่ว่านั้น…มีฉันรวมอยู่ด้วย
ปลื้มนักกีฬาหรือนักการเมืองยังพอฟังได้ แต่ฉันกำลังคลั่งไคล้ศิลปินขวัญใจวัยรุ่นที่กำลังมาแรง ช่างไม่สมกับวัยและสถานะเอาเสียเลย มันเป็นเรื่องค่อนข้างน่าอายกับการที่ฉันยังไม่เลิกนิสัยบ้าดารา ทั้งที่ตัวเองอายุตั้งยี่สิบสามปี และเป็นครูที่สอนอยู่ชั้นมัธยมปลายของโรงเรียนรัฐแห่งหนึ่ง
20:02, 20.02.2002 คือเวลาที่มองเห็นจากนาฬิกาดิจิตอลบนหัวเตียงในขณะนี้ เวลาที่ฉันตั้งตารอคอยมาทั้งวันนับตั้งแต่ได้รับข้อความจากศูนย์บริการลูกค้าของเครือข่ายโทรศัพท์มือถือ…
‘Tonight Miracle will happen at 08:02 P.M. Digital clock will read 20:02, 20.02.2002! Close your eyes and make a wish. This never happen again in our life time.’
แน่นอน…ฉันทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง บางคนอาจคิดว่ามันบ้าและไร้สาระ แต่ฉันก็รู้ตัวตลอดเวลาว่ากำลังทำอะไรอยู่ แถมยังมีความสุขดีและไม่เคยเบียดเบียนใคร
ฉันใช้เวลาเกือบทั้งวันในการร่างคำอธิษฐานตามที่ปรารถนา…
‘ขอให้ฉันได้พบและพูดคุยกับ ’เควิน ริชชี่’ อย่างเป็นส่วนตัวสักครั้ง’
เป็นคำอธิษฐานที่ดูเหมือนจะหวังน้อย แต่จริงๆ เป็นเพราะฉันกลัวว่าถ้าขอมากเกินไปจะไม่ได้รับการใส่ใจจากพระเจ้า ก็เลยใช้หลักการ ‘ได้น้อย…แต่ได้แน่’ ในการขอพร
อย่างไรก็ตามฉันไม่ลืมที่จะอธิษฐานเรื่องสำคัญเผื่อไว้ด้วย…
‘ขอให้ฉันได้พบรักกับผู้ชายแสนดี และขอให้พ่อกับแม่มีความสุขมากที่สุด’
แต่ว่า…ฉันนึกถึงเรื่องสำคัญนี้หลังเรื่องการได้คุยกับดาราอีกเหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อ!